του Βασίλη Γαλούπη
ΜΕ ΤΟΣΑ που ακούγονται για το ντόπινγκ είναι λογικό οι θορυβημένοι γονείς να ρωτάνε με ποιον τρόπο μπορούν να διακρίνουν αν τα παιδιά τους κάνουν χρήση απαγορευμένων ή «γκρίζων» ουσιών στο σωματείο όπου αθλούνται. Καλό είναι, λοιπόν, να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Καταρχήν, το ντόπινγκ μπορεί να έχει απλωθεί σχεδόν σε όλα τα σπορ, όμως αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο κάθε ανήλικος που κάνει αθλητισμό κινδυνεύει σώνει και καλά. Ας μην είμαστε φοβικοί, δηλαδή.
Ο ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ γονιός και το ενημερωμένο παιδί σίγουρα έχουν σοβαρό πλεονέκτημα για να αποφύγουν την κακοτοπιά όταν κάποιος τους προτείνει ένα «μαγικό» σκεύασμα. Συνεπώς η γνώση αποδεικνύεται σωτήρια και σ' αυτή την περίπτωση.
ΑΠΟ ΕΚΕΙ και πέρα, όμως αν όντως κάτι «περίεργο» συμβαίνει στο γυμναστήριο και το παιδί έχει πέσει θύμα επιτήδειων, τότε και σ' αυτή την περίπτωση ο πατέρας ή η μητέρα έχουν υπέρ τους το μεγάλο όπλο. Και ποιο είναι αυτό; Η παρατήρηση!
Oι ΑΠΟΤΟΜΕΣ αλλαγές που διαμορφώνουν ξαφνικά ένα όλο και πιο μυώδες κορμί, π.χ., στον έφηβο αθλητή είναι μια πιθανή ένδειξη ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά. Ο γονιός πρέπει να ενδιαφερθεί οπωσδήποτε για να εντοπίσει και να ελέγξει αμέσως ποια σκευάσματα παρέχονται στο παιδί. Η άμεση συμβουλή από έναν ειδικό επιστήμονα κρίνεται πάντα απαραίτητη σε τέτοιες περιπτώσεις.
01 ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, εξάλλου, στο ψυχολογικό προφίλ και τη συμπεριφορά του ανήλικου αθλητή ή αθλούμενου είναι, επίσης σημάδι για πιθανό κίνδυνο. Κρίσεις επιθετικότητας για παράδειγμα, ενδέχεται να προέρχονται και από χρήση ανδρογόνων αναβολικών, όπως βέβαια κι από άλλες αιτίες. Γι' αυτό και χρειάζεται ενδελεχής διερεύνηση από την πλευρά του κηδεμόνα, έτσι ώστε να διευκρινιστεί ο πραγματικός λόγος τέτοιων εξάρσεων.
Οι ΓΟΝΕΙΣ, λοιπόν, οφείλουν να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά. Δίχως να γίνονται φορτικοί, καταπιεστικοί ή ακόμα και κατασκοπευτικοί απέναντι στα παιδιά τους μπορούν αρχικά μέσω της παρατηρητικότητάς τους να «βλέπουν» τι γίνεται και πίσω από το... παραβάν.
Εξίσου σημαντικό, όμως είναι και να εμπιστεύονται έναν προπονητή, ο οποίος δουλεύει σωστά και όχι παίζοντας με την υγεία νέων ανθρώπων. Οι αρμόδιοι φορείς αντιντόπινγκ, τέλος, πρέπει να είναι σύμμαχοι των γονιών, ενώ σε κάθε περίπτωση η αφέλεια «σκοτώνει» και η επαγρύπνηση «σώζει».
Πηγή: Εφημερίδα Real News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου