του Βασίλη Γαλούπη
ΜΟΛΙΣ μια πενταετία πριν,ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μ. θα κατέβαινε τόσο σύντομα κάτω από τα 9.60.
Το πόσο γρήγορα, άλλωστε, μπορεί να τρέξει ο άνθρωπος αποτελεί αντικείμενο όλο και περισσότερων επιστημονικών ερευνών, οι οποίες άλλοτε συμπεριλαμβάνουν και την εξέλιξη του ντόπινγκ στους υπολογισμούς τους άλλοτε όχι.
Το συμπέρασμα, όμως είναι κοινό: Ότι οι σπρίντερ, ακόμα και οι πιο ταλαντούχοι, έχουν
φτάσει σχεδόν στα όρια τους και τα ρεκόρ θα είναι όλο και πιο δύσκολα στο εξής.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ επίκαιρη, λοιπόν, μοιάζει μια δήλωση που είχε κάνει παλαιότερα o Τζον Σμιθ, ο κορυφαίος Αμερικανός προπονητής στα σπριντ.
«Ο άνθρωπος μπορεί να τρέξει τα 100 μ. ακόμα και σε 6.5 δευτερόλεπτα!...», είχε τονίσει ο προπονητής του βετεράνου πια, πρώην κατόχου του παγκοσμίου ρεκόρ, Μόρις Γκριν, προκαλώντας ποικίλες συζητήσεις τότε στους χώρους της αθλητικής επιστήμης για το κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο.
ΟΤΑΝ ακούστηκε εκείνη η κουβέντα του Σμιθ, οι περισσότεροι νόμισαν -ίσως και δικαιολογημένα...- ότι κάνει λόγο αποκλειστικά και μόνο για κάποια προηγμένη τεχνολογία ντόπινγκ στο μέλλον.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ, όμως έδωσε μια άλλη ενδιαφέρουσα ερμηνεία:
«Στο Πανεπιστήμιο του UCLA, όπου κι εργάζομαι, έμειναν έκπληκτοι οι επιστήμονες όταν έλαβαν γνώση ενός απίστευτου περιστατικού: Σε τροχαίο ατύχημα, μία μητέρα είδε τον ανήλικο γιο της αιμόφυρτο κι εγκλωβισμένο κάτω από τις μεγάλες ρόδες φορτηγού. Αντιλαμβανόμενη η μάνα τον σοβαρότατο κίνδυνο για τη ζωή του παιδιού της κατάφερε, δίχως δεύτερη σκέψη, να σηκώσει το βάρος ολόκληρου του φορτηγού και να το απεγκλωβίσει. Οι επιστήμονες συμφώνησαν ότι αν ποτέ γίνει κατανοητή η πραγματική κι ανεξάντλητη δύναμη του ανθρώπινου εγκεφάλου, τότε θα καταφέρουμε να τρέχουμε τα 100 μ. σε 6.5 δευτερόλεπτα, δίχως την παραμικρή υπόνοια ντόπινγκ».
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ του εγκεφάλου, με τις ανεξερεύνητες και δαιδαλώδεις «καλωδιώσεις» του, δεν έχει ακόμα αποκωδικοποιηθεί επιστημονικά. Και κατά τις προβλέψεις, θα αργήσει να γίνει αυτό. Μέχρι τότε, λοιπόν, ο κοινός νους θα θέτει πιο ρεαλιστικά ερωτήματα.
Όπως για παράδειγμα, την κλασική απορία των τελευταίων δεκαετιών για το πού σταματάει τελικά το ταλέντο και πού αρχίζει η ενίσχυση είτε με θεμιτά, είτε με γκρίζα, είτε με άλλα μέσα, όταν γίνεται μια μεγάλη επίδοση από κάποιον αθλητή;...
Πηγή: Εφημερίδα "RealNews"
ΜΟΛΙΣ μια πενταετία πριν,ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μ. θα κατέβαινε τόσο σύντομα κάτω από τα 9.60.
Το πόσο γρήγορα, άλλωστε, μπορεί να τρέξει ο άνθρωπος αποτελεί αντικείμενο όλο και περισσότερων επιστημονικών ερευνών, οι οποίες άλλοτε συμπεριλαμβάνουν και την εξέλιξη του ντόπινγκ στους υπολογισμούς τους άλλοτε όχι.
Το συμπέρασμα, όμως είναι κοινό: Ότι οι σπρίντερ, ακόμα και οι πιο ταλαντούχοι, έχουν
φτάσει σχεδόν στα όρια τους και τα ρεκόρ θα είναι όλο και πιο δύσκολα στο εξής.ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ επίκαιρη, λοιπόν, μοιάζει μια δήλωση που είχε κάνει παλαιότερα o Τζον Σμιθ, ο κορυφαίος Αμερικανός προπονητής στα σπριντ.
«Ο άνθρωπος μπορεί να τρέξει τα 100 μ. ακόμα και σε 6.5 δευτερόλεπτα!...», είχε τονίσει ο προπονητής του βετεράνου πια, πρώην κατόχου του παγκοσμίου ρεκόρ, Μόρις Γκριν, προκαλώντας ποικίλες συζητήσεις τότε στους χώρους της αθλητικής επιστήμης για το κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο.
ΟΤΑΝ ακούστηκε εκείνη η κουβέντα του Σμιθ, οι περισσότεροι νόμισαν -ίσως και δικαιολογημένα...- ότι κάνει λόγο αποκλειστικά και μόνο για κάποια προηγμένη τεχνολογία ντόπινγκ στο μέλλον.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ, όμως έδωσε μια άλλη ενδιαφέρουσα ερμηνεία:
«Στο Πανεπιστήμιο του UCLA, όπου κι εργάζομαι, έμειναν έκπληκτοι οι επιστήμονες όταν έλαβαν γνώση ενός απίστευτου περιστατικού: Σε τροχαίο ατύχημα, μία μητέρα είδε τον ανήλικο γιο της αιμόφυρτο κι εγκλωβισμένο κάτω από τις μεγάλες ρόδες φορτηγού. Αντιλαμβανόμενη η μάνα τον σοβαρότατο κίνδυνο για τη ζωή του παιδιού της κατάφερε, δίχως δεύτερη σκέψη, να σηκώσει το βάρος ολόκληρου του φορτηγού και να το απεγκλωβίσει. Οι επιστήμονες συμφώνησαν ότι αν ποτέ γίνει κατανοητή η πραγματική κι ανεξάντλητη δύναμη του ανθρώπινου εγκεφάλου, τότε θα καταφέρουμε να τρέχουμε τα 100 μ. σε 6.5 δευτερόλεπτα, δίχως την παραμικρή υπόνοια ντόπινγκ».
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ του εγκεφάλου, με τις ανεξερεύνητες και δαιδαλώδεις «καλωδιώσεις» του, δεν έχει ακόμα αποκωδικοποιηθεί επιστημονικά. Και κατά τις προβλέψεις, θα αργήσει να γίνει αυτό. Μέχρι τότε, λοιπόν, ο κοινός νους θα θέτει πιο ρεαλιστικά ερωτήματα.
Όπως για παράδειγμα, την κλασική απορία των τελευταίων δεκαετιών για το πού σταματάει τελικά το ταλέντο και πού αρχίζει η ενίσχυση είτε με θεμιτά, είτε με γκρίζα, είτε με άλλα μέσα, όταν γίνεται μια μεγάλη επίδοση από κάποιον αθλητή;...
Πηγή: Εφημερίδα "RealNews"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου