Αν κάτσει κάποιος και μελετήσει προσεκτικά φωτογραφίες με τους κορυφαίους αθλητές του 1920, του 1950, του 1980 και του 2009 από όποιο δημοφιλές σπορ του αρέσει, θα διαπιστώσει από τη σύγκριση που θα κάνει ότι οι διαφορές στη σωματοδομή τους μέσα στο πέρασμα των δεκαετιών έχουν γίνει χαώδεις.
Ο φτασμένος π.χ., σφαιροβόλος πριν από μισό αιώνα είχε πολλά κοινά με τους τότε συναθλητές του, όμως η εμφάνιση του δεν μοιάζει σε τίποτα με αυτήν ενός σημερινού «συναδέλφου» του.
Το ίδιο θα συμβεί κι αν βάλουμε δίπλα δίπλα φωτογραφίες παλαιών και σύγχρονων ποδοσφαιριστών, πυγμάχων ή παλαιστών κ.λπ.
Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ πρωταθλητισμός σπρώχνει τους αθλητές σε μια ξέφρενη μυϊκή ανάπτυξη. Η πρόοδος της αθλητικής επιστήμης από τον Β' Παγκόσμιο και μετά έχει πράγματι συμβάλει ως έναν βαθμό σ' αυτή τη μυϊκή υπέρβαση.
Σημαντικό ρόλο έχει παίξει και το γεγονός ότι ο επαγγελματισμός έχει εισχωρήσει πια στο σύνολο των ατομικών κι ομαδικών σπορ, με συνέπεια οι ώρες προπόνησης να είναι σαφώς πε
ρισσότερες κι από την εφηβική ηλικία κιόλας ώστε να χτίζεται στο γυμναστήριο ένα πιο δυνατό κορμί.ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ, όμως να αμφισβητηθεί και η τρομερή έξαρση του ντόπινγκ ως μιας από τις βασικές αιτίες που οι μύες έχουν...φουσκώσει και... πρήζονται όλο και περισσότερο. Κι όταν το ίδιο βλέπουμε και σε γυναίκες αθλήτριες τότε ο προβληματισμός γίνεται ακόμα εντονότερος.
Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ, άρα και «κακή», προπόνηση σε συνδυασμό με τοξική ενίσχυση αποτελούν την... εγγύηση για μια καριέρα προβληματική.
Οι πολλοί τραυματισμοί στο μυοσκελετικό σύστημα είναι αποδεδειγμένοι κι επιστημονικά πια, ενώ οι διακυμάνσεις στην απόδοση δεδομένες.
Συν τοις άλλοις υπάρχουν αρκετά τεχνικά σπορ, κυρίως ομαδικά, που ένα «σκληρό», άκαμπτο και υπερφορτωμένο μυϊκό σύστημα αλλοιώνει την τεχνική «ευελιξία» του αθλητή, με ολέθριες συνέπειες.
Η ΔΙΨΑ για ένα γρήγορο αποτέλεσμα και με οποιοδήποτε ρίσκο κάνει όλο και περισσότερους αθλητές να παρασύρονται σε έναν μανιώδη αγώνα για την ανεύρεση... προηγμένης τεχνολογικά χημικής«βοήθειας» και να ξεχνάνε το απλούστερο:
Οτι αποκτούν μία αχίλλειο πτέρνα. Και ότι η επίδοση χτίζεται σταδιακά..., μέρα με τη μέρα. Μόνο αν οι βάσεις είναι στέρεες θα έρθει το ζητούμενο, που είναι η διάρκεια.
Διότι από «φωτοβολίδες-αθλητές» έχουμε πια... χορτάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου