ο Αουρέλιο Περέιρα, ο Φούτρε, ο Φίγκο & ο Κρ. Ρονάλντο

Το βλέμμα του σπινθηρίζει από περιέργεια κάθε φορά που πα­ρατηρεί πιτσιρικάδες να χαϊδεύουν μια μπάλα. Ανώνυμος μέσα στο πλήθος της Λισσαβώνας!
Μοιάζει αδιάφορος, με ένα παχύ μουστάκι που θυμίζει ταβερνιάρη στις όχθες του ποταμού Τάγου! Φθαρμένο πόλο μπλουζάκι σαν κραυγαλέα απομίμηση και γυαλιά που καλύπτουν το πρόσωπο του, ο Αουρέλιο Περέιρα κάθε άλλο παρά μοιάζει με τον πιο σημαντικό άνθρωπο του πορτογαλικού Ποδοσφαίρου!
Τον ακόρεστο χρυσοθήρα της μπάλας, που από τη Δευτέρα κατέχει το προνόμιο δύο ποδο­σφαιριστές που ανέδειξε να έχουν αναγορευθεί οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο σε διάστημα εφτά ετών.
Το 2001 ήταν ο Λουίς Φίγκο, το 2008 ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Κοινός παρονομα­στής η Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, η ομάδα την οποία ο Περέιρα υ­πηρετεί εδώ και μια τριακονταετία ως ο υπεύθυνος του τμήμα­τος σκάουτινγκ.
Στα χέρια του έχει κατεργαστεί το ταλέντο αν­θών όπως ο Πάουλο Φούτρε, ο Ρικάρντο Κουαρέσμα, ο Σιμάο Σαμπρόζα, ο Ζοάο Μουτίνιο, ο Γιανίκ Ντιαλό. Οι πωλήσεις των Ρονάλντο, Νάνι, Κουαρέσμα, Σιμάο και Κάρ­λος Μάρτινς απέφεραν στα ταμεία της ομάδας 80 εκατομμύρια ευρώ. Όσο δηλαδή είναι το συνολικό μπάτζετ της Σπόρτινγκ για δύο γεμάτα χρόνια.
Ο σοφός του Αλκοσέτε, του προαστίου όπου εδρεύει η ακαδημία της Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, είναι το πιο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο της πορτογαλικής ομάδας. Το απέδειξε η προσπάθεια αρπαγής του από την Πόρτο πριν α­πό μερικά χρόνια, όταν ο πρόεδρος της, Πίντο Ντα Κόστα, ά­κουσε τον Περέιρα να βρυχάται λέγοντας όχι στην απίστευτη προσφορά του.
Διότι για τον 59χρονο αρχισκάουτερ της ομάδας υπάρχει ακό­μη κάτι που στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο αντιμετωπίζεται ως αναπηρία. Η βλαβερή συνήθεια...

Η αρρώστια του, ο «τρελός» και το βρίσιμο του Κριστιάνο
Ο Περέιρα δεν έχει πολλές εμμονές.
«Μόνο τη δουλειά μου. Εί­ναι αρρώστια. Ακόμη και όταν βρίσκομαι στην πόλη και δω κά­που παιδιά να κλοτσάνε την μπάλα σταματάω ασυναίσθητα το αυτοκίνητο μου με την προσμονή να ανακαλύψω ένα ταλέντο».Λίγες ώρες έπειτα από τη βράβευση του Κριστιάνο Ρονάλντο ξε­τρύπωσε από το καβούκι της ανωνυμίας του, όταν οι Πορτογά­λοι δημοσιογράφοι του απεύθυναν σωρηδόν αιτήματα για μια συνέντευξη.
«Η Σπόρτινγκ πέτυχε δύο απόφοιτοι (Φίγκο το 2001 ο άλλος) από την ακαδημία της να βραβευθούν ως οι κα­λύτεροι ποδοσφαιριστές στον κόσμο μέσα στην ίδια δεκαετία. Είναι κάτι που δεν νομίζω ότι μπορεί να το κατορθώσει κάποιο άλλο κλαμπ στον κόσμο. Ένας λόγος υπερηφάνειας για την Πορτογαλία, τους προπονητές της Σπόρτινγκ και τους νεαρούς της».Εκείνες τις ώρες ο Περέιρα δίσταζε ανάμεσα στη νοσταλ­γία και τη συγκίνηση, ενθυμούμενος τις αντιρρήσεις που είχαν ορθώσει οι χαρτογιακάδες της Σπόρτινγκ Λισσαβώνας για τον Ρονάλντο.
«Η Νάσιοναλ χρωστούσε χρήματα στη Σπόρτινγκ Λισ­σαβώνας. Ένα ποσό γύρω στα 25.000 ευρώ, που θέλησε να το ξεπληρώσει με ένα 11χρονο παιδί, τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο σκάουτερ στη Μαδέιρα ήταν ένθερμος υποστηρικτής του, όπως και εγώ όταν τον παρακολούθησα στη Λίσσαβώνα. Σύντομα α­ντιλήφθηκα ότι ήταν μια σπουδαία συμφωνία για την ομάδα, παρ’ ότι οι λογιστές με αποκάλεσαν τρελό. Αυτά που καταφέρ­νει σήμερα δεν με εκπλήσσουν καθόλου. Δεν είμαι μάγος αλλά από την εμπειρία μου κατάλαβα ότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν προορισμένος για μεγάλα πράγματα».Το πιτσιρίκι από τη Μα­δέιρα ήταν μπελάς από εκείνα τα χρόνια και ο Περέιρα ανέλαβε να του προσφέρει ένα πατρικό πρότυπο.
«Θυμάμαι μια πολύ δύ­σκολη στιγμή με τον Κριστιάνο όταν παρακολουθούσε τα μαθή­ματα στο σχολείο του Τελχέιρας και ένας καθηγητής γέλασε με τη βαριά προφορά της Μαδέιρα που είχε όταν μιλούσε. Ο Ρονάλντο σηκώθηκε και άρχισε να τον βρίζει, χρειάστηκε να πάω στο σχολείο για να τον ηρεμήσω».
Ο πρωταθλητής Ρονάλντο, το ηφαίστειο Φούτρε και η προσωπικότητα του Φίγκο
Ο μεγαλύτερος φόβος του Περέιρα όταν παραλαμβάνει ένα νέο ταλέντο είναι να κατανικήσει τη νοσταλγία για το σπίτι του που θα νιώσει ο μικρός. Αυτό έτρεμε και με τον Ρονάλντο.
«Πέρασε μια εβδομάδα στη Σπόρτινγκ και από το τέλος της πρώτης προ­πόνησης ήταν ήδη ο σταρ. Όλα τα παιδάκια ήθελαν να γίνουν φίλοι μαζί του. Ήταν οι πρώτοι που κατανόησαν το μέγεθος του ταλέντου του. Ο Ρονάλντο δεν φοβήθηκε ποτέ να κάνει λάθη και δεν άφηνε ποτέ το λάθος του να τον απογοητεύσει. Έτσι εί­ναι οι πρωταθλητές».Όπως τέτοιος ήταν, άσχετα αν η μοίρα και οι Ισπανοί αμυντικοί του φέρθηκαν αμείλικτα, ο εύθραυστος Πάουλο Φούτρε.
Ο Περέιρα τον ανακάλυψε σε ένα τουρνουά με πι­τσιρίκια, όταν ο πόθος του Γιώργου Κοσκωτά για τον Ολυμπιακό ήταν μόλις 8 ετών!
«Ο Πάουλο Φούτρε ήταν ηφαίστειο. Το ταλέ­ντο του έκανε τους πάντες χαρούμενους. Ήταν το πιο σημαντι­κό που συνάντησα στην καριέρα μου. Πολλές φορές τον κοίμιζα σπίτι μου. Θυμάμαι ότι μια ημέρα πριν από έναν τελικό με την Μπενφίκα έχασε μια προπόνηση. Αμέσως τον απέκλεισα από το παιχνίδι και άρχισε να κλαίει».Την αυθεντικότητα του ταλέντου που είχαν ο Ρονάλντο και ο Φούτρε. δεν διέκρινε στον Λουίς Φί­γκο, ο οποίος παραμένει το έμβλημα της αυταπάρνησης και της α­φοσίωσης στον σκοπό του.
«Ο Φίγκο ανέπτυξε το ταλέντο του ε­ξαιτίας της ισχυρής προσωπικότητας που διέθετε και της προ­σήλωσης στους στόχους του. Αποδείχθηκε ένας φανταστικός ποδοσφαιριστής στο πέρασμα των ετών. Είναι εντελώς διαφο­ρετικοί όμως με τον Κριστιανο Ρονάλντο».
Το επιστημονικό πρόγραμμα, η σοφή προσέγγιση και το πραγματικό ταλέντο
Έπειτα από 30 χρόνια μοναστικής προσήλωσης στη Σπόρτινγκ, ο Αουρέλιο Περέιρα έχει καταρτίσει ένα πρόγραμμα που ακολουθεί­ται με ευλάβεια από τις ακαδημίες της.
«Διαθέτουμε μια απολύ­τως οργανωμένη ομάδα. Τα παιδιά έρχονται στην ακαδημία από ηλικία 8 με 9 ετών. Στα 13 όσα πιστεύουμε ότι έχουν δυνατότη­τες να πετύχουν μένουν μέσα σε αυτήν. Τους παρακολουθούμε στα πάντα. Υπάρχουν γιατροί, παιδοψυχολόγοι, προπονητές. Το πρωί πηγαίνουν σχολείο, τρώνε το φαγητό τους και έρχονται πί­σω στην ακαδημία στις 16.00. Περνούν δύο ώρες στο γυμναστή­ριο, με ειδικά διαμορφωμένα προγράμματα για τον καθένα. Δεν αφήνουμε τίποτα στην τύχη. Αλλος χρειάζεται ενδυνάμωση, άλ­λος έκρηξη, άλλος να βελτιώσει το σώμα του. Με ειδικά προ­γράμματα προσαρμοσμένα στο κάθε παιδί τα καταφέρνουμε. Μι­λάμε για 50 παιδιά ηλικίας 13 ως 18 ετών».
Έχοντας περάσει τη ζωή του ανάμεσα σε παιδιά που θεωρούνται ταλέντα και ενδεχο­μένως να μην τα καταφέρουν ποτέ, ο Περέιρα τα προσεγγίζει σο­φά.
«Η ποδοσφαιρική επιτυχία εξαρτάται από έναν αριθμό απρό­βλεπτων παραγόντων. Για αυτό στη Σπόρτινγκ προετοιμάζουμε τους νεαρούς παίκτες για όλα τα ενδεχόμενα. Αυτό περιλαμβά­νει φυσικά και τη μόρφωση. Είναι πολύ σημαντικό να μην υπάρχει κάποιος αθλητής που να εξαρτάται μόνο από το ποδόσφαιρο».Ο ίδιος ξεδιαλέγει προσεκτικά τα νέα φιντάνια της ομάδας.
«Μόνο τρεις τύποι παικτών μπορούν να βρεθούν στη Σπόρτινγκ. Ένας καλός παίκτης, ένας εξαιρετικός και ένα ταλέντο. Σε μερικές πε­ριπτώσεις ο καλός μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο. Αλλά είναι α­δύνατο να μετατρέψεις κάποιον σε σπουδαίο ποδοσφαιριστή αν δεν έχει γεννηθεί με το ταλέντο. Δεν είναι μόνο στο γήπεδο που μπορείς να ξεχωρίσεις ένα πραγματικό ταλέντο. Ένα παιδί φανε­ρώνει και άλλα σημάδια. Είναι αυτό που δεν αποχωρίζεται ποτέ την μπάλα, που τη θέλει στο ίδιο δωμάτιο, που θέλει να κοιμάται μαζί της»...

Εφημερίδα "Φως των Σπορ",
Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009.