Λεβάντε, η ομάδα Των «ποδοσφαιρικά μελλοθάνατων»

θαμπώνει τη Λίγκα των αστέρων

Γράφει ο Ηλίας Καραγιάννης, {iliaskaragiannis@hotmail.com}

Ένας γυμνός άντρας προσέκρουε με δύναμη πάνω σε έναν γυάλινο τοίχο. Άγαρμποι οδηγοί πάρκαραν με υψηλή αδεξιότητα τα αμάξια τους σε μικρο­σκοπικούς χώρους. Η αγωνία ενός πε­ζού στην κυκλοφοριακή κόλαση του Νέου Δελχί, ενώ προσπαθούσε να βρει τον δρόμο του μέσα από δάση αυτοκι­νήτων που δημιουργούσαν μια ηχητική καταιγίδα από κορναρίσματα. Ένας σέρφερ που έχανε την ισορροπία του με τρόπο που γεννούσε αβίαστα το γέ­λιο.

Οι εικόνες αυτές σκόρπιζαν την έ­νταση και γεννούσαν χαμόγελα στα α­ποδυτήρια της Λεβάντε. Οι ποδοσφαι­ριστές της πρωτοπόρου της Πριμέρα Λίγκα αισθάνονται την απροσμέτρητη ευφορία να τους κυβερνά λίγα λεπτά πριν εισέλθουν στον αγωνιστικό χώρο. Οι παραπάνω εικόνες, που προβάλλο­νται πριν από την έναρξη των ματς της Λεβάντε, αποτελούν ένα από τα όπλα του 47χρονου Χουάν Ιγνάσιο στην πρώτη του σεζόν στην πρώτη κατηγο­ρία της Ισπανίας. Τα χιουμοριστικά βί­ντεο αποφορτίζουν την κλιμακούμενη πίεση που νιώθουν οι «βάτραχοι», ό­πως αποκαλούνται οι παίκτες της ομά­δας του Ιγνάσιο, που μόλις 6 αγωνιστι­κές έπειτα από την έναρξη του πρωτα­θλήματος μοιάζουν με τους πρίγκιπες του ισπανικού ποδοσφαίρου, μοιραζό­μενοι την πρώτη θέση της κατάταξης με την Μπαρτσελόνα. Με τη νίκη επί της Μπέτις Σεβίλλης, που βρισκόταν στην κορυφή μέχρι την Κυριακή το α­πόγευμα, η Λεβάντε, η ομάδα των «πο­δοσφαιρικά μελλοθάνατων», με μέσο όρο ηλικίας τα 30,6 χρόνια, προσέθεσε ακόμη έναν κρίκο στην αδιάσπαστη α­λυσίδα των επιτυχιών που έχει αρχίσει από τα μισά του περσινού πρωταθλή­ματος, όταν οι «Γκρανότες» (βάτρα­χοι) κατόρθωσαν να εκπληρώσουν το αντίξοο θαύμα της επιβίωσης στην πρώτη τους σεζόν στην Πριμέρα Λί­γκα, έπειτα από διετή απουσία...

Η υιοθέτηση του περσινού πλάνου, η γερασμένη ραχοκοκαλιά και η στρατηγική

Η Λεβάντε διαθέτει το μικρότερο μπάτζετ στην κατηγορία και τον μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας. Ο Χουάν Ιγνάσιο Μαρτίνεθ στην πρώτη του σεζόν στους «βατράχους» της Ισπανίας επέλεξε, χωρίς ίχνος εγωισμού, να υιοθετήσει την επιτυχημένη τακτική του Λουίς Γκαρσία, που αποχώρησε το καλοκαίρι έπειτα από τρία χρόνια, έχοντας οδηγήσει και διατηρήσει την ο­μάδα από τη Βαλένθια στην πρώτη κατηγορία της Ισπα­νίας. Παρ' ότι 13 ποδοσφαι­ριστές αφίχθησαν στο Θιουτάτ ντε Βαλένθια στη φετινή μεταγραφική περίο­δο, ο Ιγνάσιο επέλεξε, σε αυτές τις πρώτες έξι αγωνιστικές, να στηριχθεί στους ποδοσφαιριστές που τα τε­λευταία χρόνια... αναπνέουν Λεβάντε.

Ο 36χρονος αρχηγός Σέρχιο Μπαγιεστέρος, ο βετεράνος γκολκίπερ Γουστάβο Μουνιούα και οι Χάβι Βέντα, Νάνο και Χουανλού (σκόρερ του γκολ επί της Μπέτις Σεβίλ­λης) αποτελούν τη ραχοκο­καλιά του κλαμπ, του οποί­ου οι σημαντικές προσθα­φαιρέσεις αφορούσαν την επίθεση του.

Ο πρώτος σκόρερ της περσινής σε­ζόν, Φελίπε Καϊσέδο, προ­τίμησε να ακολουθήσει το εύφορο μονοπάτι προς τη Μόσχα, για να τον αντικατα­στήσει ο Αρούνα Κονέ, ο δή­μιος της Ρεάλ Μαδρίτης πριν από μερικές εβδομάδες. «Δεν παίζεις με κάτι που δουλεύει ιδανικά. Η ομάδα απέδιδε πο­λύ καλά και εγώ δεν πιστεύω στην αλλαγή για την... αλλα­γή. Όσα έχουμε καταφέρει μέχρι στιγ­μής βασίζονται στη σκληρή δουλειά και στην αυτοθυσία», λέει ο πρώην τε­χνικός της Καρταγένα, ο οποίος έχει κερδίσει τους παίκτες του με την τακτι­κή του τελειοθηρία. Ενώ τα προηγού­μενα χρόνια το κομμάτι αυτό δεν ξε­περνούσε τον χρόνο των δέκα λεπτών κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, σήμερα ο Χουάν Ιγνάσιο αφιερώνει την περισσότερη ώρα στη στρατηγική της ομάδας του, βήμα - βήμα κατά τη διάρ­κεια του παιχνιδιού, δρέποντας τους εύχυμους καρπούς των τεσσάρων επι­κρατήσεων και των δύο ισοπαλιών σε αυτές τις πρώτες έξι αγωνιστικές...

Το πρόγραμμα στον υπολογιστή, το λάφυρο και οι πανηγυρισμοί

Παρά την αγωνιστική επιτυχία, η οικο­νομική δυσπραγία της Λεβάντε παρα­μένει παρούσα. Αυτό τον καιρό δεν της επιτρέπει να αποκτήσει ένα πρόγραμ­μα στον υπολογιστή που θα βοηθούσε τον Χουάν Ιγνάσιο να συλλέξει στατι­στικά δεδομένα των παικτών του σε πραγματικό χρόνο.

Θα αποτελούσε μια σημαντική βοήθεια για τον 47χρονο τε­χνικό ηγέτη, που χρησιμοποιεί με με­γάλη ευχαρίστηση την τεχνολογία για να βελτιώσει την αγωνιστική εικόνα της Λεβάντε. «Έχουμε επενδύσει αρ­κετά στην τακτική τη φετινή σεζόν και πιστεύω ότι αυτό αντανακλά στον αγωνιστικό χώρο και στα αποτελέσμα­τα μας. Η ομάδα έχει ένα ξεκάθαρο πλάνο και καταφέρνει να κατακτά τα αποτελέσματα», υποστηρίζει ο Ιγνά­σιο, ο οποίος επέλεξε έναν «ασφυκτι­κό» τρόπο παιχνιδιού. Στα πρώτα έξι ματς της σεζόν η αμυντική λειτουργία της ομάδας μοιάζει ιδανική. Με μόλις τρία γκολ παθητικό οι «χρυσοί τριαντά­ρηδες» καταφέρνουν στον αγωνιστικό χώρο να εκτελούν με μοναστηριακή πειθαρχία τις εντολές του Ιγνάσιο.

Η Λεβάντε μπορεί να «φτύνει αίμα» κάθε αγωνιστική για να κατακτήσει το απο­τέλεσμα, όπως συνέβη τόσο με τη Ρε­άλ Μαδρίτης όσο και με την Μπέτις, αλλά στο τέλος κατορθώνει να υφαρ­πάξει σαν λάφυρο τους βαθμούς, χάρη στην αποτελεσματικότητα των Χουαν­λού (2 γκολ), Σουάρεθ (2 γκολ με πέναλτι) και Αρούνα Κονέ (1). «Είναι τόσο δύσκολο να κατακτήσεις έ­ναν βαθμό στο πρωτάθλημα και για αυτό μπορεί να φανταστεί κα­νείς τους πανηγυρισμούς όταν συμβαίνει αυτό. Οι βαθμοί που συ­γκεντρώσαμε ως τώρα μας κόστι­σαν πολλά. Αρκεί να ρωτήσει κα­νείς τους παίκτες»...

Η γλυκιά στιγμή, το σάβανο των προσδοκιών και η ενστάλαξη ζωής

Η απρόσμενη πορεία της Λεβάντε, η οποία αναρριχήθηκε για πρώτη φορά στην 72χρονη ιστορία της στην κορυφή του πρώτου τη τάξει πρωταθλήματος στην Ισπανία, έ­χει οδηγήσει τους λιγοστούς οπα­δούς της στη βίωση της πιο γλυ­κιάς στιγμής της ζωής τους, σε ό,τι αφορά την ομάδα τους.

Τα ό­νειρα για την κατάληψη μιας θέ­σης που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου άρχι­σαν να καταθέτονται δειλά - δειλά στον τοπικό Τύπο, εκνευρίζοντας τον Ιγνάσιο. «Έχουμε απλώς πραγματοποιήσει ένα μικρό βήμα για την επίτευξη του στόχου μας», λέει με την ταπεινότητα του προπο­νητή που συμμετέχει για πρώτη φο­ρά στη Λίγκα των αστέρων ο 47χρονος. «Αν αρχίζουμε να παρασυρό­μαστε τώρα, η προσπάθεια μας θα τσακιστεί, Ο πόλεμος της Λεβάντε είναι πρωτίστως με τον εαυτό της. Τον ερχόμενο Μάιο θα μπορέσουμε να δούμε αν εκπληρώσαμε τον στόχο μας», λέει φρενάροντας τις υπερτρο­φικές προσδοκίες, που αίφνης βλέπει να απλώνονται πάνω από την ομάδα του σαν σάβανο.

Με την ευφορία να κυβερνά τη Λεβάντε, η διακοπή των περίπου δύο εβδομάδων για τις υπο­χρεώσεις των Εθνικών ομάδων θα α­ποτελέσει μια καλή ευκαιρία, προκειμένου να επαναπροσδιορίσει τους στόχους της.  «Αισθανόμαστε υπέρο­χα, αλλά πολλές φορές όταν βλέπω τη θέση μας στον πίνακα μου μοιάζει με ανέκδοτο. Το σερί των αποτελε­σμάτων μας είναι υπερφυσικό, όπως. για παράδειγμα, και η νίκη μας επί ε­νός πολύ σπουδαίου αντιπάλου (Μπέτις). Το να βρίσκεσαι ανάμεαα στους πρωτοπόρους είναι θαυμάσιο, αλλά ά­νευ ουσίας σε αυτό το στάδιο», λέει με διάστικτο τον πραγματισμό στα λο­γία του ο Ιγνάσιο, ο προπονητής που ενστάλαξε πνοή ζωής στους «ποδο­σφαιρικά μελλοθάνατους» της Λεβά­ντε.