Πρόοδος (στον Ελληνικό αθλητισμό) με πιο πολλούς Έλληνες.

του Ηλία Μπαζίνα.

ΤΗΝ ΩΡΑ που γράφω αυτό το κείμενο, έχω μπροστά μου τη λίστα με τους κορυφαίους του 2009 στον ελληνικό αθλητισμό και καλούμαι να ψηφίσω τους καλύτερους. Ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η διαδικασία. Θεωρώ ότι ο αθλητισμός είναι παραφορτωμένος με αυτές τις νοοτροπίες και «ο ΠΡΩΤΟΣ και ο δεύτερος κ.ο.κ.»... (Όπου πρώτος σημαίνει θεός και δεύτερος, λάσπη...). Τουλάχιστον, όμως, αυτή η ψηφοφορία του Π7ΑΤ υπάρχει χρόνια, δεν Εντάσσεται στη λαίλαπα των κάθε λογής «ψηφοφοριών», που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα και τον κόσμο και τις οποίες θεωρώ κακό σημάδι των καιρών.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ δεν γίνεται να μην προσέξει όποιος πάρει στα χέρια του αυτή τη συγκεκριμένη λίστα των κορυφαίων αθλητών, ομάδων, προπονητών κ.λπ., είναι ότι το 2009 δεν καταγράφηκε στην αθλητική μας ιστορία κανένα μνημειώδες κατόρθωμα, που να μας έκανε Εθνικά υπερήφανους. ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΠΙΒΙΩΣΑΜΕ! Παρά το αντικειμενικά σοβαρό πρόβλημα της οικονομικής κρίσης! Ο αθλητισμός μας λειτούργησε σε κάποια κατάσταση ύφεσης και δεν συνέβη τίποτα το τρομακτικό. Δεν χάσαμε τη Θράκη, δεν έγιναν 9 Ρίχτερ κάτω από την Ακρόπολη, τσουνάμι δεν μας προέκυψε, τη γρίπη κάπως την κουλαντρίζουμε. Για τους συντριπτικά περισσότερους Έλληνες το μέτριο αθλητικό 2009 δεν έκανε διαφορά στη ζωή τους. Όπως δεν έκαναν τελικά καμία πραγματική διαφορά κάποιες πιο «ένδοξες» χρονιές, που προηγήθηκαν! ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ πρόβλημα του ελληνικού λαού δεν λύθηκε από ένα γκολ, ένα καλάθι, ένα ρεκόρ, μια πρωτιά, ΟΥΤΕ ΘΑ ΛΥΘΕΙ ΠΟΤΕ! Κανένα χειροπιαστό όφελος δεν είδε ο μέσος Έλληνας από τη «θριαμβευτική» Ολυμπιάδα και τα αμήχανα υστερόγραφα της. Δεν λύνει ο αθλητισμός προβλήματα των λαών. Μερικές φορές δημιουργεί!
ΒΛΕΠΟΝΤΑΙ, λοιπόν, τη σχετικά φτωχή αθλητική συγκομιδή της χρονιάς που πέρασε (με εξαίρεση το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, που είναι πλέον στάτους κβο), μήπως θα έπρεπε να κλαίμε; Σίγουρα όχι, όπως δεν χρειάζεται και να γελάμε. Στα θετικά καταγράφεται ότι ο μέσος φίλαθλος έγινε πιο ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ από ποτέ. Αυτή βοηθάει να γίνουν κάποιες απαραίτητες ΤΟΜΕΣ από την πολιτεία.
Κάποτε δεν υπήρχε Έλληνας που να τολμούσε να εναντιωθεί π .χ. στο ΝΤΟΠΙΝΓΚ, χωρίς να... χρισθεί «εθνικός μειοδότης»! Σήμερα τα πράγματα είναι καλύτερα.
ΚΙ ΕΝΑ ΠΑΡΗΓΟΡΟ: Στη λίστα των κορυφαίων του 2009 παρατηρούμε ένα ΑΠΛΩΜΑ του αθλητισμού μας, 100% ΥΓΙΕΣ. Περισσότεροι Έλληνες, ιδίως νέοι, μπαίνουν σε σπορ που πριν από λίγα χρόνια δεν τα ξέραμε ή δεν μας άρεσαν. Στο σημείο αυτό υπάρχει ξεκάθαρη ΠΡΟΟΔΟΣ, κίνηση προς τη ΣΩΣΤΗ κατεύθυνση!..