Ο... πολυαγαπημένος «παππούς» (όπως είχαν βιαστεί κάποιοι να τον βαφτίσουν, όταν πρωτοήρθε) των οπαδών του Ολυμπιακού, Σίνισα Γκόγκιτς, ήταν εκείνος που σχεδόν κάθε αγωνιστική του
Champions League 1998-99, φρόντιζε να γίνεται... σύνθημα στην «ερυθρόλευκη» κερκίδα, λόγω των εξαιρετικών σχέσεων του με τα δίχτυα. Μια αξέχαστη σεζόν, με ανάλογη παρουσία από τον προπονητή του Παναιτωλικού, πλέον, κ. Γκόγκιτς, ο οποίος μας είπε τα εξής:
* Σίνισα, ποιο είναι το γκολ που θα σου μείνει... αξέχαστο, από εκείνη τη θριαμβευτική σεζόν;«Το εκτός έδρας γκολ, με το οποίο είχαμε πάρει και την ισοπαλία στην έδρα της Πόρτο, γιατί μας έδωσε άλλο... αέρα για τη συνέχεια κι, όντως, πήγαμε πολύ καλά μετά. Όλα τα γκολ είχαν τη σημασία τους, ωστόσο νομίζω ότι εκείνο λόγω και του διαστήματος στο οποίο ήρθε, ήταν πάρα πολύ σημαντικό για την ομάδα».* Το μυστικό της -ευρωπαϊκής- επιτυχίας για την ομάδα, τότε;«Ήμασταν γεμάτοι σε όλες τις θέσεις, είχαμε ομοιογένεια αλλά και ταχύτητα που όλοι ξέρουμε πόσο μετράει όταν έχεις να δώσεις αγώνες σε αυτήν τη διοργάνωση, καθώς είναι διαφορετικός ο ρυθμός...»* Η αναμέτρηση που ξεχωρίζεις από εκείνη την περίοδο;«Όλα τα ματς ήταν όμορφα... Ιδιαίτερο σημαντικό, βέβαια, ήταν το ματς με τη Γιουβέντους, στο οποίο με λίγο τύχη και καλλίτερο καιρό μπορούσαμε να τα έχουμε πάει καλλίτερα».* Θεωρείς πως εκείνος ο Ολυμπιακός άξιζε περισσότερα πράγματα στο Champions League;«Όλα γίνονταν εκείνη τη σεζόν, γιατί με κάθε αντίπαλο δείχναμε τι μπορούμε να κάνουμε. Και με τη Γιουβέντους είχαμε να κάνουμε με μεγάλα ονόματα, όμως τους δείξαμε από νωρίς ότι μπήκαμε για να κάνουμε το παιχνίδι μας…..Φτάσαμε πολύ κοντά στην πρόκριση, ωστόσο δυστυχώς στο τέλος δεν ήταν γραφτό να περάσουμε…Γενικά, ήμασταν πάρα πολύ δεμένοι μεταξύ μας κι αυτό έβγαινε στον αγωνιστικό χώρο».
_____________________________________________________________________________________
Αφιερωμένο στο φίλο και συμπαίκτη μου στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, Άλεξ Γκόγκιτς.
Άγγελος Νίκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου