Financial fair play για τις ομάδες από την UEFA!

Θέλουν δεν θέλουν θα προσαρμοστούν

Το πρώτο πράγμα που είπε ο Βαγγέλης Μαρινάκης όταν έγινε κάτοχος του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός ήταν πως θα προσπαθήσει να είναι ο τελευταίος ιδιοκτήτης του 0λυμπιακού που θα χρειαστεί να δαπανήσει τόσο πολλά χρήματα για την ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός εκτόξευσε το budget του επί πολυμετοχικότητας και πλέον κανείς δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη και το τεράστιο κόστος (απλώς της) συντήρησης της ομάδας στα σημερινά της επίπεδα.

Στην ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ και τον Άρη τα οικονομικά προβλήματα είναι δεδομένα, με τους δύο τελεταίους βέβαια να έχουν συνειδητοποιήσει εδώ και καιρό ότι... μέχρι εκεί μπορούν.

Για όλους αυτούς, όπως και για την πλειονότητα των ευρωπαϊκών ομάδων (πλην Γερμανίας, αλλά και Σουηδίας, Αυστρίας και Βελγίου), η εφαρμογή του financial fair play που η UEFA έχει προαναγγείλει ότι θα εφαρ­μόσει από τη σεζόν 2013-2014 μοιάζει με ευλογία. Πέραν των άλλων, πλέον θα υπάρχει μια... πειστική δικαιολο­γία κατά της μόνιμης απαίτησης των οπαδών για αλόγιστες σπατάλες.  

Βάσει των στοιχείων που έδωσε στη δημοσιότητα η UEFA, οι ευρωπαϊκές ομάδες χρωστούν σε τράπεζες 5,6 δισ. ευρώ, ενώ οι περίπου 770 ομάδες που μετέχουν στην πρώτη κατηγορία όλων των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων το οικονομικό έτος 2009 δαπάνησαν 1,2 δια ευρώ περισσότερα απ' όσα εισέπραξαν.

Βάσει της ρύθμισης, οι ομάδες δεν θα μπορούν να ξοδεύουν περισσότερα απ' όσα εισπράττουν (αυτή τη στιγμή κατά μέσο όρο οι ελλη­νικές ομάδες δαπανούν το 84% των εσόδων τους σε μισθούς και συμβόλαια ποδοσφαιριστών και τεχνικών επιτελείων, ενώ οι γερμανικές ομάδες, που βάσει νόμου έχουν περιορίσει τις συγκεκριμένες δαπάνες στο 50% των ε­σόδων τους, είναι όλες κερδοφόρες). Υπάρχει η δυνατότητα για μια απόκλιση της τάξης των 5 εκατ. ευρώ στην τριετία, ενώ ειδικά για την πρώτη –μεταβατική- τριετία εφαρμογής οι ομάδες θα έχουν δικαίωμα να δαπανήσουν επιπλέον 45 εκατ. ευρώ, εφόσον αυτά καλυφθούν από τους μετόχους των ομάδων. Το ποσό αυτό θα μειωθεί στα 30 εκατ. ευρώ για τη δεύτερη τριετία.

Επιπλέον, σε μια προσπάθεια να απομακρύνει όσους ψάχνουν μια «αρπαχτή» στο ποδόσφαιρο, η UEFA θα έχει online ενημέρωση και πρόσβαση στα οικονομικά στοιχεία των ομάδων.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, δεδομένου ότι δύσκολα θα βρει η UEFA τον απαραίτητο αριθμό προσωπικού ώστε να ελέγ­χει εξονυχιστικά όλες τις ομάδες, σε κάποιο βαθμό θα στηριχτεί στην καλή τους πρόθεση, κάτι που, όπως αποδεί­χτηκε και στην προηγούμενη σχετική απόπειρα της (κάθε ομάδα θα πρέπει να έχει «καθαρή θέση» και διακανο­νισμένα τα όποια χρέη της προκειμένου να παίρνει άδεια συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις), δεν είναι πάντα δεδομένο. Στο πρόσφατο παρελθόν υπεύθυνες για τον οικονομικό έλεγχο ήταν οι εθνικές ομοσπονδίες, και για παράδειγμα η ΕΠΟ έκανε τα στραβά μάτια σε πολλές περιπτώσεις.

Ουσιαστικά, το financial fair play στρέφεται κατά της πρακτικής «εξαγοράς της επιτυχίας» (χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός), αλλά ευνοεί τις μακροχρόνιες επενδύσεις σε μια ομάδα και το σταδιακό χτίσιμο της, αφού π.χ. τα έξοδα που αφορούν τις ακα­δημίες ή την ανέγερση και ανακαίνιση γηπέδου και προπονητικού κέντρου δεν συνυπολογίζονται στον προϋπο­λογισμό της ομάδας. Και αν δεν ανοίξουν νέοι δρόμοι στο... εθνικό μας σπορ, τη δημιουργική λογιστική, και οι ελλη­νικές ομάδες, θέλουν δεν θέλουν, σύντομα πρόκειται να μπουν στον ίσιο δρόμο.

Αφαιρέστε καταχρήσεις –προσθέστε υγιεινές συνήθειες

γράφει η  Σοφία Μάργαρη

► Μία μόνο νύχτα αϋπνίας προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Επιπλέον έχει αποδειχθεί ότι άτομα που βρίσκονται σε δίαιτα και κοιμούνται 8,5 ώρες κάθε βράδυ χάνουν 56% περισσότερο λίπος.

► 89 cm είναι το μέγιστο όριο υγείας για την περιφέρεια μέσης μιας μεσογειακής γυναίκας.

► Προσλαμβάνοντας καθημερινά 95 θερμίδες λιγότερες από όσες συνηθίζετε θα χάσετε σε έναν χρόνο περίπου πέντε κιλά.

► 1.800 είναι οι θερμίδες που πρέπει να προσλαμβάνει καθημερινά από τις τροφές ένας ενεργητικός άνθρωπος.

► 60 κοιλιακοί είναι αναγκαίοι καθημερινά αν θέλετε να απαλλαγείτε από τη σαμπρέλα στο στομάχι σας και να εξαφανίσετε τους πόνους στη μέση.

► 15 λεπτά περπάτημα ημερησίως διασφαλίζουν άριστη καρδιοαναπνευστική λειτουργία.

► Πέντε είναι οι μερίδες φρούτων και λαχανικών που χρειάζεται να καταναλώνετε καθημερινά για να θεωρείται ο οργανισμός σας διασφαλισμένος από βιταμίνες, ίνες και αντιοξειδωτικά.

► Εφτά γραμμάρια φυτικού λίπους (δηλαδή «λίγο λάδι στη σαλάτα») είναι η απαραίτητη ποσότητα που χρειάζεται για να απορροφηθούν στο σύνολο τους τα ευεργετικά αντιοξειδωτικά που περιέχουν τα λαχανικά.

*** Μερικοί ακόμη αριθμοί που απεικονίζουν την καλή κατάσταση του οργανισμού και που οφείλετε να τσεκάρετε συχνά-πυκνά):

► Η χοληστερίνη πρέπει να είναι κάτω από 200 και η πίεση 100/70.

► Ο δείκτης μάζας σώματος κάτω από 25 (διαιρείτε το βάρος σας σε κιλά με το τετράγωνο του ύψους σας σε μέτρα).

► 24 ώρες είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να μειωθεί ο κίνδυνος καρδιακού επεισοδίου, αφού κόψετε το κάπνισμα.

► Πέντε περίπου κουλουράκια ή ένα κανονικό κομμάτι τσουρεκιού δίνουν γύρω στις 200 Θερμίδες, ενώ περιέχουν 60 με 70 mg χοληστερίνης.

► 75-80 θερμίδες, 6 γρ. πρωτεΐνη, 5γρ.λίπος και 215-230 mg χοληστερίνη μας προσφέρει κάθε βρασμένο αβγό. Αρκεστείτε σε ένα-δύο τη βδομάδα.

► Πάνω από 100 θερμίδες ανά κουτί περιέχουν τα αναψυκτικά τύπου cola, ενώ ορισμένοι χυμοί με ζάχαρη περιέχουν μέχρι 630 θερμίδες!

► Κοντρολάρετε το αλκοόλ. Από δύο ή τρία ποτήρια κρασιού και πάνω επιβαρύνετε τη δίαιτα σας με 220 θερμίδες ανά επιπλέον ποτήρι.

► Μια μπίρα light σας εξασφαλίζει 8~10 θερμίδες λιγότερες από την κανονική. Σε ίδια ποσότητα, το μπέικον περιέχει 10 γρ. λίπους, ενώ το ζαμπόν μόνο έξι.

► Μια χούφτα φιστίκια  μακαντέμια (άριστη πηγή μονοακόρεστων λιπαρών) ρίχνει την ολική χοληστερόλη 3-5%. ενώ η HDL (καλή) ανεβαίνει περίπου 8%.

► Αν ένα άτομο 90 κιλών χάσει από άσκηση και διατροφή έξι κιλά, ελαχιστοποιεί κατά 25% την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων.

Διακήρυξη της Ακαδημίας Αθηνών

 για το πρόβλημα των Greeklish.

«Τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να εκδηλώνεται μία τάση να αντικατασταθεί το ελληνικό αλφάβητο από το λατινικό. Η τάση αυτή γίνεται φανερή κυρίως σε κείμενα παραγόμενα από ηλεκτρονικούς υπολογιστές - με χρήστες κρατικές υπηρεσίες ακόμη και Α.Ε.Ι. - σε κείμενα προβαλλόμενα από την τηλεόραση αλλά και από σχετικές προτροπές ξένων ραδιοφωνικών σταθμών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η προσπάθεια αυτή, η οποία θα καταφέρη καίριο πλήγμα κατά της ελληνικής σκέψης και όλων των πτυχών του ελληνικού πολιτισμού που εκφράζονται με γραπτά κείμενα, αλλά και των γένει ανθρωπιστικών σπουδών, έφτασε μέχρι ν' απασχολήση τον Τύπο και ν' αποτελέση αντικείμενο ερωτήσεων βουλευτών προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Η γλώσσα μας η αρχαιότατη αλλά πάντα σύγχρονη και ζώσα, αυτή η γλώσσα που εμπλούτισε όχι μόνο τη λατινική, αλλά και τις κυριώτερες ευρωπαϊκές γλώσσες, που έχει και οπτικά συνδεθή άρρηκτα με το αλφάβητό της, δεν είναι δυνατό να υποστή μείωση με την κατάργησή του από εμάς τους ίδιους. Είναι αδιανόητο να δεχθούμε ως Έλληνες την μεταμφίεση της γραφής μας με την κατάργηση πολλών γραμμάτων της, που δεν πέρασαν στο λατινικό αλφάβητο, και με την αντικατάστασή τους από άλλα υποτίθεται ηχητικώς παραπλήσια γράμματά του.Όταν άλλοι λαοί, όπως π.χ. Γάλλοι και Ισπανοί μάχονται ως σήμερα να διατηρήσουν μέχρι τη τελευταία τους λεπτομέρεια τον τρόπο γραφής των κειμένων τους με το δικό τους αλφάβητο, εδώ, με την δικαιολογία της δήθεν διευκόλυνσής μας στην παγκόσμια επικοινωνία, επιχειρείται η αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου των 2.500 και πλέον χρόνων με το λατινικό. Ως λαός, που μέσα από το ίδιο αλφάβητο της γλώσσας του μετέδωσε τον πολιτισμό σε όλο των κόσμο, εμείς οι Έλληνες δεν είναι δυνατόν παρά να αρνούμεθα να εγκαταλείψουμε την ιστορική μας γραφή. Όχι μόνο γιατί αχρηστεύεται ένα από τα θεμελιακά στοιχεία του πολιτισμού μας, αποκόβοντάς μας από τις μέχρι σήμερα εκδηλώσεις του, αλλά και γιατί έτσι αγνοείται η σχέση αλφαβήτου και γλώσσας. Μιας γλώσσας, που ο τρόπος της γραπτής της απόδοσης έμεινε αναλλοίωτος επί ολόκληρες χιλιετίες ως σήμερα.
Θεωρούμε α ν ό σ ι α αλλά και α ν ό η τ η κάθε προσπάθεια να αντικατασταθή η ελληνική γραφή στο λίκνο της, εφ' όσον μάλιστα σε άλλες χώρες ανάλογες απόπειρες μεταβολής του τρόπου γραφής - σε μερικές περιπτώσεις πολύ δυσχερέστερης της ελληνικής - προσέκρουσαν στην καθολική και οργισμένη αντίδραση των λαών των χωρών αυτών. Όπως και επί Ενετών, όταν αυτοί στα μέρη που κυριαρχούσαν προσπάθησαν να αντικαταστήσουν στα ελληνικά κείμενα τους ελληνικούς χαρακτήρες με λατινικούς, έτσι και τώρα θα αντισταθούμε, καλώντας όλους τους συνέλληνες ν' αντιδράσουν για την πρόρριζα εξαφάνιση των ανίερων αυτών σχεδίων.»

Ο εφιάλτης του Τόμας Μπρόιχ στην πλημμυρισμένη Αυστραλία

γράφει ο Ηλίας Καραγιάννης (iliaskaragiannis@hotmail.com)

Το Μπρισμπέιν έμοιαζε στα μάτια του Τόμας Μπρόιχ με ένα γιγάντιο υδάτινο νεκροταφείο από τον 13^ο  όροφο του ξενοδοχείου όπου διέμενε τις προηγούμενες ημέρες, όταν οι πλημμύρες είχαν παρασύρει τα πάντα στο ορμητικό τους διάβα.

Κάθε κτίριο που ξεχώριζε στην πλημμυρισμένη πόλη της Αυ­στραλίας θύμιζε στον 29χρονο Γερμανό μέσο ένα μαυσωλείο τσακισμένων ελπίδων. Ο «μικρός παράδεισος», όπως είχε α­ποκαλέσει την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας πριν από δυο εβδομάδες σε συνέντευξη του στη γερμανική εφημερίδα «Εξπρές», μετατράπηκε σε έναν γιγάντιο, αλησμόνητο ε­φιάλτη. Η πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Τζούλια Γκίλαρντ, ισχυριζόταν ότι «δεν χωράει το ανθρώπινο μυαλό τις διαστά­σεις της καταστροφής».

Οι πλημμύρες που πλήττουν τη χώρα της Ωκεανίας από τον Νοέμβριο άφησαν πίσω τους ένα ολέθριο αυλάκι θανατικών. Στην αυγή του νέου έτους το Μπρισμπέιν παραδόθηκε στο έ­λεος του νερού και άνθρωποι εναγκαλισμένοι από την ίδια δυστυχία αντιλήφθηκαν την τραγική συντομία της ζωής. Όπως και ο Μπρόιχ, που μετανάστευσε στην Αυστραλία τον περασμένο Μάιο για να αγωνιστεί στην τοπική ομάδα, την Μπρισμπέιν Ρόαρ, στην πολύβουη μεγαλούπολη των δυο ε­κατομμυρίων ανθρώπων, οι περισσότεροι εκ των οποίων στε­ρούνται αυτές τις ημέρες τα βασικά αγαθά της μοντέρνας κοινωνίας: τον ηλεκτρισμό, το πόσιμο νερό και την ελπίδα. Παραπάνω από 30 άνθρωποι είναι νεκροί, 50 αγνοούνται και η στάθμη των υδάτων ξεπέρασε τα πέντε μέτρα! Και ο Μπρόιχ πλημμυρισμένος από ακατάσχετες αναμνήσεις να παλεύει με έναν χείμαρρο άγνωστων συναισθημάτων ενώ οι επιζώντες φόβοι διώχνουν τον ύπνο του...

Την Κυριακή, η Μπρισμπέιν Ρόαρ θα υποδεχόταν τους Ουέ­λινγκτον Φίνιξ στο Σάνκορπ Στάντιουμ, τέσσερις αγωνιστι­κές πριν από το τέλος της κανονικής διάρκειας της Λιγκ Α. Το αυστραλιανό κλαμπ, του οποίου πρόεδρος είναι ο ελληνι­κής καταγωγής Κρις Μπόμπολας, έχει δημιουργήσει μια δια­φορά δέκα βαθμών και ενόψει των πλέι οφ θα επισφράγιζε την ανωτερότητα του, αν το παιχνίδι δεν αναβαλλόταν εξαι­τίας των πλημμύρων που πλήττουν το Μπρισμπέιν.

«Το στά­διο ήταν πλημμυρισμένο. Το μόνο που μπορούσες να κάνεις εκεί μέσα ήταν να κολυμπήσεις. Το νερό έφτανε στο οριζό­ντιο δοκάρι», έλεγε ο Μπρόιχ στα γερμανικά μέσα, τα οποία τον αναζήτησαν αγεληδόν. Μάρτυρας των στιγμών της από­γνωσης που έχει καταλάβει το Μπρισμπέιν, ο Γερμανός διε­θνής με την Εθνική Ελπίδων χαρακτήριζε την κατάσταση «Οριακή. Η τηλεόραση μετέδιδε τα νέα από τις πλημμύρες σε 24ωρη βάση. Οι άνθρωποι ήταν και είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι. Όλοι μιλούσαν για ένα νέο τσουνάμι. Πολλά σπίτια κατα­στράφηκαν».

Τις ημέρες που προηγήθηκαν της μεγάλης φυσικής κατα­στροφής, οι προειδοποιήσεις οδήγησαν σε πρωτόγνωρες σκηνές που εκτυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια του Μπρόιχ.

«Η πόλη εγκαταλείφτηκε αμέσως. Οι άνθρωποι έτρεχαν στα σούπερ μάρκετ για να εφοδιαστούν με τρόφιμα. Επικράτησε ένας πανικός που δεν είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου», λέει ο 29χρονος επιθετικός μέσος, που βίωνε τις πλέον ανέμελες η­μέρες της ζωής του μέχρι την Πρωτοχρονιά. Παράγοντας τις πλέον μεστές εμφανίσεις της καριέρας του, αγωνίστηκε και στα 25 παιχνίδια της Μπρισμπέιν Ρόαρ σκοράροντας 4 γκολ και συμβάλλοντας συντελεστικά στη μεγάλη διαφορά που έ­χτισε από τους αντιπάλους της.

Την περασμένη Τετάρτη ο Μπρόιχ σκόραρε ένα από τα ομορ­φότερα γκολ στην ιστορία του αυστραλιανού ποδοσφαίρου στην εκτός έδρας ισοπαλία με τους Κοστλάιν Μάρινερς με 3-3, όπως επισήμαναν τα μέσα ενημέρωσης της Αυστραλίας. Η χαρά μεταλλάχθηκε σε θλίψη έπειτα από το τέλος της αναμέ­τρησης, όταν οι παίκτες της Μπρισμπέιν Ρόαρ έπρεπε να επι­στρέψουν στην πλημμυρισμένη πόλη τους. Εκεί όπου πολλοί εκ των συμπαικτών του ενδεχομένως να είχαν απολέσει τις κατοικίες τους. «Υπήρχε πρόβλημα με έναν από τους συ­μπαίκτες μου, μια και η μονοκατοικία του καταστράφηκε ο­λοσχερώς. Μας το είπε αμέσως μετά το τέλος του παιχνιδιού με τους Μάρινερς». Ο Μπρόιχ είχε και αυτός απώλειες στο σπίτι όπου διαμένει τους τελευταίους 8 μήνες που μετανά­στευσε στην Αυστραλία.

«Οι πλημμύρες έφτασαν στην κορύ­φωση τους την Πέμπτη από ότι άκουσα στην τηλεόραση. Δεν γνώριζα τι συμβαίνει με το σπίτι μου μέχρι το Σαββατοκύριακο. Αποδείχτηκα τυχερός γιατί βρίσκεται στον δεύτερο όροφο, σε έναν λόφο κοντά στον ποταμό Μπρισμπέιν. Έτσι δεν καταστράφηκε», λέει ανακουφισμένος ο Τόμας Μπρόιχ. στον οποίο η κατάσταση προκαλεί θλίψη.

«Δεν υπάρχει ηλε­κτροδότηση, πόσιμο νερό, τίποτα. Η βενζίνη δίνεται μονάχα στα ασθενοφόρα και όλη αυτή η αβεβαιότητα που επικρατεί είναι καταθλιπτική για όλους τους ανθρώπους».

Σημαντικό ταλέντο στα νιάτα του, αγωνίστηκε για πρώτη φο­ρά στην Μπουντεσλίγκα τον Ιανουάριο του 2004, όταν φόρε­σε τη φανέλα της Γκλάντμπαχ. Το 2006 μετακόμισε στην Κο­λονία, για να τερματίσει τη μέχρι σήμερα καριέρα του στη Γερμανία στη Νυρεμβέργη το 2009. Αντιλαμβανόμενος πως δεν είχε εύχυμο μέλλον στην πατρίδα του, αποδέχτηκε το δε­λεαστικό τριετές συμβόλαιο που του πρότεινε ο Κρις Μπό­μπολας τον Μάιο του 2010 και υπέγραψε στην Μπρισμπέιν Ρόαρ.

Πριν από περίπου δυο εβδομάδες η εφημερίδα της Κολονίας «Εξπρές» δημοσίευσε μια συνέντευξη του Τόμας Μπρόιχ, που είχε φωτογραφηθεί στο ομώνυμο ποτάμι της πόλης του Μπρισμπέιν. Με δεκάδες λουσμένους γύρω του, έμοιαζε να βρίσκεται σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον.

«Το σημείο όπου φωτογραφήθηκα τότε είναι σήμερα πλημμυρισμένο και σε μερικές ημέρες θα ξεβραστούν τα πάντα, ο μικρός παράδει­σος όπου ζούσαμε δεν πρόκειται να επανέλθει παρά μόνο μετά από αρκετούς μήνες ή και χρόνια», υποστηρίζει ο Μπρόιχ, που παρ' ότι βρίσκεται μόλις μερικούς μήνες στο Μπρισμπέιν εντούτοις αγαπά πολύ αυτή την πόλη.

«Ήταν έ­νας μικρός παράδεισος, ένας από τους πλέον όμορφους τό­πους που είχα συναντήσει ποτέ. Και τώρα, όταν η ζωή επι­στρέψει σε φυσιολογικούς ρυθμούς, οι άστεγοι θα είναι πά­ρα πολλοί. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να μας αφήσει ανεπηρέαστους», λέει ο Μπρόιχ, που δεδομένων των ακραί­ων συνθηκών που συνάντησε στην Αυστραλία θα μπορούσε να ζητήσει την επιστροφή στην πατρίδα του.

«Αυτή τη στιγ­μή δεν σκέφτομαι τέτοιο ενδεχόμενο. Χωρίς να θέλω να α­ποκλείσω τίποτα φυσικά. Πάντως τώρα είμαι χαρούμενος στο Μπρισμπέιν, παρά το γεγονός ότι βιώνω οριακές κατα­στάσεις», λέει μέσα σε αυτήν την καταχνιά που τυλίγει σαν σάβανο την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Αυστραλίας. Με τον ζεστό αέρα να σκορπίζει τα τελευταία απομεινάρια της μυ­ρωδιάς της σήψης, ο φόβος στο Μπρισμπέιν είναι πανταχού παρών, ακόμη και στον 13ο όροφο του ξενοδοχείου όπου διαμένει ο Τόμας Μπρόιχ...

Το μυστήριο των «Ιπτάμενων αλόγων» της Βόρειας Κορέας.

γράφει ο Ηλίας Καραγιάννης ( iliaskaragiannis@hotmail.com )

«Η Ρωσία είναι ένας γρίφος, σε ένα μυστήριο το οποίο βρίσκεται τοποθετη­μένο μέσα σ' ένα αίνιγμα» είχε πει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Περί­που 72 χρόνια μετά από εκείνη τη ρήση και νομίζεις ότι έχει ει­πωθεί για μια από τις τελευταί­ες περίκλειστες χώρες στον πλανήτη. Το «βασίλειο του Διαβόλου, την αιχμή στον άξο­να του Κακού», όπως αποκα­λείται η Βόρεια Κορέα.

Σκοτεινή σαν αιθάλη τις νύχτες, μιας και έπειτα από τον εμπορικό α­ποκλεισμό των Ηνωμένων Εθνών, αδυνατεί να τροφοδο­τήσει με ενέργεια και φως τα 23 εκατομμύρια πολίτες της, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας είναι μια χώρα καμωμένη με κύριο συστατικό το μυστήριο. Σαν και αυτό που καλύπτει σαν πέπλο την Εθνική ομάδα ποδο­σφαίρου που συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Νότια Αφρική το περασμένο καλοκαί­ρι. Οι φήμες για κακομεταχείρι­ση των παικτών, έπειτα από διαταγή του προέδρου Κιμ Γιονγκ Ιλμ, εντάθηκαν τόσο, ώστε να αναγκάσουν τη ΦΙΦΑ να διεξάγει έρευνα για τους ισχυ­ρισμούς, οι οποίοι αποδείχθη­καν αβάσιμοι. Η καχυποψία ό­μως έχει φώλιασει στους αν­θρώπους, όπως αποδεικνύεται αυτές τις ημέρες στο Κατάρ, ό­που διεξάγεται το 15ο Κύπελλο Ασίας, όπου η Εθνική ομάδα της Βορείου Κορέας επανεμ­φανίζεται έπειτα από το Πα­γκόσμιο Κύπελλο. Η άνετη ισο­παλία που απέσπασε από τα Ηνωμένα Αραβικά εμιράτα την Τρίτη, η οποία θα μπορούσε να ήταν νίκη αν ευστοχούσε στο πέναλτι του 6ου λεπτού Χονγκ Γιονγκ Χο, τη διατηρεί στο παι­χνίδι της πρόκρισης του τέταρ­του ομίλου, όπου συμμετέχουν το Ιράκ με το Ιράν. Πέρασε σε δεύτερη μοίρα, όμως, μιας και οι ερωτήσεις για τις συνθήκες στη χώρα έπεφταν σαν καται­γίδα...

«Ο Κιμ Γιονγκ Χαν και οι παί­κτες του θα καταλήξουν σε αν­θρακωρυχεία αν δεν κερδί­σουν το Παγκόσμιο Κύπελλο».

Η φήμη διαχεόταν με φρενήρη ρυθμό στον κυβερνοχώρο στις 17 Ιουνίου, όταν η Βόρεια Κο­ρέα έχανε με 2-1 από τη Βραζι­λία στην πρεμιέρα της στη διοργάνωση. Η συντριβή 7-0 α­πό την Πορτογαλία και 3-0 από την Ακτή Ελεφαντοστού προ­σέδωσαν διαστάσεις αμαρτή­ματος στις εμφανίσεις των παι­κτών, στους οποίους αποδίδο­νταν κατηγορίες προδοσίας κατά του έθνους για τη φυματι­κή τους παρουσία στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Στις αρχές Ιου­λίου η είδηση της δημόσιας διαπόμπευσης των μελών της Εθνικής ομάδας από το καθε­στώς της Βόρειας Κορέας πραγματοποιούσε έναν στιγμι­αίο γύρο του κόσμου μέσα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερί­δων και των δικτυακών τόπων. Η έντονη κριτική του υπουργού Πολιτισμού Παρκ Μιόνγκ Τσολ προς τους παίκτες οδηγούσε σε διαγραφή του προπονητή Κιμ Γιονγκ Χαν από το Κομμου­νιστικό Κόμμα και σε παράλλη­λο εξαναγκασμό του σε αλλα­γή επαγγέλματος. Έτσι τουλά­χιστον διατείνονταν δεκάδες δημοσιεύματα που αναπαράγο­νταν κατά χιλιάδες στο διαδίκτυο. Έπειτα από επιθεώρηση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου ανακοινώθηκε ό­τι τίποτα από όσα διαδίδονταν δεν συνέβη ρίχνοντας περισ­σότερο νερό στον μύλο του μυ­στηρίου, το οποίο δεν επιλύθη­κε ούτε αυτές τις ημέρες που η αποστολή της Βορείου Κορέας βρίσκεται στο Κατάρ για το Κύ­πελλο Ασίας. Στις επίμονες ε­ρωτήσεις των δημοσιογράφων η απάντηση του μεταφραστή και θεματοφύλακα των αρχών της χώρας, όπως αποδεικνύε­ται, είναι εκνευριστικά πανομοιότυπη. «Ελάτε στη Βόρεια Κορέα να διαπιστώσετε».

Η εφημερίδα «Τσοσούν Ίλμπο» υποστήριζε σε ένα κα­λοκαιρινό της δημοσίευμα πως άλλοτε, όταν αθλητές και προ­πονητές της Βόρειας Κορέας αποτύγχαναν σε διεθνείς διορ­γανώσεις κινδύνευαν ακόμα και να σταλούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου η επιβίω­ση ήταν θέμα τύχης. Με τους 17 από τους 23 ποδοσφαιρι­στές που βρέθηκαν το καλοκαί­ρι στη Νότια Αφρική να επα­νεμφανίζονται στο Κύπελλο Ασίας προφανώς τέτοιο ενδε­χόμενο είναι αβάσιμο. Η μονα­δική μεγάλη αλλαγή για τα «ιπτάμενα άλογα» ήταν αυτή του προπονητή. Ο Κιμ Γιονγκ Χαν άφησε τη θέση του Γιο Τονγκ Σοπ, όχΙ όμως και τον αμυντικό προσανατολισμό, ο οποίος εμ­φανίστηκε για ακόμη μια φορά στο παιχνίδι με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για την πρε­μιέρα του 4ου ομίλου στο Ασια­τικό Κύπελλο. Η «λευκή» ισο­παλία θύμισε την προ Παγκοσμίου Κυπέλλου Εθνική ομάδα της Βορείου Κορέας, η οποία είχε δημιουργήσει μια περί­κλειστη ομάδα κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν της κοινωνίας της χώρας. Τα μόλις 7 γκολ που είχε δεχτεί σε 16 παιχνίδια πριν από την έναρξη της διορ­γάνωσης φώτιζαν την αγωνι­στική φιλοσοφία της «μυστή­ριας ομάδας», όπως πολλάκις έχει αποκληθεί η Βόρεια Κο­ρέα. Παρότι αυτός ο τρόπος παιχνιδιού, με την ασφυκτική άμυνα και την εναπόθεση της όποιας δημιουργικής ελπίδας στον «Ρούνεϊ του λαού», τον ε­πιθετικό της Μπόχουμ, Γιονγκ Τάε Σε, σημείωσε παταγώδη α­ποτυχία, εντούτοις υιοθετήθη­κε και από τον νέο τεχνικό, τον δίχρονο Γιο Τονγκ Σοπ. Βοη­θός του απερχόμενου Χαν, πρώην ποδοσφαιριστής που πέρασε τον αγωνιστικό του βίο σε μια ομάδα, την Πότονγκαν-γκ, ο Σοπ διαπνέεται από τις α­γωνιστικές ιδέες του προκατό­χου, όπως φαίνεται στο γήπε­δο.

Μια ημέρα μετά τα Χριστούγεννα προβλήθηκε στην τηλεό­ραση της Βορείου Κορέας δυτική ταινία για πρώτη φορά. Αφορούσε το ποδόσφαιρο, ενδεικτικό του παροξυσμού που καταλαμβάνει τους πολίτες της χώρας στη θέα μιας α­σπρόμαυρης μπάλας. Το βρετανικό φιλμ «Κάντο όπως ο Μπέκαμ» μπορεί να είχε μικρότερη διάρκεια κατά οκτώ λε­πτά, απόρροια της λογοκρισίας, αλλά ήταν μια πρώιμη σύ­σταση των πολιτών με τα τεκταινόμενα στη Δύση.

Οι πλη­ροφορίες με το σταγονόμετρο που δραπετεύουν με δυσκο­λία από τη Βόρεια Κορέα επιμένουν ότι οι άνθρωποι της Εθνικής ομάδας της Βορείου Κορέας δεν έχουν καν τη δυ­νατότητα να παρακολουθήσουν ποδοσφαιρικά ματς, κάτι που αρνήθηκε ο Γιο Τονγκ Σοπ. «Δεν ξέρω τι εννοούν όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Έχουμε τη δυνατότητα να πα­ρακολουθήσουμε διεθνή ματς από το αγγλικό και το γερ­μανικό πρωτάθλημα αλλά και να συλλέγουμε πληροφορίες για τους αντιπάλους μας, έτσι ώστε να προετοιμαζό­μαστε κατάλληλα για τους αγώνες μας» υποστήριξε ο Γιο Τονγκ Σοπ, που στην πρότερη θητεία στην Εθνική ομάδα κάτω των 23ων, την είχε οδηγήσει στα ημιτελικά του Κυ­πέλλου Ασίας. Τώρα θέτει ως στόχο: «Να επιβιώσουμε στους ομίλους, έτσι ώστε να προκριθούμε στη νοκ άουτ φάση και γιατί όχι να φτάσουμε στον ημιτελικό και τον τελικό». Εκεί όπου θα μπορούσε να διασταυρωθεί με τη χώ­ρα που αποτελεί «αγκάθι στο μάτι».

Οι πρόσφατες απειλές πολέμου, ο βομβαρδισμός ενός νη­σιού και ενός πολεμικού πλοίου που ανήκε στη Νότια Κο­ρέα έχουν δημιουργήσει μια πολεμική ατμόσφαιρα μεταξύ των δυο χωρών και τυχόν ποδοσφαιρική τους κόντρα θα α­ναμοχλεύσει τα πάθη. Ο Γιο Τονγκ Σοπ προτίμησε να ανα­φερθεί σε αυτό το ενδεχόμενο λες και επρόκειτο για το ο­ποιοδήποτε ματς. «Ακόμη και αν χάσουμε ένα παιχνίδι οι παίκτες μου είναι τόσο συγκεντρωμένοι που άμεσα θα ερ­γαστούν για το επόμενο. Αυτό που θέλουμε από τη συ­γκεκριμένη διοργάνωση είναι οι παίκτες μου να αποκομί­σουν εμπειρίες ώστε να εξελιχθούν» λέει ο Γιο Τονγκ Σοπ για τα «ιπτάμενα άλογα», το μεγαλύτερο μυστήριο της πο­δοσφαιρικής υφηλίου...

Οι άνεργοι Ισπανοί ποδοσφαιριστές

γράφει ο Ηλίας Καραγιάννης. ( iliaskaragiannis@hotmail.com )

Το Σαββατοκύριακο περιδινήθηκαν στη λάμψη του πρωταθλήματος των αστέρων, της ισπανι­κής Λα Λίγκα, περίπου 275.000 οπαδοί. Λιγότε­ρο από το 1% του συνολικού πληθυσμού που φτάνει τα 47 εκατομμύρια. Αρκετοί εξ αυτών ή­ταν άνεργοι, σε μια χώρα όπου ο τυφώνας της οικονομικής ύφεσης δεν έχει αφήσει τίποτε α­νεπηρέαστο.

Το ποσοστό των ανθρώπων που αποζήτησαν σαν σανίδα σωτηρίας το επίδομα ανεργίας τον Δεκέμβριο του 2010 κυμαινόταν στο 15%. Στους δε νέους η έλλειψη εργασίας θερίζει σαν ενδημική ασθένεια, έχοντας σκαρφαλώσει στο δυσθεώρητο ποσοστό του 40%. Η 9η μεγα­λύτερη οικονομία παγκοσμίως κατά το 2009 «φυλακίστηκε» στη μέγκενη μιας ζοφερής α­παισιοδοξίας το 2010, η οποία θα ενταθεί, ό­πως συμφωνούν οι οικονομολόγοι, το 2011. Σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της μαύ­ρης, χωρίς αναλαμπές, φτώχειας βάλτωσαν και αρκετοί ποδοσφαιριστές, οι οποίοι τα περασμέ­να χρόνια της αφθονίας έβρισκαν εύκολα ή δύσκολα το επόμενο συμβόλαιο τους. Ο αριθμός των ανέργων που μαραζώνουν στη σκιά της λάμψης της Λα Λίγκα είναι φέτος τριψήφιος και η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ισπανίας αποφάσισε έστω και καθυστερημένα να δρα­στηριοποιηθεί προκειμένου να απαλύνει την κατάσταση τουλάχιστον 22 παικτών που παρα­μένουν χωρίς ομάδα από το καλοκαίρι.

Ακο­λουθώντας το παράδειγμα της γερμανικής ο­μοσπονδίας ποδοσφαίρου, η ισπανική διοργα­νώνει εδώ και μία εβδομάδα προετοιμασία για τους άνεργους παίκτες, η οποία θα διαρκέσει μέχρι και τις 26 Ιανουαρίου. Λίγες ημέρες δη­λαδή πριν πέσει η αυλαία της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου.

Οι καθημερινές προπονή­σεις και τα φιλικά έχουν ως στόχο να εκπληρω­θεί γρηγορότερα ο στόχος της εύρεσης ομά­δας από ποδοσφαιριστές όπως ο Ανσέλμο και ο Χουάν Χοσέ Λούκε... Το φως της Ανδαλουσίας τύφλωνε τον Χουάν Λούκε το καλοκαίρι του 2009. Ο 32χρονος αρι­στερός χαφ μόλις είχε υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με τη Μάλαγα, οριστικοποιώντας την επιστροφή του στην πρώτη κατηγορία της Ισπανίας έπειτα από χρόνια περιπλάνησης στις εσχατιές του ποδοσφαίρου της πατρίδας του. Η ευφορία του κράτησε μονάχα για μερικές ε­βδομάδες, μιας και έπειτα από την προετοιμα­σία του κλαμπ, που σήμερα σαρώνει στο μεταγραφικό παζάρι με κινητήριο δύναμη τα πετροδολάρια του σείχη Αλ Τανί, ανακοινώθηκε η λύση της συνεργασίας. Ο Λούκε, που ουδεμία σχέση διατηρεί με τον συνεπώνυμό του Άλμπερτ, που έμεινε και αυτός ελεύθερος από τη Μάλαγα πριν από 15 ημέρες (!), δεν δυσκο­λεύτηκε να βρει νέα ομάδα. Το καλοκαίρι του 2009, παρ' ότι η οικονομική ύφεση είχε απλω­θεί σαν σάβανο γύρω από τη χώρα, η Ισπανία βίωνε τις τελευταίες ημέρες της αφθονίας στα απόνερα της προ πενταετίας υπερτροφικής της ανάπτυξης. Η Μούρθια τον ενέταξε για έναν χρόνο στο δυναμικό της και το περασμένο κα­λοκαίρι, έπειτα από 11 «άκαπνες» συμμετοχές, τον άφηνε ελεύθερο. Σήμερα ο Χουάν Λούκε είναι ένας από τους 22 άνεργους που συγκε­ντρώνονται κάθε μέρα στην παράκτια κοινότητα της περιοχής του Αλικάντε, Λ' Αλφας Ντελ Πι, όπου μέχρι τις 26 Ια­νουαρίου διοργανώνεται η προετοιμα­σία των συγκεκριμένων ποδοσφαιρι­στών από την ΑΡΕ (την ομοσπονδία του αθλήματος στην Ισπανία). Οι παί­κτες θα διαμείνουν για περίπου 15 η­μέρες σε αθλητικές εγκαταστάσεις του τουριστικού θέρετρου και θα ακο­λουθήσουν την καθημερινή ρουτίνα. Προπόνηση υπό την επίβλεψη επαγγελματιών προπονητών, βάρη, βελ­τίωση της φυσικής τους κατάστασης ανάλογα με τις αδυναμίες τους και εμ­φανίσεις σε αρκετά φιλικά ώστε να ε­πανακτήσουν τη φόρμα τους.

Παρ' ότι στην οικονομική κατάσταση της Ισπανίας δεν εμφανίζεται καμιά ρωγμή ελπίδας, ο Λούκε εμφανίζεται παράλογα αισιόδοξος για το μέλλον του:

«Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στις λίστες των ανέργων όπως και περί­που 4 εκατομμύρια συμπατριώτες μου. Όμως η ενέργεια αυτή της ποδο­σφαιρικής ομοσπονδίας της Ισπανίας μάς επιτρέπει να συνεχίζουμε να α­γωνιζόμαστε σε ανταγωνιστικό περι­βάλλον. Αυτός είναι ο κυριότερος λό­γος που βρίσκομαι εδώ. Για την προε­τοιμασία αυτή που πιστεύω τελικά ότι θα με ο­δηγήσει να υπογράψω νέο συμβόλαιο».

Ελπί­δες που τρέφει και ο 29χρονος μέσος Χουάν Χοσέ Μπεζανίγια. Πραγματοποιώντας την παρ­θενική του εμφάνιση με τη Σεβίλλη την 1η Φε­βρουαρίου του 2004, στο ίδιο ματς που χρησι­μοποιήθηκε από τον Χοακίν Καπαρός για πρώ­τη φορά και ο αμυντικός της Ρεάλ Μαδρίτης Σέρχιο Ράμος, το μέλλον του διαγραφόταν ευ­οίωνο.

«Θυμάμαι πως σε εκείνο το παιχνίδι με την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια έσπασα τη μύτη μου μόλις στο 20ό λεπτό. Αγωνίστηκα για πε­ρίπου άλλα 50 πριν αντικατασταθώ».

Αυτό ή­ταν το «malum signum» («κακό σημάδι») που «χαράκωσε» τη μέτρια καριέρα που τον «ξέ­βρασε» στα τέλη Δεκεμβρίου στην Αλγκεθίρας, ομάδα που αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της Ανδαλουσίας. Ούτε εκεί κατάφερε να υπογράψει συμβόλαιο έπειτα από μερικές ημέρες δοκιμής εξαιτίας της ενδεούς οικονομικής κατάστασης που βρί­σκεται το ερασιτεχνικό κλαμπ.

«Είναι εξαιρετι­κά δύσκολο να βρεις ομάδα αυτή την εποχή στην Ισπανία. Δεν υπάρχουν χρήματα στις μι­κρότερες κατηγορίες. Ευτυχώς που διοργανώ­θηκε αυτή η προετοιμασία. Είναι μια ευκαιρία για να θεριέψει και πάλι η ελπίδα μέσα μας».

Ο εγκέφαλος αυτής της προετοιμασίας των α­νέργων είναι ο πρώην προπονητής της Καστεγιόν Ασιέρ Γκαριτάνο. Στα 41 του χρόνια, έπει­τα από 5 έτη ως βοηθός προπονητή στην Αλι­κάντε, την οποία ανέλαβε ως τεχνικός ηγέτης το 2009 και μόλις μερικούς μήνες στον πάγκο της Καστεγιόν, είναι άνεργος και αυτός. Γι' αυ­τό ίσως κατάλαβε καλύτερα και την κατάσταση των άνεργων ποδοσφαιριστών στην Ισπανία.

«Το επίπεδο των 22 ποδοσφαιριστών που βρί­σκονται στην προετοιμασία είναι πάρα πολύ υ­ψηλό. Θα το συνέκρινα με μια καλή ομάδα της δεύτερης κατηγορίας της Ισπανίας», ομολό­γησε ο Γκαριτάνο, ο οποίος ηγήθηκε της ομά­δας των ανέργων στις φιλικές αναμετρήσεις με την ουκρανική Ντνίπρο, τη Χέρκουλες και τη δεύτερη ομάδα της Βέρντερ Βρέμης.

Με αντί­παλο τη γερμανική ομάδα οι παίκτες του επι­κράτησαν με 2-0, σκοράροντας και τα δύο γκολ ο επιθετικός από τη Γουινέα Ανσέλμο Ενγκούγιε Ενφόνο. Μερικές ημέρες μετά ο 20χρονος επιθετικός εγκατέλειπε την προετοιμασία για να ταξιδέψει στην Κολομβία, μιας και έπειτα α­πό την εμφάνιση του απέναντι στη δεύτερη ο­μάδα της Βέρντερ Βρέμης προτάθηκε σε συλ­λόγους της χώρας. Σε ανάλογη τύχη προσδο­κούσε και ο συμπατριώτης του Ανσέλμο, ο 22χρονος Σίπο Μπόσαλ, ο οποίος έχει ισπανική υπηκοότητα. Ο Μπόσαλ ήταν από τους άτυ­χους, μιας και απεκόμισε τραυματισμό κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και φαίνεται ότι θα συνεχίσει να εισπράττει το επίδομα ανεργίας μέχρι το καλοκαίρι. Βοήθημα που γρήγορα φαί­νεται ότι θα εγκαταλείψει ο 27χρονος Χουάν Κάρλος Θεμπάλος.

Προσωπικός φίλος του ε­κλιπόντος Ντάνι Χάρκε, είχε χάσει την «πείνα» του για το ποδόσφαιρο μέχρι πρότινος. Η από­δοση του είχε βαλτώσει στον βούρκο της με­τριότητας με αποτέλεσμα έπειτα από 7 παιχνί­δια με την Κόρδοβα την περασμένη σεζόν να μείνει ελεύθερος... συμβολαίου. Πλέον ο Θε­μπάλος έχει στα μάτια του και πάλι αυτή τη λάμψη που τρεμόπαιζε στα μάτια του πριν από 10 χρόνια.

Ίσως κινητήριο δύναμη του να απο­τελεί η οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ισπανία, που δεν επιτρέπει πλέον καμιά ραθυμία, μιας και ο εφιάλτης της ανερ­γίας έχει ριζώσει στη σκέψη όλων αυτών των παικτών, που επί χρόνια παρατηρούσαν τη λάμ­ψη του υψηλού επιπέδου στη Λα Λίγκα, χωρίς να έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχει και η σκιά ό­που είναι φυλακισμένοι τώρα...

Masia το χρυσοφόρο φυτώριο της Barcelona FC.

Το κέντρο προπόνησης και διαμονής των νέων της.

Ο Λιονέλ Μέσι, ο Τσάβι Ερνάντεζ και ο Αντρές Ινιέστα συνέθεσαν την υποψήφια τελική τριάδα για την κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας. Οι τρεις τους αποτελούν τους σημαντικότερους κρίκους στην αλυσίδα που έχει πλέξει ο Γκουαρντιόλα στους «μπλαουγκράνα». Είναι η τρί­τη φορά στην ιστορία του θεσμού που οι τρεις πρώτοι στην κατάταξη αγωνίζονται στην ίδια ομάδα.

Είχε συμβεί το 1988 με τους Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ και Ράικαρντ της σπουδαίας Μίλαν, καθώς και το 1989, με τον Φράνκο Μπαρέζι να αποτελεί τη μοναδική αλλαγή, παίρνοντας από τον Γκούλιτ τη δεύτερη θέση. Είναι όμως άνευ προηγουμένου το γεγονός ότι και οι τρεις αυτή τη φορά αποτελούν δημιουργήματα της ίδιας ποδοσφαιρικής ακαδημίας. Της περίφημης «Masia». Το 2009 ο Λιονέλ Μέσι έγινε ο πρώτος ποδο­σφαιρικός καρπός της που κατέκτησε τη Χρυ­σή Μπάλα. Φέτος έχει την τιμητική της, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι οι ομάδες δημιουργούνται και δεν αποκτώνται.
Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε το σκίτσο του καταλανικού  www.cayecaturas.com από τη μια ο πιτσιρικάς που ξεκινάει από την ακαδημία της Μπαρτσελόνα με μια μπάλα στα πόδια καταλήγει με τη Χρυσή Μπάλα στα χέρια κι από την άλλη ο πιτσιρικάς που ξεκινάει από την ακαδημία της Ρεάλ Μαδρίτης καταλήγει στη.. Χετάφε.

Η Μπαρτσελόνα, η ομάδα που σε κάθε της παιχνίδι αγγίζει το «τέλειο» ποδόσφαιρο, στηρί­ζεται αποκλειστικά στα δικά της παιδιά και στην καταπληκτική δουλειά που γίνεται στη «Masia». Βαλντέζ, Πουγιόλ, Πικέ, Τσάβι, Ινιέστα, Μπούσκετς, Μέσι, Πέδρο, Μπόγιαν, που αποτελούν αυτή τη στιγμή τον Βασικό κορμό των Καταλανών, προέρχονται όλοι τους από τη «Masia». Ένα πραγματικό εργοστάσιο παραγωγής ποδοσφαι­ρικών ταλέντων και όχι μόνο... Η Μπαρτσελό­να θέλει αυτά τα παιδιά να έχουν μια ευκαιρία στη ζωή αν δεν τα καταφέρουν στο ποδόσφαι­ρο, κι έτσι φροντίζει και για τη μόρφωση τους. Πάνω απ' όλα όμως θέλουν να δημι­ουργήσουν εκπληκτικούς παίκτες, οι οποίοι θα παίζουν αυτό το περίφημο «τίκι-τάκα»: κοφτά, κοντινές πάσες με γρήγορη κίνηση χωρίς την μπάλα.
Το «στιλ Μπαρτσελόνα» στηρίζεται σε δύο απλές ιδέες: πρώτον, στο ότι η μπάλα πρέ­πει να μεταβιβάζεται διαρκώς, αφού τρέχει πιο γρήγορα από τον παίκτη, και, δεύτερον, στην αξία της κατοχής της μπάλας, αφού, όπως έχει σημειώσει ο μέντορας του Γκουαρντιόλα, Γιόχαν Κρόιφ, «όταν έχεις την μπάλα δεν χρειάζε­ται να αμύνεσαι, αφού υπάρχει μόνο μία μπάλα στο γήπεδο».

Η «Masia» κοστίζει στο σύλλογο περίπου 6 εκατ. ευρώ το χρόνο, χρήματα που στην ουσία δεν είναι τίποτα, αν σκεφτεί κανείς πόσα πρέ­πει να δαπανήσει μια ομάδα για να αποκτήσει ποδοσφαιριστές του επιπέδου του Τσάβι, του Μπούσκετς, του Πέδρο ή ακόμα του Γεφρέν και του Τζόναθαν Ντο Σάντος.

Για το μόνο που δεν ανησυχούν οι άνθρω­ποι της Μπαρτσελόνα είναι για το μέλλον και το τι θα συμβεί όταν αποχωρήσουν κάποια από τα αστέρια τους. Η παραγωγή δεν στα­ματάει ποτέ και σε λίγο καιρό ονόματα άγνω­στα προς το παρόν στο ποδοσφαιρικό στερέω­μα, όπως του Φόντα, του Τιάγκο και του Οριόλ Ρομέου, θα διεκδικούν τη Χρυσή Μπάλα.