του Βασίλη Γαλούπη
ΑΝ ΤΟ 2008 ήταν η μαύρη χρονιά της μεθυλτριενολόνης για τον ελληνικό αθλητισμό, τότε το 2009 «φεύγει» έχοντας αφήσει πίσω του ένα άλλο μεγάλο σκάνδαλο ντόπινγκ, αυτό της περιβόητης πια γεραναμίνης. Σκληρό αναβολικό η μεθυλτριενολόνη, που προκάλεσε 15 κρούσματα σε τρία διαφορετικά αθλήματα, ένα νεοφερμένο διεγερτικό η γεραναμίνη με τα δέκα θετικά δείγματα, επίσης σε τρία σπορ. ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ κι ένα άλλο πιθανό κτύπημα το 2010 ο ήδη ταλαιπωρημένος αθλητισμός μας; Και τι μέτρα έχουν ληφθεί για να μην τριτώσει το κακό; Διότι όταν υπάρχουν όχι μεμονωμένα, αλλά πλέον μαζικά θετικά δείγματα, που απλώνονται σε πολλά σπορ, τότε η κατάσταση φαίνεται να έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου...
ΑΝΤΙ, λοιπόν, να προκληθεί φόβος στην αθλητική πιάτσα μετά τις τεράστιες διαστάσεις του σκανδάλου μεθυλτριενολόνης κι έτσι να μειωθεί κάπως το φαινόμενο, έσκασε μια ακόμα βόμβα. Με συνέπεια να προκαλέσει πάταγο η υπόθεση της γεραναμίνης η οποία, μάλιστα, κινητοποίησε και τις διεθνείς αρχές.Η WADA, θεωρώντας ότι η γεραναμίνη δεν χρησιμοποιείται ευρέως από αθλητές διεθνώς, είχε αξιολογήσει την ουσία ως «διεγερτικό ειδικής αναφοράς». Γι' αυτό κι όποιος βρισκόταν θετικός κινδύνευε με αποκλεισμό μέχρι δύο χρόνια. Θα μπορούσε, δηλαδή, ένας αθλητής να τιμωρηθεί και με μόνο, π.χ., έξι μήνες.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ στη χώρα μας, όμως υποχρέωσαν τη WADA να αλλάξει το στάτους της γεραναμίνης και να την εντάξει από 1ης Ιανουαρίου 2010 στη λίστα των «σκληρών» διεγερτικών. Αυτό σημαίνει ότι στο εξής όποιος συλλαμβάνεται ντοπέ με τη συγκεκριμένη ουσία θα τιμωρείται οπωσδήποτε με δύο χρόνια. Και μόνο αυτό φτάνει για να καταλάβουμε τον παγκοσμιοποιημένο αντίκτυπο που έχουν τέτοια γεγονότα, σαν κι αυτά που βλέπουμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, μέσα στο 2009, πάντα με αφορμή την υπόθεση γεραναμίνης και την ανίχνευση της, αποκαλύφθηκαν και μεγάλα κενά στο αντιντόπινγκ. Οι σκληρές διατυπώσεις από ομοσπονδίες, φορείς και πολιτική ηγεσία, όσον αφορά αυτό το μείζον ζήτημα, κατέδειξαν κι άλλου είδους προβλήματα, που έχουν να κάνουν με αυτή καθαυτή την αποτελεσματικότητα του αντιντόπινγκ. Συμπερασματικά, ο ελληνικός αθλητισμός δεν μπορεί, δυστυχώς, να κοιμάται ήσυχος. Χρειάζεται να γίνουν πολλά και να υπάρχει διαρκής επαγρύπνηση για να γεννηθεί η ελπίδα ότι θα αποφευχθούν στο μέλλον τέτοια θλιβερά, από κάθε άποψη, γεγονότα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου