ΙΝΤΕΡ - ΜΙΛΑΝ

Τα σημαντικότερα ποδοσφαιρικά ντέρμπυ στον κόσμο.

Η αναμέτρηση της Μίλαν με την Ιντερ ονομάζεται «ντέρμπι της Μαντονίνα» και έχει πάρει το όνομα της από το άγαλμα της Παναγίας που βρίσκεται στην κορυφή του Ντουόμο. Οι διαφορές των δύο ομάδων περιορίζονται πλέον στον αθλητικό τομέα, αφού αμφότερες αντλούν οπαδούς από όλες τις τάξεις και όλες τις γειτονιές της πόλης, αν και παλιότερα υπήρχε και κοινωνικός διαχωρισμός.

Η Μίλαν ιδρύθηκε το 1899 από τον Αγγλο πρόξενο Αλφρεντ Εντουαρντς και η Ιντερ το 1908 από διάσπαση στους κόλπους της Μίλαν. Οι Μιλανέζοι δεν ήθελαν να έχουν ξένους στον σύλλογο τους και οι διαφωνούντες προχώρησαν το 1908 στην ίδρυση της «διεθνούς», της Ιντερνατσιονάλε.

Αρχικά, λοιπόν, η Ιντερ ήταν η ομάδα της μπουρζουαζίας του Μιλάνου και το παρατσούκλι της ήταν «φιγουρατζήδες» και «καυχησιάρηδες».

Η Μίλαν εκπροσωπούσε πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα και το παρατσούκλι των οπαδών της ήταν «κατσαβίδια» λόγω της εργατικής καταγωγής τους.

ΦΛΑΜΕΝΓΚΟ - ΦΛΟΥΜΙΝΕΝΤΣΕ

Τα σημαντικότερα ποδοσφαιρικά ντέρμπυ στον κόσμο.

Το πιο διάσημο και παραδοσιακό από τα ντέρμπι της Βραζιλίας είναι αυτό μεταξύ της Φλαμένγκο και της Φλουμινένσε. Το λεγόμενο «Φλα – Φλου».
Η κόντρα ξεκίνησε ουσιαστικά το 1911, όταν κάποιοι δυσαρεστημένοι παίκτες της Φλουμινένσε έφυγαν και ίδρυσαν ποδοσφαιρικό τμήμα στη Φλαμένγκο (που μέχρι τότε υπήρχε ως κωπηλατικός σύλλογος). Ουσιαστικά, με την κίνηση αυτή χώρισαν το Ρίο στα δύο (ή στα τέσσερα, αν υπολογίσουμε και τις Βάσκο και Μποταφόγκο).
Το «Φλα – Φλου» κατέχει το ρεκόρ προσέλευσης θεατών σε ένα παιχνίδι: 194.603 άνθρωποι κατέκλυσαν το «Μαρακανά» (κοινή έδρα των δύο ομάδων) στις 12 Δεκεμβρίου του 1969, δημιουργώντας μια επίδοση που δεν θα καταρριφθεί ποτέ. Το νού­μερο τρομάζει, αλλά υπάρχουν τουλάχιστον 30 παιχνίδια των δύο μονομάχων στα οποία έχουν κοπεί περισσότερα από 100.000 εισιτήρια. Αρκεί να σκεφτείτε ότι το Τορ 10 κλείνει στα 124.432!
Είπαμε ότι η κόντρα ξεκίνησε με τη διάσπαση του ποδοσφαιρι­κού τμήματος της Φλουμινένσε και την ίδρυση του αντίστοιχου της Φλαμένγκο. Ηταν κόντρα και ταξική, αφού τότε η Φλαμένγκο εκπροσωπούσε την εργατική τάξη και η Φλουμινένσε τη μέση και ανώτερη.

Ο νόμος της σιωπής στο «ντοπαρισμένο ποδόσφαιρο»

γράφει ο Ηλίας Καραγιάννης, iliaskaragiannis@hotmail.com

Στο αποκορύφωμα της αγωνιστικής δημι­ουργικότητας της Μαρσέιγ του Μπερνάρ Ταπί ένας μαυροπίνακας δέσποζε στα α­ποδυτήρια της. «Το απόγευμα έχει "μπουκιά" για  όλους».  Το  «enfant terrible» («τρομερό παιδί») του γαλλικού ποδοσφαίρου, ο Ερίκ Καντονά, έσπευδε κάθε φορά να απαντήσει: «Εκτός από τον Καντονά».

Η απατηλή εικόνα της Μαρ­σέιγ θα κατέρρεε σύντομα με τις αποκα­λύψεις των μηχανορραφιών του δολοπλόκου Ταπί. Έπρεπε όμως να περάσουν μερικά χρόνια για να φωτίσουν το ένοχο παρελθόν τους οι Τόνι Κασκαρίνο και Κρις Ουόντλ, όπου σε μια ιερατική εξομολόγη­ση αναφέρονταν στις «μπουκιές», τις ενέ­σεις δηλαδή, που έκαναν συστηματικά στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Το 2006 ο Ζαν Ζακ Αιντέλ, ένας μέσος που διακρίθη­κε περισσότερο για τις δεξιότητες του στο στήσιμο παιχνιδιών, παραδεχόταν ότι η Μαρσέιγ του Ταπί ήταν ένα μεγάλο εργα­στήριο δοκιμής ουσιών.

Το 1998 ο Ζντένεκ Ζέμαν, σαν ιεραπόστολος του ποδοσφαί­ρου, κράδαινε τή ρομφαία της κάθαρσης σε μια ιστορική συνέντευξη του στο περιο­δικό «L’ Espresso», όπου υποστήριζε ότι το ποδόσφαιρο θα πρέπει «να αποδράσει από το φαρμακείο», καλύπτοντας με μαύρες σκιές πάνω το Τσάμπιονς Λιγκ και τα τρία πρωταθλήματα που κατέκτησε η Γιουβέ­ντους από το 1994 ως το 1998. Στην έρευ­να της ιταλικής Δικαιοσύνης στις εγκατα­στάσεις της «Γηραιάς Κυρίας» βρέθηκαν 281 διαφορετικά φάρμακα, πολλά εκ των οποίων περιείχαν απαγορευμένες ουσίες. Ο Ζινεντίν Ζιντάν παραδέχθηκε ότι έκανε χρήση κρεατίνης, ενώ στο αίμα αρκετών παικτών βρέθηκαν ίχνη ερυθροποιητίνης.

Το 2003. ο Ρίο Φέρντιναντ επικαλούμενος «αφηρημάδα» δεν πέρασε από προγραμματισμένο έλεγχο απαγορευμένων ου­σιών, προκαλώντας σεισμικές δονήσεις στην προσκολλημένη στην παράδοση αγ­γλική κοινωνία. Ο κατάλογος των παρεκτροπών στο ποδόσφαιρο είναι μακροσκε­λής, γι' αυτό και οι δηλώσεις του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε την περασμένη εβδομάδα α­ντιμετωπίστηκαν με μειδιάματα ειρωνείας από ανθρώπους σαν τον Ζαν Πιερ Ντε Μοντενάρ που έχει ξοδέψει τη ζωή του μέσα στις ουσίες.

«Το ποδόσφαιρο είναι απόλυ­τα καθαρό. Δεν ξέρω αν είμαι αφελής, ό­μως στα 42 με 43 χρόνια που ζω μέσα στο ποδόσφαιρο δεν έχω υποπτευθεί κάποιο άτομο να ντοπάρεται. Μου φαίνεται αδύ­νατο να υπάρχει ντόπινγκ στο ποδόσφαι­ρο», διαρρήγνυε τα ιμάτια του ο Ντελ Μπό­σκε, όταν ο γιατρός Εουφεμιάνο Φουέντες υποστήριζε ότι η Ισπανία θα έχανε τους τίτλους της αν άνοιγε το στόμα του.

Μάλλον ο Ζαν Πιερ Ντε Μοντενάρ, που έ­γραψε τον «Νόμο της Σιωπής» στο ποδό­σφαιρο, θα συμφωνούσε μαζί του.

Το 2003 ο «εύφλεκτος» τραγουδιστής Τζόνι Χάλιντεϊ αποκάλυπτε μάλλον αφε­λώς στο τηλεοπτικό δίκτυο Canal+ ότι συ­ναντά τακτικά τον Ζινεντίν Ζιντάν σε μια ι­ταλική κλινική όπου εμπλουτίζει το αίμα του. Μια σιγή απλώθηκε τότε στη γαλλική κοινή γνώμη που κάλυψε σαν πέπλο το μυ­θικό τοτέμ «Ζιζού». Ο Ντε Μοντενάρ έμοι­αζε εκείνη την εποχή σαν τον χαριτωμένο τρελό που ουρλιάζει στη μέση του δρόμου και κανείς δεν λαμβάνει σοβαρά υπ' όψιν τα λόγια του παρά μόνο γελά με την εικό­να του. Εξωθημένος στο περιθώριο, η ηχώ της φωνής του, η οποία περιέγραφε τα α-νομήματα του γαλλικού ποδοσφαίρου, έφτανε αδύναμη σε μια κοινωνία που τρε­φόταν από τις επιτυχίες του πλέον δημοφι­λούς αθλήματος.

«Από το 1994 και μετά συναντάς σπάνια θετικά δείγματα σε επί­πεδο Παγκοσμίου Κυπέλλου. Γιατί γίνεται αυτό; Διότι οι έλεγχοι είναι αναποτελε­σματικοί. Υπάρχει μια σειρά ουσιών οι ο­ποίες δεν μπορούν ακόμη να ανιχνευθούν, ενώ οι έλεγχοι δεν είναι όσο συχνοί θα έ­πρεπε», υποστηρίζει ο Ντε Μοντενάρ, ο ο­ποίος στο βιβλίο του «Ο Νόμος της Σιω­πής» υποστηρίζει ουσιαστικά ότι η χρήση απαγορευμένων ουσιών βολεύει όλο το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.

«Ο πρώτος έ­λεγχος στο ποδόσφαιρο έγινε το 1978 στη Γαλλία. Δεκατρία χρόνια μετά τον πρώτο στην ποδηλασία. Για να βρεθεί ένας αθλη­τής που έχει κάνει χρήση απαγορευμένης ουσίας, απαιτείται να γίνει έλεγχος σε δείγμα 10%. Στο ποδόσφαιρο ξέρετε ποιο είναι το ποσοστό; Αγγίζει το 0,05% συνο­λικά. Ενώ λοιπόν στην ποδηλασία έχουμε συστηματικούς ελέγχους και τα αποτελέ­σματα είναι ορατά, στο ποδόσφαιρο δεν συμβαίνει αυτό. Το ποσοστό των ποδο­σφαιριστών που βρέθηκαν θετικοί σε ε­λέγχους το 2009 ήταν 0,11%. Όλα τα υπό­λοιπα σπορ υποφέρουν από κρούσματα και στο ποδόσφαιρο κανείς δεν κάνει χρή­ση απαγορευμένων ουσιών; Απίστευτο να το πιστέψεις».

Έπειτα από τον θρίαμβο της Εθνικής Γαλ­λίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργά­νωσε το 1998, ο πρόεδρος τής ιατρικής επιτροπής της παγκόσμιας ομοσπονδίας Μισέλ Χου αποκάλυπτε ότι έγινε ευρεία χρή­ση ερυθροποιητίνης. Λίγες εβδομάδες με­τά απέσυρε τις κατηγορίες του, οι οποίες καλύφθηκαν από τον νόμο της σιωπής, ό­πως λέει ο Ντε Μοντενάρ. «Όλοι γνωρίζουν και κανείς δεν μιλά. Ας πούμε, το Παγκόσμιο Κύπελλο που έγινε πριν από μερι­κούς μήνες στη Νότια Αφρική ήταν αυτό της υποκρισίας», ισχυρίζεται ο Ντε Μοντε­νάρ αναφερόμενος σε μια επιχρυσωμένη αθλιότητα του αθλήματος. «Στο μοντέρνο ποδόσφαιρο προέχει η φυσική δύναμη παρά η τεχνική κατάρτιση. Πλέον κάθε ποδο­σφαιριστής χρειάζεται ένα κορμί, που θα λειτουργεί σαν αποτελεσματική μηχανή, ι­κανή να λειτουργεί ακατάπαυστα, ακόμη και στα τελευταία λεπτά μιας αναμέτρη­σης. Γι' αυτό βλέπετε ότι τις τελευταίες δεκαετίες τα κορμιά των ποδοσφαιριστών δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά πριν από τριάντα χρόνια. Με τη χρήση ουσιών σαν την ερυθροποιητίνη ή την τεστοστερόνη ένας παίκτης αποκτά δύναμη και αντοχή», υποστηρίζει ο Ντε Μοντενάρ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι «στο ποδόσφαιρο, όπως και στην ποδηλασία, υπάρχει η κουλτούρα της βελόνας», αναφερόμενος στον τρόπο που λαμβάνουν τις απαγορευμένες ουσίες οι ποδοσφαιριστές. Λόγια που φέρνουν στο μυαλό την εικόνα του Φάμπιο Καναβάρο να μπήγει στο δέρμα μία ένεση, μία ήμε­ρα πριν από τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ ανάμεσα στην Πάρμα και τη Μαρ­σέιγ. Καταγεγραμμένες εικόνες που βγά­ζουν από το περιθώριο πείσμονες φωνές σαν και αυτή του Ντε Μοντενάρ.

Το ποδόσφαιρο έχει χάσει την αθωότητα του εδώ και μερικές δεκαετίες. Από την εποχή που ο Μπεκενμπάουερ παραδεχόταν ότι «εμπλουτίζω το αίμα μου» ως και την παραδοχή του Γάλλου διεθνούς Ζοσέ Τουρέ περί «βιταμινούχων ενέσεων». «Στα α­ποδυτήρια οι αθλητές δεν το αποκαλούν ποτέ ντόπινγκ. Μιλούν για φαρμακευτική υ­ποστήριξη. Κρύβονται, όπως όλοι στο ποδόσφαιρο, πίσω από τις λέξεις. Το παράδο­ξο είναι ότι οι ποδοσφαιριστές παραδέχονται ότι είτε πριν είτε στο ημίχρονο ενός παιχνιδιού λαμβάνουν βιταμίνες. Είναι όμως αποδεδειγμένο επιστημονικά ότι οι βιτα­μίνες δεν έχουν κανένα αντίκρισμα σε τόσο σύντομο διάστημα. Την ίδια στιγμή άν­θρωποι του ποδοσφαίρου ισχυρίζονται ότι οι απαγορευμένες ουσίες δεν προσφέρουν τίποτα στο άθλημα. Αλλά είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι απαγορευμένες ου­σίες ωφελούν όλα τα υπόλοιπα σπορ και όχι το ποδόσφαιρο που συνδυάζει αρκετές ι­κανότητες άλλων αθλημάτων. Εξοργιστικά δύσκολο».

Όταν το 2004 ο Ρουμάνος της Τσέλσι, Άντριαν Μούτου, βρέθηκε να έχει κάνει χρήση κοκαΐνης, τα αγγλικά ταμπλόι­ντ έριξαν το ανάθεμα στην αυθάδη πολυτέλεια στην οποία κολυμπούσε ο διεθνής ε­πιθετικός. Ο Ντε Μοντενάρ διαφωνεί:

«Η διαφορά στο ποδόσφαιρο είναι ότι η λήψη των απαγορευμένων ουσιών γίνεται ανάλογα με τη θέση που κατέχει κάθε παίκτης στον αγωνιστικό χώρο. Ένας επιθετικός θέλει μια διεγερτική ουσία προκειμένου να αυξήσει τη ζωτικότητα του στη μικρή περιοχή. Συνήθως οι τερματοφύλακες λαμβά­νουν ουσίες σαν την κάνναβη προκειμένου να χαλιναγωγήσουν την πίεση που νιώ­θουν».

Ο Ντε Μοντενάρ δεν έχει καμιά αμφιβολία. Πιστεύει ότι οι απαγορευμένες ου­σίες έχουν διεισδύσει ως το έσχατο κύτταρο του ποδοσφαίρου, παρ' ότι συμπαθείς άνθρωποι του ποδοσφαίρου σαν τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε αρνούνται, προτάσσοντας μια επίπλαστη αφέλεια, να σπάσουν τον «νόμο της σιωπής»...

Παναιτωλικός: «Α΄ ΕΘΝΙΚΗ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΞΑΝΑ»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Είναι καλή η φετινή πορεία του Παναι­τωλικού, μιας ομά­δας που μετά από 33 χρόνια μακριά από την Α’ Εθνική κράτησε τον κό­σμο της ζεστό, έναν κό­σμο φαινόμενο, που τιγκάρει την έδρα στο Αγρίνιο με 8.000 οπα­δούς και κάνει εκδρομές εκτός.

Ύστερα από 33 χρόνια ο Παναιτωλικός είναι εκ των φαβορί για άνοδο στη Σούπερ Λίγκα, δεύ­τερος με έναν βαθ­μό πίσω από τον πρώτο ΠΑΣ Γιάννι­να. Παρά το σοκαριστικό διπλό του Εθνικού, για το ο­ποίο λέγονται πολ­λά, και διάφορα..

Μιλήσαμε με τους «GUERREROS», τον δυναμικό σύνδε­σμο του Παναιτωλι­κού, που είναι στεγασμένος στην Αθήνα, κοντά στους στύλους του Ολυμπίου Διός, και έχει και ιστοσελίδα στο Internet. Μαζεύει τους Αγρινιώτες στην Αθήνα και είναι η καρδιά των μετακινήσεων.

Μιλάει στο «ΦΩΣ» η ψυχή του συνδέσμου, που τρέχει για όλα, ο αντιπρόε­δρος Βασίλης Τραγόμαλος.

Ερώτηση: Ήττα σοκ, έτσι.

- Πραγματικά ήττα σοκ. Μα να χά­νεις στην έδρα σου από τον ουρα­γό Εθνικό; Και με τι τρόπο, να χά­νεις 0-1, να ισοφαρίζεις και στο κα­πάκι να τρως και το δεύτερο! Ολιγώρησε όλη η άμυνα...

Ερώτηση: Λέγονται πολλά και διάφορα για το στοίχημα...

- Όντως το λένε πολλοί, ακούγονται πολλά, αλλά δεν μπορεί να αποδει­χτεί αυτή η φημολογία. Δεν πτοού­μαστε, στηρίζουμε την ομάδα, εί­μαστε δεύτεροι στη βαθμολογία με έναν βαθμό πίσω από τον ΠΑΣ. Η ο­μάδα έχει δείξει ότι έχει στο χέρι της την άνοδο.

Ερώτηση: Και στο προηγούμενο ματς εί­χαμε περίεργα. Τι έγινε στη Νε­άπολη; πολλά επεισόδια, δια­βάσαμε.

- Ήρθε ένα πούλμαν με οπαδούς του Παναιτωλικού από το Αγρί­νιο, βγήκαν από τα στενά οπαδοί του Ιωνικού και πέταγαν πέτρες. Αστυνομία δεν υπήρχε, βγήκαν οι δικοί μας από το πούλμαν και έγι­ναν μάχες σώμα με σώμα. Μπή­καν μετά οι δικοί μας μέσα στο γήπεδο, ήρθαν ογδόντα φουσκω­τοί του Ιωνικού και πέταγαν καθί­σματα στους Παναιτωλικούς μέ­σα από τον αγωνιστικό χώρο, ανταπέδιδαν καθίσματα και οι Παναιτωλικοί, έγινε πόλεμος. Βγή­καν οι δικοί μας έξω από το γήπε­δο, έγιναν άλλα επεισόδια πάλι. Δεν είναι ωραία πράγματα αυτά, τα ίδια είχαν γίνει και πέρσι σε αυτό το γήπεδο, είχαν πάει πέντε οπαδοί μας στο νοσοκομείο. Το απίστευτο είναι ότι τώρα δεν υ­πήρχε αστυνομία.

Ερώτηση: Το ματς το πήρατε πάντως.

- Ήταν εύκολο διπλό, ήρθε 0-2, α­ντί για 0-5. Είχαμε κλασικές ευ­καιρίες να βάλουμε και άλλα γκολ.

Ερώτηση: Φέτος για πρώτη φορά κάνετε τόσα διπλά.

- Τα παρακολουθείς, μπράβο. Τα τελευταία χρόνια ο Παναιτωλικός είχε πρόβλημα πάντα εκτός έ­δρας, δεν μπορούσε να κάνει εύ­κολα ένα διπλό. Φέτος ήδη έχου­με κάνει πέντε διπλά!

Ερώτηση: Πού οφείλεται αυτό;

- Στις προσθήκες που έχουν γίνει στην ομάδα, αλλά και στη σο­βαρή δουλειά που κάνει ο προπο­νητής ο Νταλακούρας. Να μην ξε­χάσουμε να πούμε ότι ο σύνδε­σμος μας είναι στεγασμένος εδώ και τέσσερα χρόνια στην Αθήνα και η ιστοσελίδα μας είναι Querreros Athens

Ερώτηση: Διάβασα ότι εν μέσω κρίσης μαζέ­ψατε πάνω από 2.000 άτομα στην Καλλιθέα πριν δυο βδομάδες.

- Ήρθαν κοντά στους 2.500 Παναιτω­λικούς στο γήπεδο της Καλλιθέας πριν δεκαπέντε μέρες! Είχαμε ζητή­σει και την απέναντι κερκίδα, που χωράει 1.800 άτομα, και μία άλλη κερκίδα ακόμα για συμπλήρωμα. Το έλεγα στη διοίκηση της Καλλιθέας όταν πήγα και πήρα τα εισιτήρια ότι θα έρθει 2.500 κόσμος και δεν με πίστευαν. Μου έλεγαν, «τι είστε, ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός και θα έρθετε τόσοι;». Τελικά τίγκαρε η κερκίδα των 1.800 με παραπανίσι­ους, ήμασταν πατείς με πατώ σε, ή­ταν επικίνδυνο αυτό που έγινε, και έμειναν και 200 άτομα έξω, που δεν μπορούσαν να μπουν μέσα!

Ερώτηση: Την πιο ωραία κερκίδα την είχατε στο μπαράζ της Νέας Σμύρνης, πρόπερσι, για την άνοδο στη Β' Εθνική.

- Ήταν πάνω από 8.000 Παναιτωλικοί!

Ερώτηση: Μέχρι πριν δυο χρόνια ήσασταν Γ Εθνική και τώρα πάτε για Σούπερ Λίγκα.

- Όντως, ήμασταν Γ' Εθνική, αλλά ι­στορικά και στατιστικά ο Παναιτωλι­κός είναι η ομάδα με τις περισσότε­ρες συμμετοχές στη Β' Εθνική από κάθε άλλη! Και όμως 33 χρόνια εί­μαστε μακριά από την Α' Εθνική. Ο Παναιτωλικός, και για τον κόσμο του και για τον πρόεδρο του και για τις εγκαταστάσεις που έχει, αξίζει να είναι στη Σούπερ Λίγκα. Το σύν­θημα που λέμε στα γήπεδα τα λέει όλα: «33 χρόνια ήταν αρκετά, Α' Εθνική ερχόμαστε ξανά!».

Ερώτηση: Άλλα αγαπημένα συνθήματα;

- «Α' Εθνική, θέλω να σε δω και να τρελαθώ». «Όλοι στο Αγρίνιο έχουν για Θεό τον ενδόξαστο Παναιτωλι­κό!

Ερώτηση: Τον ενδόξαστο;

- Ναι, τον ενδόξαστο.

Ερώτηση: Τον Παναιτωλικό τον υποστηρίζει μόνο το Αγρίνιο ή και οι άλλες πό­λεις του νομού Αιτωλοακαρνα­νίας,

- Χτυπάς κέντρο τώρα. Παρά το όνο­μα του και παρά τον πολύ κόσμο που μαζεύει, ο Παναιτωλικός ήταν και είναι κυρίως ομάδα του Αγρινί­ου. Με το Μεσολόγγι και με τη Ναύ­πακτο υπήρχε πάντα κόντρα. Φέτος πάντως υπάρχει περισσότερη συναίνεση...

Ερώτηση: Πώς εξηγείται αυτή η Λατρεία που έχει ο κόσμος για τον Παναι­τωλικό, παρά τα 33 χρόνια μακριά από την Α' Εθνική;

- Το Αγρίνιο, κακά τα ψέματα, δεν έ­χει κάτι άλλο να επιδείξει. Ο κόσμος δεν έχει διεξόδους, είναι μια περιο­χή που δεν έχει καν θάλασσα, δεν έχει τουριστικά αξιοθέατα, η τοπική ομάδα είναι το καμάρι μας, είναι η ευχαρίστηση, είναι το κάτι που σε α­πασχολεί, σε ενώνει με τους συντο­πίτες.

Ερώτηση: Γιατί τόσα χρόνια έμεινε μακριά από τα «μεγάλα σαλόνια» η ομά­δα;

- Είχε μπλέξει με διοικήσεις ανυπόληπτες. Τον είχαν φτάσει μέχρι και στη Δ' Εθνική. Τώρα, μάλιστα, κά­ποιοι από αυτούς ζητάνε από τον Κωστούλα λεφτά που είχαν βάλει τότε! Ο πρόεδρος δεν θέλει να τα δώσει, και είναι λογικό. Αυτοί απει­λούν ότι μπορούν να ρίξουν την ο­μάδα κατηγορία. Εμείς ως οπαδοί έ­χουμε δει ότι ο Κωστούλας πήρε μια ομάδα από τη μιζέρια και την έχει κάνει σεβαστή σε όλους. Είναι ντροπή να του δημιουργούν προ­βλήματα. Ο άνθρωπος πήρε ένα γή­πεδο ερείπιο και το έκανε ευρωπαϊ­κών προδιαγραφών. Με τεράστιο σκέπαστρο, με καφετέρια τρομερή στο γήπεδο που έχει μέχρι και φω­τοκύτταρα στις τουαλέτες, με γρα­φεία θαυμάσια, με αποδυτήρια σού­περ, ούτε στην Α' Εθνική δεν βρί­σκεις τέτοιες εγκαταστάσεις, συν το προπονητικό κέντρο που έφτιαξε λίγο έξω από το γήπεδο. Εχει ρίξει πολλά λεφτά και στις μεταγραφές. Το ότι έκανε πολλά χρήματα στη Σουηδία δεν σημαίνει ότι ήταν δε­δομένο ότι θα τα έριχνε στον Παναι­τωλικό. Και άλλοι έχουν πολλά λε­φτά αλλά δεν τα βάζουν στις ομά­δες. Είναι ένας άνθρωπος που, όταν είχε φύγει από το Αγρίνιο να πάει μετανάστης, είχε φύγει άφραγκος.

Ερώτηση: Ποιους βλέπετε αντίπαλους πιο επικίνδυνους φέτος;

- ΠΑΣ Γιάννινα, ΟΦΗ και Διαγόρα. Βέβαια, η άνοδος θα είναι δική μας.

Ερώτηση: Πώς εξηγείται αυτή η εκτόξευση του Λεβαδειακού από τον πάτο;

- Κομπότης... Από την τελευταία θέ­ση που ήταν, ανέβηκε ξαφνικά. Βέ­βαια, έχουν καλούς παίκτες, ίσως άργησαν να δέσουν ως ομάδα.

Ερώτηση: Πολυτιμότεροι παίκτες σας φέ­τος;

- Ο Θεοδωρίδης είναι πολύ σημαντι­κός. Γνωστός παίκτης από την Α' Εθνική. Όπως και ο Τζενάμο.

Ερώτηση: Αυτός είχε ξεκινήσει από τον Ολυμπιακό.

- Μας έχει πάρει παιχνίδια μόνος του. Τερματοφυλακάρα.

Ερώτηση: Ο προπονητής σας ο Νταλακού­ρας είναι παιδί του Παναιτωλικού, αλλά όλο υποψήφιοι μνηστήρες διάβαζα ότι θα του έτρωγαν τη θέση...

- Μην ακούς τίποτα, εμάς μας το είχε πει ο Κωστούλας ότι θα πήγαινε με Νταλακούρα και θα τον στήριζε μέ­χρι τέλους. Είναι παιδί του Παναι­τωλικού, Αγρινιώτης, έπαιξε στον Παναιτωλικό τη δεκαετία του '80, σε πέτρινα χρόνια, και βοήθησε. Αγα­πάει πραγματικά τη φανέλα. Με τον Κωστούλα πέρασαν πολλοί προπονητές από τον πάγκο. Μακάρι να έρ­θει η πολυπόθητη άνοδος με τον Νταλακούρα.

Ερώτηση: Πού πονάει πιο πολύ η ομάδα, πού θέλει μεταγραφές;

- Σε γενικές γραμμές είμαστε πλή­ρεις. Μόνο στην επίθεση θα θέλαμε κάτι ακόμα. Μαθαίνουμε ότι ο Κω­στούλας θα φέρει έναν παίκτη τον Γενάρη. Έχουμε τον Καούνο στην ε­πίθεση και τον Καραμαλίκη, ο Παππάς είναι εξτρέμ, θα θέλαμε κάτι α­κόμα εκεί.

Ερώτηση: Μου έχουν πει ότι εσύ έχεις και οικογενειακή ιστορία στον Παναι­τωλικό.

- Ο συχωρεμένος ο πατέρας μου ήταν γενικός αρχηγός στον Παναιτω­λικό τη δεκαετία του '80. Έφευγε Παρασκευή από το σπίτι και γύρνα­γε τη Δευτέρα, τον ψάχναμε... Ήταν ο κλασικός παράγοντας. Έφυγε πρόπερσι από τη ζωή.

Ερώτηση: Η κρίση πώς έχει επηρεάσει το Αγρίνιο;

- Θα σου πω μόνο τούτο: Πολλοί φί­λοι μας Αγρινιώτες φεύγουν από την Αθήνα και γυρίζουν πίσω για να μην πληρώνουν ενοίκιο. Σου λένε, «εκεί έχουμε τουλάχιστον ένα σπίτι να μένουμε τσάμπα». Βλέπεις κό­σμο να γυρίζει στο Αγρίνιο, και ας μην έχει δουλειές εκεί. Μαγαζιά κλείνουν και στο Αγρίνιο, το ένα με­τά το άλλο, δυστυχώς.

Άνοιξε βιολογικό σούπερ μάρκετ.

Στη Λεωφόρο Αλίμου 15 στον Άλιμο.

Το πρώτο σούπερμάρκετ αποκλειστικά με βιολογικά προϊόντα άνοιξε σήμερα τις «πύλες» του, ανταποκρινόμενο στην αυξανόμενη καταναλωτική ζήτηση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα για «καθαρά» και ασφαλή τρόφιμα.

Το σούπερ μάρκετ ανήκει στον Όμιλο Π. Κυριακίδη, και διαθέτει βιολογικά προϊόντα τα οποία είναι πιστοποιημένα, προϊόντα ολοκληρωμένης διαχείρισης, που και αυτά με τη σειρά τους έχουν πολύ λιγότερα χημικά σε σύγκριση με τα συμβατικά τρόφιμα, καθώς και παραδοσιακά προϊόντα, π.χ., Σύρου, Λευκάδας.

«Έχουμε μαζέψει όλα αυτά τα θαυμάσια παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα στις καλύτερες επίσης δυνατές τιμές, καθώς και τα Π.Ο.Π. (σ.σ. προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης). Άρα βρίσκει εκεί κάποιος να μυρίζει Ελλάδα» ανέφερε χαρακτηριστικά χθες μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό FLASH 96,0 ο επιχειρηματίας Πέτρος Κυριακίδης, ο οποίος διευκρίνισε πως κύριος στόχος της επιχειρηματικής αυτής προσπάθειας είναι να διατίθενται προϊόντα με τη μεγαλύτερη δυνατή καθαρότητα στις καλύτερες δυνατές τιμές.

Τα εγκαίνια του καταστήματος έγιναν την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου στη 1 μετά το μεσημέρι.

Η δημιουργία και η λειτουργία του πρώτου αυτού σούπερ μάρκετ με βιολογικά προϊόντα φαίνεται πως είναι μόνο η αρχή, καθώς, σύμφωνα με τον κ. Κυριακίδη, θα υπάρξουν τουλάχιστον δύο αντίστοιχα σούπερ μάρκετ, θα «τρέξει» και μια ανάλογη αλυσίδα περίπου 10 καταστημάτων ή μίνι μάρκετ, τα οποία πρόκειται να ανοίξουν σύντομα.

«Το πρόγραμμα επέκτασης προβλέπει και στα βόρεια προάστια ένα σούπερ μάρκετ, προβλέπει μικρότερα καταστήματα σε διάφορες περιοχές των Αθηνών, ενώ στόχος μας είναι και οι εξαγωγές. Αυτήν τη στιγμή ετοιμάζουμε ένα μεγάλο σκευαστήριο, εργοστάσιο θα έλεγα, τυποποίησης λαδιού για εξαγωγές. Είμαστε σχεδόν έτοιμοι» είπε ο κ. Κυριακίδης, υπογραμμίζοντας πως αν και η κρίση είναι μια πραγματικότητα, μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες.

«Εμείς είμαστε της άποψης ότι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες θα πρέπει να γίνεται ανάπτυξη. Αυτό είναι το δικό μας σλόγκαν, η δική μας πίστη, ότι πρέπει να προσπαθούμε για ανάπτυξη και όσο μπορούμε για νέες θέσεις εργασίας. Αυτό το αποδεικνύουμε με όλα μας τα έργα. Όποιος, λοιπόν, θέλει πραγματικά να εργαστεί είναι ευπρόσδεκτος σε εμάς» τόνισε ο κ. Κυριακίδης.

Αυγό: θρεπτικό αλλά και παρεξηγημένο

της Νικόλ Τσιάνη, Κλινική Διαιτολόγος-Διατροφολόγος tsiani@logodiatrifis.gr

Το αυγό είναι από τα πλέον πλούσια σε θρεπτικά συστατικά τρόφιμα που μας χαρίζει η φύση και παράλληλα από τα πιο αδικημένα, καθώς θεωρείται υ­πεύθυνο για την αύξηση της χοληστερόλης στον ανθρώπινο οργανισμό. Παρ' όλο που τα αυγά περιέχουν χοληστερόλη, είναι ακίνδυνα για εκείνους που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλη­μα με υψηλό δείκτη της τιμής αυτής. Πρόσφα­τες έρευνες έδειξαν ότι η «διαιτητική χολη­στερόλη» επηρεάζει ελάχιστα τη χοληστερό­λη αίματος, ενώ δεν δημιουργεί πρόβλημα ε­άν η διατροφή είναι χαμηλή σε λιπαρά. Δικαί­ως το αυγό έχει λάβει θέση στο καθημερινό μας διαιτολόγιο, επιβεβαιώνοντας περίτρανα πόσο σημαντική είναι για την υγεία μας η δια­τροφική του αξία!

Τα επιμέρους τμήματα του αυγού:

* Το κέλυφος: Η φυσική «συσκευασία» του αυγού.

* Το λευκό του αυγού (ασπράδι): Αποτελεί το 67% του βάρους του αυγού.

* Ο κρόκος:Αποτελεί περίπου το 33% του βά­ρους του αυγού.

Το αυγό είναι σημαντική πηγή πρωτεϊνών και ασβεστίου. Συγκεκριμένα, μετά το μητρικό γάλα, η πρωτεΐνη του αυγού έχει την υψηλό­τερη βιολογική αξία στη φύση. Η υψηλή πε­ριεκτικότητα του σε πρωτεΐνες παίζει βασικό ρόλο στο επίπεδο ενέργειας του οργανισμού, ενώ συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό στην αύ­ξηση της μυϊκής μάζας και δύναμης. Παράλ­ληλα εμποδίζει την απώλεια μυϊκής μάζας στα άτομα της τρίτης ηλικίας. Αξίζει να σημει­ωθεί ότι το ασπράδι του αυγού είναι αυτό που αποτελείται κυρίως από πρωτεΐνες, ανώτερες όλων των άλλων φυσικών τροφών, αφού περιέχουν όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για τον οργανισμό μας.

Το αυγό έχει πολλές βιταμίνες, π.χ. Α, D, Ε, κα­θώς και φυλλικό οξύ. Είναι μία από τις σημα­ντικότερες πηγές βιταμινών του συμπλέγμα­τος Β (και ειδικότερα της χολίνης), που συμ­βάλλουν στην ενδυνάμωση της μνήμης και στη βελτίωση της ικανότητας της αυτοσυγκέντρωσης. Επίσης, εμπεριέχει σημαντικό ποσο­στό ασβεστίου, το οποίο έχει καθοριστικό ρό­λο στη δομή και τη δύναμη των οστών και των δοντιών. Ανεπαρκή πρόσληψη ασβεστίου προ­ξενεί οστεοπόρωση. Τέλος, περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες (π.χ. λουτεΐνη) οι οποίες μπο­ρούν να δράσουν προληπτικά έναντι ασθενει­ών των ματιών, όπως του καταρράκτη και της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Επιπλέον, οι ουσίες αυτές καταπολεμούν τις ελεύθερες ρί­ζες που ευθύνονται για πολλές ασθένειες, και ιδιαίτερα για τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τον καρκίνο.

Τις βιταμίνες Α, D και Ε τις βρίσκουμε μόνο στον κρόκο του αυγού, ενώ τις βιταμίνες της οικογένειας Β και στον κρόκο και στο ασπρά­δι. Το αυγό περιέχει ιχνοστοιχεία και μέταλλα, όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, νάτριο, νιασίνη, βιοτίνη, φώσφορο, ιώδιο και ψευδάργυρο. Επίσης είναι χαμηλό σε περιεκτικότητα λίπους (περίπου 5 γρ. λίπους), ενώ έχει αποδειχθεί πως η κατανάλωση του στο πρωινό συμβάλλει στη χαμηλότερη πρόσληψη θερμίδων στο υ­πόλοιπο διάστημα της ημέρας.

Τέλος, μπορεί εύκολα να ενταχθεί σε δίαιτες μείωσης βά­ρους, λόγω της χαμηλής του περιεκτικότητας σε θερμίδες (ένα μεσαίου βάρους αυγό μας δίνει περίπου 75 ΚCAL) και του αισθήματος κο­ρεσμού που προκαλεί. Έτσι, το αυγό αποτελεί πλήρη φυσική τροφή, αφού περιέχει όλα τα απαραίτητα συστατικά για μια ισορροπημένη διατροφή και μπορεί να καταναλώνεται 2-3 φορές εβδομαδιαία!

Ο «Μουρίνιο της Ασίας» απειλεί να στοιχειώσει την Ιντερ

γράφει ο Ηλίας Καραγιάννης (iliaskaragiannis@hotmail.com)

Το «φάντασμα» του Ζοσέ Μουρίνιο ποζάρει εφέτος ξα­νά και ξανά στη μνήμη των οπαδών της Ίντερ, σε κάθε αποτυχία της εκδοχής που δημιούργησε ο Ράφα Μπενίτεθ, σαν σε ενορχηστρωμένη επανάληψη μιας κακοπαιγμένης σκηνής σε σύγκριση με την άρτια περσινή. Ο Ισπανός είναι προσώρας ο πιο αδύναμος κρίκος μιας αδιάσπαστης αλυσίδας μετριότητας, την οποία δύναται να σπάσει η ιταλική ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στο Άμπου Ντάμπι. Το εμπόδιο της κορεατικής Σέονγκναμ μοιάζει «χαμηλό», αν και ο «Μουρίνιο της Ασίας», όπως έχει αποκληθεί ο 40χρονος τεχνικός ηγέ­της της αντιπάλου της, Σιν Τάε - Γιονγκ, θα προ­σπαθήσει να φυλακίσει τους καθημαγμένους από τραυ­ματισμούς «νερατζούρι» σε έναν ασφυκτικό κλοιό και να καταστρέψει κάθε προσπάθεια για πρόκριση τους στον τελικό της διοργάνωσης, που άρχισε την περασμέ­νη Τετάρτη. Με υπερτροφική αυτοπεποίθηση, που προ­σομοιάζει σε αυτή του Πορτογάλου, ευγλωττία δημαγω­γού και αλαζονεία που θράσεψε έπειτα από την κατά­κτηση του Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας, πριν καν συμπληρώ­σει το 40ό έτος της ηλικίας του, ο Σιν Τάε - Γιονγκ πι­στεύει αρκετές φορές για τον εαυτό του ότι είναι μια θε­ότητα που ξεστράτισε προς στιγμήν και βρέθηκε ανάμε­σα σε κοινούς θνητούς. Ίδια συναισθήματα δηλαδή με αυτά που τρέφει για τον εαυτό του ο Ζοσέ Μουρίνιο, του οποίου η μορφή θα επικρέμαται την Τετάρτη στο Άμπου Ντάμπι. Έστω και μεταμορφωμένη στο πρόσωπο της α­σιατικής του κόπιας...

Μεγαλωμένος τη δεκαετία του 1970 στη Νότια Κορέα, ο Σιν Τάε - Γιονγκ απέδρασε από τον μουντό φόβο που κάλυπτε σαν πέπλο μια ζηλότυπα περίκλειστη κοινωνία χάρη στο ποδόσφαιρο. Εύχυμος καρπός του σχολικού αθλητισμού της πατρίδας του, βρέθηκε πριν συμπλη­ρώσει 15 χρόνια ζωής στα αντιπροσωπευτικά κλιμάκια. Δημιουργικός μέσος που ξέφευγε από τη στερεότυπη εικόνα των Νοτιοκορεατών, οι οποίοι φοβούνταν να α­ναλάβουν πρωτοβουλίες, δημιουργώντας έτσι μια απω­θητικά ομοιόμορφη σχολή ποδοσφαίρου, ο Σιν Τάε -Γιονγκ ξεχώριζε χάρη στην τεχνική του κατάρτιση. Την κύρια αιτία που τον επέλεξε η Σέονγκναμ το 1992, με­ρικούς μήνες αφότου αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Γέουνγκναμ. Την ίδια χρονιά αγωνίστηκε με την Εθνική ομάδα και στα προκριματικά για το ολυμπιακό τουρ­νουά ποδοσφαίρου στη Βαρκελώνη, χωρίς να κατορ­θώσει να οδηγήσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στην πρόκριση. Ήταν μια από τις ελάχιστες αποτυχίες που καταγράφονται στο «curriculum vitae» του «Μουρί­νιο της Ασίας» που αγωνίστηκε για 13 χρόνια στην Σέονγκναμ, κατακτώντας 6 πρωταθλήματα της Κ Leaque και ένα Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας. Το 2005, έπειτα από συ­νολικά 13 τρόπαια, 401 συμμετοχές και 99 γκολ, ο Σιν Τάε-Γιονγκ κυνήγησε το «αυστραλιανό όνειρο» υπο­γράφοντας στην Κουίνσλαντ Ρόαρ. Ενας τραυματι­σμός στον αστράγαλο τερμάτισε στα 35 την καριέρα του και η επιστροφή στη Νότια Κορέα πραγματοποιή­θηκε αυτοστιγμεί. Εκείνες τις άβολες στιγμές, όπου ο Σιν Τάε Γιονγκ προσπαθούσε να διαχειριστεί την αμε­τάκλητη αποχώρηση του από την ενεργό δράση, το μυαλό του τρυπάνιζε η ιδέα της προπονητικής καριέ­ρας, που έλαβε σάρκα και οστά το 2009. Όταν ο «Μου­ρίνιο της Ασίας» άρχισε να υφαίνει τον μύθο του.

Ο ιδιοσυγκρασιακός χαρακτήρας του Σιν Τάε-Πον­γκ έχει καταγραφεί στις σχέσεις του με τα μέσα ενη­μέρωσης και τους αντίπαλους προπονητές. Η δεινή ρητορική του ικανότητα «παντρεύεται» με τις ηφαιστιογενείς εκρήξεις του και τα παιχνίδια μυαλού που έχει εισάγει στο διεθνές στερέωμα ο Ζοσέ Μουρίνιο. Πνευματικός αχθοφόρος του Πορτογάλου σε αυτό το κομμάτι ο Σιν Τάε-Γιόνγκ κατόρθωσε να λάμψει στην προπονητική πριν συμπληρώσει το 40ό έτος της ηλικίας του. Πριν από έναν μήνα στο Τόκιο, η Σονγκναμ επικράτησε με 3-1 επί της ιρανικής Ζομπ Αχάν, κατακτώντας το δεύτερο Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας, μετατρέποντας τον Σιν Τάε-Γιόνγκ στον μοναδικό που έχει κατακτήσει το τρόπαιο τόσο ως παί­κτης (1996) όσο και ως προπονητής της κορεάτικης ομάδας. Εκείνες τις ημέρες της εκστατικής ευφορίας ο... Μουρίνιο ξεπήδησε από μέσα του!

«Ως ποδοσφαι­ριστή με κατηγορούσαν ως αλαζόνα αλλά πλέον, κατακτώντας το Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας και ως προπο­νητής, συμπεραίνω ότι είμαι ξεχωριστός» λέει ο «κύ­ριος Σέονγκναμ», όπως είναι γνωστός ο προπονητής της ομάδας, μιας και τον επόμενο χρόνο θα συμπλη­ρώσει 15 χρόνια ζωής στο κλαμπ που εδρεύει στην ομώνυμη πόλη. Την Τετάρτη η Σέονγκναμ, με έμβλημα το φτερωτό αλογάκι της ελληνικής μυθολογίας, τον «Πήγασο», θα δώσει το σημαντικότερο παιχνίδι της ιστορίας της και ο Σιν Τάε-Πονγκ αισθάνεται ότι μπορεί να προκαλέσει δολιοφθορές στο οικοδόμημα της Ίντερ που «σιγοτρέμει». «Οι πιθανότητες μας για πρόκριση στον τελικό δεν ξεπερνούν το 30 με 40%. Ποσοστό που είναι αρκετά σημαντικό αν λάβει κα­νείς υπόψη του ότι συνήθως ένα ποδοσφαιρικό θαύ­μα δεν ξεπερνά το 1%»...

Παρότι μοιάζει συγκρατημένος ο Σιν Τάε-Πονγκ πιστεύει ότι μπορεί να κατορθώσει το αντίξοο θαύ­μα, που θα κάνει το όνομα του να αντηχήσει στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Η κορεατική ομάδα θα είναι ακόμη δυνατότερη σε σχέση με τον προ μηνός τελικό του ασιατικού Τσάμπιονς Λιγκ. Ο επιθετικός από το Μαυροβούνιο, Τζέναν Ράντονσιτς και ο αμυντικός Κβανγκ Τζιν θα επιστρέψουν στην ομάδα έχοντας εκτίσει την ποινή τους. Όπως ο οπισθοφύλακας Χονγκ Τσέολ και οι διεθνείς Κιμ Τζουνγκ Γου και Τσόι Σουνγκ Κουκ, που υπηρετού­σαν τη στρατιωτική τους θητεία. Με τη συνδρομή του Κολομβιανού Μολίνα, του αμυντικού Σάσα Ογκνενόφσκι και του καλύτερου γκολκίπερ της Νό­τιας Κορέας, Γιουνγκ Σουνγκ Ριλέονγκ, η Σέονγκναμ μπορεί να αντιστρέψει μια παράδοση που κάνει τον Σιν Τάε-Γιόνγκ να βγάζει... καπνούς. «Παρακολουθώ συνέχεια σε αυτόν το θεσμό να ανταγωνίζονται ομάδες που προέρχονται από την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική και ζηλεύω. Αισθά­νομαι σίγουρος ότι σύντομα τα ασιατικά κλαμπ θα ενταχθούν στις παραδοσιακές δυνάμεις που θα διεκδικήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων» υποστηρίζει ο «Μουρίνιο της Ασίας» προσδοκώ­ντας να γίνει η αρχή από την ομάδα του, η οποία θα προσπαθήσει να εφαρμόσει τακτικές βγαλμένες από το προπονητικό εγχειρίδιο του Πορτογάλου. «Αν εξετάσει κανείς τους παίκτες ατομικά συμπε­ραίνει ότι βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση σε σχέση με την Ίντερ. Ο μόνος τρόπος να επικρατή­σουμε είναι έχοντας πάντα δυο παίκτες να επιτη­ρούν τους Ετό, Μιλίτο και Σνάιντερ. Γενικά δεν μπορώ να πω ότι παρατηρώ αδυναμίες στην Ίντερ. Αλλά είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει ομάδα χωρίς μειονεκτήματα και αυτά προσπαθούμε να ανακαλύψουμε». Ο προπονητής της Σέονγκναμ δεν κρύβεται πίσω από την ανωτερότητα της ιταλικής ομάδας. «Θέλουμε να επικρατήσουμε επί της Ίντερ, που είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Είναι μια μεγάλη πρόκληση για εμάς να επιτύχου­με ένα απρόσμενο αποτέλεσμα που θα μας κάνει την πρώτη ασιατική ομάδα που θα φτάσουμε στον τελικό» λέει ο Κορεάτης, που μπορεί να επισπεύ­σει τη διαδικασία αποχώρησης του Ράφα Μπενίτεθ, στοιχειώνοντας το... σάπιο βασίλειο της Ίντερ, με τη μορφή του φαντάσματος του... Μουρίνιο!

* @ Άγγελος-Γεώργιος said:

Για την ιστορία, ο αγώνας της ομάδος του «Μουρίνιο της Ασίας» με την Ιντερ για το παγκόσμιο πρωτάθλημα συλλόγων, διεξήχθη και έληξε με νίκη της Ιταλικής ομάδος, που προκρίθηκε στον τελικό της διοργανώσεως.

Αλεξάντερ Μέρκελ, ο λιλιπούτειος αλχημιστής της Μίλαν

Γράφει ο Ηλίας Καραγιάννης (iliaskaragiannis@hotmail.com)

Το βλέμμα του Αλεξά­ντερ Μέρκελ έμοιαζε επιφυλακτικό, ενώ ένα συλλογικό μουρμουρη­τό είχε απλωθεί σαν πέπλο πάνω από το Σαν Σίρο στο 76ο λε­πτό της αναμέτρησης της Μίλαν με τον Αγιαξ για το Τσάμπιονς Λιγκ. Οι 72.960 θεατές που παρακολουθούσαν την απρό­σμενη ήττα των «ροσονέρι» από τον «Αίαντα» παρατηρούσαν το διστακτικό βήμα με το οποίο εισερχόταν ο 18χρονος μέσος στον αγωνιστικό χώρο γιa να αντικαταστήσει τον Ρομπίνιο. Είχαν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την ημέρα που ο 16χρονος τότε Μέρ­κελ άφηνε το σπίτι του στη Στουτγκάρδη για να κατακτήσει τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Δύο χρόνια κατά τα οποία ο δημιουργικός μέσος, με τις ευφάνταστες εφευ­ρέσεις, τα αέναα τρεξίματα και την ακαταπό­νητη ενεργητικότητα, ένιωθε ρίγη αμφιβολίας για την επιλογή του. Αφήνοντας το βασίλειο του στην ποδοσφαιρική ομάδα της Στουτγκάρδης, όπου λογιζόταν, από εκείνη την άγουρη ηλικία, ως ο μελλοντικός μεσσίας της, για να βρεθεί στο πλάι των αστέ­ρων της Μίλαν, που τον θάμπωσαν από την πρώτη στιγμή, α­ποφάσιζε να προσπαθήσει να ανέλθει στην κορυφή από τον κακοτράχαλο δρόμο. Η πρώτη του εμφάνιση με τους «ροσονέρι», έστω και για δεκαοχτώ λεπτά στο ματς με τον Αγιαξ, αποτελεί ουσιαστικά τον πρόλογο σε μια καριέρα που Γερμανοί και Ιταλοί συμφωνούν ότι θα είναι σημαντική. Το ταλέ­ντο του Αλεξάντερ Μέρκελ, που τα τελευταία δύο χρόνια έ­χει κατεργαστεί στο προπονητικό κέντρο της ιταλικής ομάδας, το Μιλανέλο, είναι σπάνιο όσο και η ιστορία της 18χρονης ζωής του. .,

Το αποθαρρυντικό Περβομαΐσκι του Καζακστάν είναι σήμερα μια θολή ανάμνηση για τον Αλεξάντερ Μέρκελ. Εγκατέλειψε τη μουντάδα της χώρας όπου μεγάλωσε στα έξι του. Το 1998 οι Λευκορώσοι γονείς του αποφάσισαν να εγκατασταθούν προσωρινά στη Γερμανία. Στη μικρή κοινότητα του Φέστερφαλντ ο Αλεξάντερ Μέρκελ άρχισε να νιώθει από μικρός ότι είναι ξεχωριστός. Το ένστικτο του στον αγωνιστικό χώρο τον οδηγούσε σε κινήσεις που έμοιαζαν κοπιαρισμένες από τα βίντεο γκέιμ της εποχής. Η φήμη για έναν μικρό αλχημιστή της μπάλας ταξίδεψε γοργά στα αφτιά του συμπατριώτη των γονιων του Αλεξάντερ Χλεμπ, ο οποίος μεσολάβησε για να δοκιμαστεί ο Μέρκελ στη Στουτγκάρδη. Δεν πέρασαν παρά λίγες προπονήσεις για να καταλήξουν οι άνθρωποι της γερμα­νικής ομάδας στη διαπίστωση ότι ο Μέρκελ είναι ένα από ε­κείνα τα σπάνια ταλέντα που δεν βγαίνουν εύκολα στη μαζι­κή παραγωγή. Για τους γονείς του αυτό το συμπέρασμα ήταν η ηθική τους επιβράβευση για τη δύσκολη απόφαση να μετα­ναστεύσουν από το Καζακστάν. Όταν, δε, προσκλήθηκε στην Εθνική Γερμανίας κάτω των 15 το 2006,. ο ορίζοντας των ο­νείρων του ήταν ανέφελος. Στη Στουτγκάρδη λογιζόταν ήδη ως ο μεσσίας της επόμενης δεκαετίας, οι σκάουτερ της Εθνι­κής Γερμανίας τον είχαν εντοπίσει, και η εξέλιξη του έμοιαζε ανεμπόδιστη. Μέχρι τουλάχιστον το καλοκαίρι του 2008, ό­ταν έπειτα από προτροπή του μάνατζερ του και πρώην επαγ­γελματία ποδοσφαιριστή Μαουρίτσιο Γκαουντίνιο αποδέχτη­κε την πρόσκληση της Μίλαν για μερικές προπονήσεις στο Μιλανέλο. Τη δεύτερη ημέρα του στο Μιλάνο κατατέθηκε πρόταση για να παραμείνει εκεί, ανατρέποντας όλα τα μέχρι εκείνη τη στιγμή δεδομένα.

Στην εφηβική ομάδα της Μίλαν, στο πρωτάθλημα Πριμαβέρα, ο Αλεξάντερ Μέρκελ φορούσε τη φανέλα με το νούμερο 10. Το νούμερο του ηγέτη, που πέρυσι στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και οδήγησε την εφηβική ομάδα των «ροσονέρι» στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ιταλίας για πρώτη φορά έ­πειτα από είκοσι πέντε χρόνια. Ήταν η πρώτη επιτυχία πού που πιστώθηκε στον Μέρκελ, ο οποίος θεωρεί ότι η βελτίωση του στην Ιταλία ήταν σημαντική.

«Το επίπεδο που βρήκα στην Ιταλία ήταν πολύ υψηλό. Ιδίως στην τεχνική κατάρτιση. Δεν είχε καμιά σχέση με τη Γερμανία. Μέσω, λοιπόν, αυτού του ανταγωνισμού, πιστεύω ότι κατάφερα να βελτιωθώ και εγώ», υποστηρίζει ο πιτσιρικάς της Μίλαν, ο οποίος δυσκολεύθηκε αρκετά τις πρώτες του ημέρες στην Ιταλία. «Στην αρχή ήταν όλα πολύ περίεργα. Βρισκόμουν για πρώτη φορά μα­κριά από την οικογένεια μου και ένιωθα άβολα. Αυτό το συναίσθημα άλλαξε έπειτα από αρκετούς μήνες. Το πρόβλημα της ιταλικής γλώσσας, που ήταν και το σημαντικότερο, έχει μειωθεί. Έχω σημειώσει σημαντική πρόοδο, μιας και καθη­μερινά κάνω μαθήματα ιταλικών». Ο Μέρκελ νιώθει περισσό­τερο ασφαλής για την ποδοσφαιρική του εξέλιξη στην καθη­μερινότητα της Μίλαν. Σήμερα, δύο χρόνια έπειτα από τη με­τακόμιση του στην Ιταλία, ο 18χρονος υπέγραψε επαγγελμα­τικό συμβόλαιο με τη Μίλαν. Και έτσι κατάφερε να φύγει από «τις εγκαταστάσεις της ομάδας, όπου ζούσα μαζί με άλλους έφηβους από διαφορετικές χώρες. Εκεί είχαμε καθημερινά δεκάδες ανθρώπους να ασχολούνται μόνο με την εξέλιξη μας. Αυτή ήταν και η βασική διαφορά με τη Στουτγκάρδη, ό­που ο αριθμός των ανθρώπων που ασχολούνταν με τις ακα­δημίες ήταν μικρότερος».

Οι προπονήσεις στη Μίλαν για τον Μέρκελ αποτέλε­σαν εκπλήρωση παιδικών ονείρων τα τελευταία δυο χρόνια. «Θυμάμαι στις πρώτες προπονήσεις ότι είχα τη δυνατότητα να αγωνιστώ εναντίον ποδοσφαιρι­στών όπως ο Μπέκαμ και ο Κακά. Γεγονός που ήταν ασυνήθιστο για εμένα, αλλά και τόσο ωραίο. Μου φέ­ρονταν όλοι πολύ καλά, χωρίς καμιά διάθεση υποτί­μησης ή αλαζονεία. Ακόμη και ο τότε προπονητής, ο Κάρλο Αντσελότι, ενδιαφερόταν για εμένα και με α­ντιμετώπιζε φυσιολογικά, όπως κάθε παίκτη της πρώτης ομάδας». Πλέον, ενταγμένος στην πρώτη ο­μάδα της Μίλαν, βρίσκεται καθημερινά με τα αστέρια της ομάδας, όπως ο Πάτο, τον οποίο, όπως υποστη­ρίζει, νικά στις παρτίδες μπιλιάρδο που παίζουν. Σε αυτή τη διαφυγή από την καθημερινότητα του ποδο­σφαίρου ξεχνά και τα βασανιστικά ερωτήματα που έ­χει. «Έχω σκεφτεί αρκετές φορές ότι αν παρέμενα στη Στουτγκάρδη θα έφτανα πιο εύκολα στην κορυ­φή. Αλλά ήθελα να δοκιμάσω τον δύσκολο δρόμο και για αυτό δέχτηκα να υπογράψω στη Μίλαν. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρω, γιατί απλούστατα τα πάντα ε­ξαρτώνται από την απόδοση μου».

Πριν μερικούς μή­νες ο Μέρκελ απέρριψε την πρόσκληση της Εθνικής κάτω των 21 της Γερμανίας, εκδηλώνοντας ουσια­στικά την πρόθεση του να αγωνιστεί για την Εθνική ομάδα της πατρίδας των γονιών του, τη Λευκορωσία, όπου αγωνίζεται ο μέντορας του.  «Ο Χλεμπ παραμέ­νει το απόλυτο πρότυπο μου. Ο τρόπος που αγωνίζε­ται αποτελεί πηγή έμπνευσης για εμένα και φυσικά θα ήθελα να του μοιάσω».

Από την Τετάρτη πάντως ο Μέρκελ ζει «Ένα όνειρο. Δεν σου δίδεται εύκολα η ευκαιρία να αγωνιστείς σε ένα τέτοιο κλαμπ. Οπότε εκπλήρωσα έναν στόχο ζωής. Τώρα αυτό που πρέπει να κάνω είναι βρεθώ στην πρώτη ομάδα, το συντομό­τερο δυνατό»,  λέει ο λιλιπούτειος αλχημιστής με τη μεγάλη όρεξη.

Σωστή παιδική διατροφή

του Δημήτρη Γρηγοράκη, Κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος

grigorakis@logodiatrofis.gr

Από τις πρώτες κιόλας ώρες γέννησης ενός βρέφους προτεραιότητα θεω­ρείται η επαρκής διατροφή, προκει­μένου το παιδί να λάβει όλα τα θρε­πτικά συστατικά που απαιτούνται για τη δόμη­ση ενός γερού οργανισμού. Όσο διαρκεί ο θη­λασμός οι γονείς παραμένουν ήσυχοι, μιας και το μητρικό γάλα είναι πλήρες θρεπτικά. Ωστό­σο, όταν το παιδί ξεκινήσει να τρώει κανονικό φαγητό αρχίζει η αγωνία των γονέων για το ποια τρόφιμα επιτρέπονται, ποια απαγορεύο­νται και σε τι ποσότητες. Ένα συνηθισμένο διατροφικό δίλημμα στην παιδική διατροφή α­ποτελεί η πρόσληψη ελαιόλαδου:

* Πόσο πρέ­πει να τρώνε τα παιδιά;

* Πόσο ωφελεί το ελαι­όλαδο την παιδική ανάπτυξη;

* Μήπως το παιδί μου λαμβάνει πολλά λιπαρά;

Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα είναι ότι το ελαιόλαδο είναι σημαντικό τρόφι­μο στην παιδική διατροφή, μιας και προσφέ­ρει «καλά» λιπαρά (μονοακόρεστα καιπολυα-κόρεστα λιπαρά οξέα), τα οποία είναι απαραί­τητα για την ανάπτυξη των παιδιών γιατί:

►  Παρέχουν ενέργεια στα κύτταρα ως δομικό στοιχείο των μεμβρανών τους.

►  Προστατεύουν τα ανθρώπινα όργανα.

► Διατηρούν σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος.

► Συμβάλλουν στην απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, όπως των λιποδιαλυτών βιταμινών.

► Συμμετέχουν και στην παραγωγή σημαντικών ορμονών του παγκρέατος και της χολής.

► Επιπλέον, σύμφωνα με μελέτες, το ελαιόλαδο επιδρά ευνοϊκά στην ανάπτυξη και στην εξέ­λιξη του κεντρικού νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου των νεογνών, καθώς και στην πρόληψη της υψηλής χοληστερίνης, ιδιαίτερα σε παιδιά με βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό, λόγω του μονοακόρεστου ελαϊκού οξέ­ος και του λινολενικού οξέος που περιέχει. Στην παγκόσμια, μάλιστα, βιβλιογραφία επισημαίνεται ότι το ελαιόλαδο έχει μια ισορρο­πημένη σύνθεση πολυακόρεστων οξέων με μια αναλογία λινολεϊκού και λινολενικού οξέος, όμοια με αυτή που συναντάμε στο μητρικό γάλα. Ταυτόχρονα αποδείχθηκε ότι οι μητέρες που θηλάζουν και οι οποίες προσλαμβάνουν ι­κανές ποσότητες ελαιόλαδου στην καθημερι­νή τους διατροφή παράγουν γάλα με άριστη περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέα, διασφαλίζο­ντας έτσι τη φυσιολογική ανάπτυξη του νευρι­κού συστήματος των παιδιών τους.

► Επίσης, η επαρκής πρόσληψη ελαιόλαδου (2 κουταλιές της σούπας καθημερινά) ενισχύει τη σκελετική υγεία των παιδιών. Αυτό οφείλε­ται στο γεγονός ότι το ελαϊκό οξύ, που βρίσκεται σε υψηλή περιεκτικότητα στο ελαιόλα­δο, παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην ανάπτυξη του οστίτη ιστού.

► Επιπρόσθετα, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το ελαιόλαδο είναι απαραίτητο στην παιδι­κή διατροφή, και ιδιαίτερα σε καταστάσεις αυξημένης φυσικής δραστηριότητας, όπου το λί­πος είναι ο δεύτερος, μετά τους υδατάνθρα­κες, κύριος παράγοντας ενέργειας για το αθλούμενο παιδί.

► Αξίζει να σημειωθεί ότι το ε­λαιόλαδο προτιμάται έναντι άλλων ελαίων, λό­γω της ταχύτερης πέψης και απορρόφησης του, με αποτέλεσμα να αποδίδει γρηγορότε­ρα ενέργεια κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Λαμβάνοντας υπόψη τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου στην παιδική ανάπτυξη είναι σημαντικό τα παιδιά καθημερινά να προσλαμ­βάνουν μέσω της διατροφής τους 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο.

Pippo Inzanki, άχαρος, ατσούμπαλος, άτεχνος;

Γράφει η Ντέππυ Κουρέλου

«Είναι άχαρος, ατσούμπαλος και... άτεχνος. Είναι αργός. Είναι γέρος και θεατρί­νος. Είναι παραμυθάς, βουτηχτής, φωνα­κλάς και γκρινιάρης. Αντιτουριστικός. Τα πνευμόνια του δεν αντέχουν. Τα χεράκια και τα ποδα­ράκια του είναι σαν καλαμάκια, έτοιμα να σπάσουν. Δεν έχει αριστερό. Αν σουτάρει έξω από την περιοχή, ζήτημα  είναι αν η μπάλα θα φτάσει στο τέρμα. Δεν ξέρει να ντριπλάρει. Είναι τσακωμένος με το κοντρόλ. Δεν ξέρει να πασάρει σε απόσταση μεγαλύτερη των πέντε μέτρων και η μπαλιά πρέπει να είναι υποχρεωτικά παράλληλη. Δεν μπορεί να πηδήξει ούτε βρεγμένη εφημερίδα».

Αυτά κι άλλα «υμνητικά» έχουν γραφεί για τον Φίλιπο Ιντζάγκι, «τον παίκτη που γεννήθηκε σε θέση οφ­σάιντ», όπως είπε γι' αυτόν ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον.

θα ήταν χάσιμο χρόνου να προσπαθήσω να σας πείσω με λέξεις πως ο «Super Pippo» δεν είναι τίποτα από αυτά. Οι ανθολογίες του youtube θα το κάνουν ευκολότερα. Μπορεί να υπερηφανεύεται πως έχει βάλει γκολ με όποιον τρόπο μπορεί να μπει. Έχει εξευτελίσει τερματοφύλακες εκμεταλλευόμενος άστοχες αποκρού­σεις, αναταραχές στην άμυνα, στραβοκλωτσιές που θα έπρεπε να καταλήξουν στα περιστέρια. Έχει τυραννή­σει διαιτητές επιμένοντας πεισματικά να παίζει στο όριο του οφσάιντ. Έχει κάνει 10 χατ-τρικ. Δεν τον χαλάει ο άχαρος ρόλος του αναπληρωματικού που μπαίνει στο παιχνίδι για να σώσει το ματς. Από την Πιασέντζα στη Γιουβέντους (που τον πούλησε χάριν του Τρεζεγκέ - ας γελάσω), στη Μίλαν και φυσικά στην Εθνική Ιταλίας, ο Φίλιππο είναι μια κινητή μηχανή παραγωγής γκολ. Όχι τόσο φαντεζί όσο θα θέλατε; Τον Ανσελότι ποτέ δεν τον ένοιαξε.

Εκμεταλλευόμενος τις κάθετες μπαλιές του Α­ντρέα Πίρλο, τις κούρσες Ζεέντορφ ή ένα λάθος διώξιμο του αντίπαλου σέντερ μπακ. ο Ιντζάγκι πάντα έ­βρισκε το δρόμο για τα δίχτυα. Όχι μόνο δεν είναι λίγο, είναι το ζητούμενο. 0 Πίππο ποτέ δεν πέρασε επι­πλέον χρόνο στο γρασίδι να εξασκείται σε εκατομμύρια φάουλ, όπως ο Μπέκαμ ή ο ΡιΒάλντο. Όχι γιατί οι γκόμενες δεν τον άφηναν ή επειδή η αλαζονεία του είχε χτυπήσει κόκκινο, αλλά γιατί αυτά που κάνει στο παι­χνίδι δεν διδάσκονται σε καμία προπόνηση.

Το φονικό ένστικτο του σέντερ φορ ή το 'χεις ή δεν το χεις. Ρω­τήστε και τον Αντρέι Σεφτσένκο, που μετά την αποχώ­ρηση του από τη Μίλαν και χάνοντας το alter –Pippo- ego του με δυσκολία σταδιοδρομεί ακόμα και στην Ε­θνική Ουκρανίας.

«Η μαγνητική τομογραφία στην οποία υποβλή­θηκε στις 11 Νοεμβρίου έδειξε ότι υπέστη ρήξη χιαστού και μηνίσκου στο αριστερό γόνατο, κάτι που μεταφράζεται σε απουσία έξι μηνών, αλλά και παράλληλα σε μείζονα απειλή για την καριέρα του.

Ο άσος της Μίλαν είναι πλέον 37 ετών και είναι απί­θανο να επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο μετά από τέτοιο τραυματισμό. Πραγματικά μεγάλη ατυχία για τον Ιντζά­γκι. ειδικά την περίοδο που έδειχνε να ξαναβρίσκει την επαφή του μετά δίχτυα, αποδεικνύοντας πως η τέχνη του γκολ δεν ξεχνιέται. Πέτυχε δύο εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης και είναι μαζί με τον Ραούλ στην πρώτη θέση των σκό­ρερ στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων με 70 γκολ», έγραφαν τα αθλητικά δελτία τύπου την προηγούμενη εβδομάδα με αφορμή τον βαρύ τραυματι­σμό του.

Μην τον ξεγράφετε, όμως, έστω και στα 37 του. Τα ίδια έπαθε και το 2004 και μετά από τρεις επεμβάσεις και ενάμιση χρόνο εκτός γηπέδων κατάφερε να επα­νέλθει, επιτρέποντας στους «ροσονέρι» να πάρουν την κούπα του Champions Leaque ξανά στο Μιλάνο, όταν στον τελικό της Αθήνας έβαλε δύο γκολ (φυσικά ήταν αλλαγή).

Ούτε ο ίδιος το βάζει κάτω: «Δεν υποχωρώ, θα κάνω τα πάντα, πιστέψτε με, γιατί ακόμα δεν τελεί­ωσα. Και θα το κάνω χάρη και στη δική σας δύναμη και ενέργεια. Έτσι είναι η ζωή και το ποδόσφαιρο. Ένα λεπτό πριν παίζεις και μάχεσαι, ένα λεπτό μετά κρα­τάς το γόνατο σου στα χέρια σου. Και είναι ένα λεπτό αργότερα που κοιτάζεις γύρω σου. κι εγώ γύρω μου έχω όλους εσάς» δήλωσε στην επίσημη ιστοσελίδα της Μίλαν. Κι όταν ο «Super Pippo» υπόσχεται, οι επικήδειοι μπορούν να περιμένουν.

Νεογνικός Τέτανος: Ο σιωπηλός δολοφόνος

Το 95% των μη εμβολιασμένων μωρών που προσβάλλονται από τέτανο θα ζήσει λιγότερο από ένα μήνα.

Παρ' όλο που η απειλή του τετάνου έχει εξαλειφτεί στις προηγμένες κοινωνίες για περισσότερα από 70 χρόνια, ο «σιωπηλός δολοφόνος», όπως είναι γνωστή η θανατηφόρος αυτή νόσος, απειλεί ακόμα στις μέρες μας 170 εκατομμύρια μαμάδες και τα μωράκια τους σε 40 χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Σύμφωνα μάλιστα μετά πιο πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο ΜΝΤ ευθύνεται για το θάνατο 59.000 νεογνών κάθε χρόνο.

Ο τέτανος είναι η μοναδική μη μεταδοτική μολυσματική ασθένεια στον κόσμο που, αν και μπορεί να προληφθεί, εξακολουθεί να έχει χιλιάδες θύματα κάθε χρόνο, στην πλειοψηφία τους νεογέννητα.

Παρ' ότι αντιμετωπίζεται εύκολα με απλό εμβολιασμό πριν ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης -και έτσι προστατεύεται η ζωή της μητέρας και του μωρού της-, παραμένει η πρώτη αιτία νεογνικής Θνησιμότητας στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η Δρ Rownak Khan, Επικεφαλής Ειδικής Υγείας της Unisef, δηλώνει:

«Ο ΜΝΤ είναι ένας "αθόρυβος δολοφόνος" που αντιπροσωπεύει την ανισότητα στην υγειονομική περίθαλψη. Οι περισσότεροι θάνατοι συμβαίνουν στο σπίτι και πλήττουν μαμάδες και μωράκια που ζουν σε δύσβατες και απρόσιτες περιοχές, και είναι πολύ ευάλωτα. Ο ΜΝΤ μπορεί να προληφθεί εύκολα - κι αυτό ακριβώς είναι που καθιστά αφόρητη την πραγματικότητα έστω και ενός θανάτου. Είναι πραγματικά απαράδεκτο να πεθαίνουν χιλιάδες μωρά χωρίς λόγο».

Ο τέτανος προκαλείται από βακτήρια που ευδοκιμούν στο χώμα. Τα νεογέννητα μολύνονται συχνά εξαιτίας της έλλειψης κατάλληλων συνθηκών υγιεινής κατά τον τοκετό, όπως η ανεπαρκής ή η ανύπαρκτη αποστείρωση.

Ο μητρικός και ο νεογνικός τέτανος μπορούν να αποφευχθούν με απλούς εμβολιασμούς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μετά τη χορήγηση του αντιτετανικού ορού στην έγκυο, τα αντισώματα περνούν μέσα από τον πλακούντα και στο έμβρυο. Δύο μόνο δόσεις αντιτετανικού εμβολίου είναι αρκετές για να προστατέψουν μια μητέρα για 3 χρόνια και το μωρό της για τους 2 πρώτους μήνες της ζωής του.

Η ΒΙΤΑΜΙΝΗ D ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ

Από το SCIENTIFIC AMERICAN Magazine

Tο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπινου ορ­γανισμού επηρεάζεται σημαντικά από την βιταμίνη D. Μετρήσεις έχουν δείξει ότι τα επίπεδα της συγκεκριμένης βιταμίνης στο αίμα δεν είναι ικα­νοποιητικά ή αν θέλετε αρκετά για να προστατεύσουν την υγεία μας.

Οι εκτιμήσεις που αφορούν την διαθέσιμη βιταμίνη στον οργανισμό μας βασίζεται στις μετρήσεις των συγκεντρώσεων της 25D στον ορό του αίματος. Επίπεδα μεταξύ 30 και 45 νανογραμμαρίων ανά χιλιοστόλιτρο ορού αίματος θεωρούνται οι ελάχιστες ικανοποιητικές ποσότητες για την υγεία των οστών. Οι επιστήμονες, προτείνουν ότι τα προτιμητέα επίπεδα είναι 30 έως 60 ng/ml, ενώ κάτω από 30 ng/ml οι κίνδυνοι για την υγεία αυξάνουν και τέλος επίπεδα πάνω από 150 ng/ml προκαλούν συμπτώμα­τα τοξικότητας και υπερασβεσταιμίας.

Η σύνδεση χαμηλών επιπέδων βιταμίνης D με συγκεκριμένες ασθένει­ες, όπως καρκίνος, αυτοάνοσες ασθένειες, λοιμώξεις και άλλες νοσηρές καταστάσεις, μας δείχνουν ότι τα συνιστώμενα επίπεδα λήψης αυτής της βιταμίνης πρέπει να αναθεωρηθούν προς τα πάνω.

Ο υποδοχέας της βιταμίνης D (VDR recorder protein) βρέθηκε σε πολ­λούς ιστούς, καθώς και στα κυκλοφορούντα στο αίμα κύτταρα του ανο­σοποιητικού συστήματος, και μας δείχνουν τον ενεργό ρόλο της εν λόγω βιταμίνης σε όλα αυτά τα κύτταρα και ιστούς.

Ακολούθως αναφέρουμε μερικούς από τους ιστούς που ενεργεί η  βιταμίνη D.

* Οστά

* Εγκέφαλος

* Μαστός

* Λιπώδης ιστός

* Έντερο

* Προστά­της

* Κύτταρα του ανοσοποιητικού

* Νεφρά

* Ήπαρ

* Πάγκρεας

* Παραθυρεοειδής αδένας

Όλο και περισσότερες ενδείξεις μας λένε, σύμφωνα με το περιοδικό ότι, χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D στο αίμα, για μεγάλο χρονικό διάστημα αυξάνει τους κινδύνους να προσβληθεί ένα άτομο από ορισμένες ασθέ­νειες.

Ορισμένα από αυτά τα ευρήματα:

* 30 έως 50% μεγαλύτερος κίνδυνος για καρκίνο του μαστού, του προ­στάτη και του παχέος εντέρου αν τα επίπεδα βιταμίνης 25D στο αίμα είναι χαμηλότερα από 20 ng/ml.

* 5 (500%) φορές υψηλότερος κίνδυνος για καρκίνο των ωοθηκών ανάμεσα στις γυναίκες που ζουν σε χώρες που χαρακτηρίζονται από υψηλό γεωγραφικό πλάτος (για παράδειγμα Νορβηγία και Ισλανδία) σε σύγκριση με γυναίκες που ζουν πιο κοντά στον Ισημερινό (όρια με καλύτερη ηλιοφάνεια).

* 77% χαμηλότερος κίνδυνος για όλες τις μορφές καρκίνου ανάμεσα στις γυναίκες της Nebraska, ηλικίας μεταξύ 55 και πάνω που ελάμβαναν 1.100 IU D3 ημερησίως για χρονική περίοδο 3 χρόνων και πάνω, σε σύγκριση με ομάδα γυναικών που ελάμβανε placedo.

* 62% χαμηλότερος κίνδυνος για σκλήρυνση κατά πλάκας όταν τα επί­πεδα της βιταμίνης 25D στο αίμα είναι πάνω από 40 ng/ml σε σύγκρι­ση με εκείνους που είχαν 25 ng/ml ή και χαμηλότερο.

* 80% χαμηλότερος κίνδυνος για αυτόaνοσο διαβήτη (τύπου 1) στα παιδιά της Φινλανδίας τα οποία ελάμβαναν 2.000 IU βιταμίνης D3 ημε­ρησίως κατά την διάρκεια των πρώτων ετών της ζωής τους.

Πρέπει να τονίσουμε ότι οι τροφές μας εφοδιάζουν με σχετικά περιορι­σμένες δόσεις βιταμίνης D σε σύγκριση με τις ποσότητες που το δέρμα μας κατασκευάζει, σε απάντηση της UVB ακτινοβολίας του ήλιου.

Οι πη­γές βιταμίνης D και οι ποσότητες της σχετικής βιταμίνης που μας προμη­θεύουν φαίνονται στον πίνακα που ακολουθεί.

Συκώτι Μπακαλιάρου: 1.360 IU D3

Χυμός πορτοκαλιού ή δημητριακά: 60-100 IU D3 ή D2

Μαγειρεμένος τόνος, σαρδέλες, σκουμπρί ή σολομός: 200-360 IU D3

Έκθεση όλου του σώματος στην UVB ακτινοβολία για 15 έως 20 λεπτά της ώρας κατά τις μεσημεριανές ώρες το καλοκαίρι: 10.000 IU D3