του Γιώργου Χαλά.
Για τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον τα πράγματα είναι μάλλον ξεκάθαρα για το ποδόσφαιρο.
Σε ανύποπτη στιγμή είχε δηλώσει πριν από αρκετά χρόνια:
«Οταν οι κριτικοί του παιχνιδιού προβάλλουν τις θεωρίες τους σχετικά με τις αρετές που κάνουν κάποιες ομάδες καλύτερες από άλλες, με διασκεδάζει πάντοτε η επιμονή τους να εστιάζουν την κριτική τους σχεδόν αποκλειστικά σε συγκρίσεις τεχνικής και τακτικής. Συχνά συζητούν για το ποδόσφαιρο με αφηρημένους όρους, παραβλέποντας ότι στην πραγματικότητα παίζουν άνθρωποι με σάρκα, οστά και συναισθήματα. Οι τακτικές έχουν σημασία, αλλά δεν κερδίζονται έτσι τα ποδοσφαιρικά παιχνίδια. Οι άνθρωποι τα κερδίζουν...».
Πέρα από την τεχνική και την τακτική, λοιπόν, που φυσικά δεν γίνεται να αγνοηθούν αφού αποτελούν τεράστια κεφάλαια για το ποδόσφαιρο, υπάρχουν και τα ενεργειακά - σωματικά και ψυχικά - αποθέματα των παικτών. Διότι όσο καλός ποδοσφαιριστής κι αν είναι κάποιος, δεν θα μπορέσει να αποδώσει αν δεν έχει δυνάμεις.
*** Ποια πρωταθλήματα, λοιπόν, ξεχωρίζουν περισσότερο, όσον αφορά την φυσική τους κατάσταση; Προπόνηση στα Μελίσσια |
*** Σε ποιες χώρες, δηλαδή, πέφτει περισσότερο το βάρος εκεί;
Και σ' αυτό δεν θα μας βοηθήσει μόνο η εικόνα που έχουμε από τα πρωταθλήματα, αλλά και η στατιστική ανάλυση.Σε έρευνα, λοιπόν, που έγινε από εταιρεία ανάλυσης επιδόσεων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, βάσει του συστήματος μετρήσεων Amisco, μπήκαν στο μικροσκόπιο 231 ματς της πρέμιερ λιγκ, 210 του σαμπιονά, 223 της πριμέρα και 130 της μπουντεσλίγκα.
Υπήρξε, δηλαδή, μια εξαιρετικά μεγάλη γκάμα δεδομένων.
Οι ειδικές κάμερες κατέγραφαν όλες τις κινήσεις των ποδοσφαιριστών, ακριβώς με τον τρόπο που μπαίνει το... κοντέρ στους αγώνες τσάμπιονς λιγκ και στη συνέχεια προβάλλονται στις οθόνες τα χιλιόμετρα που κάλυψε ο κάθε παίκτης.
Από τις λεπτομερείς αναλύσεις, λοιπόν, φάνηκε ότι τις μεγαλύτερες αποστάσεις τρέχουν οι παίκτες στο γαλλικό πρωτάθλημα, το οποίο πράγματι θεωρείται πολύ αθλητικό.
Ο μέσος όρος τρεξίματος για κάθε παίκτη ανά ματς:
*** του γαλλικού πρωταθλήματος είναι 10.497 μ.
*** της πρέμιερ λιγκ 10.334 μ.,
*** της μπουντεσλίγκα 10.002 μ.,
*** της πριμέρα 9.951 μ.
Φυσικά, δεν αρκούν μόνο αυτοί οι αριθμοί για να βγει ασφαλές συμπέρασμα. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η εκρηκτικότητα δεν συμβαδίζει απαραίτητα με τα πολλά χιλιόμετρα. Χρειάζεται, λοιπόν, και ποιοτική ανάλυση των αποστάσεων, πέρα από την ποσοτική.
Ο κάθε παίκτης του γαλλικού πρωταθλήματος κάνει:
*** 451 μέτρα σπριντ μέσο όρο στα 90 λεπτά του ματς. (όταν λέμε σπριντ εννοούμε με ταχύτητα μεγαλύτερη από 21 χλμ. την ώρα.)
*** Στην Αγγλία ο μέσος όρος είναι 442 μ.,
*** στην Γερμανία 393 μ. και
*** στην Ισπανία 388 μ.
Αν αναλογιστούμε πόσο εξαντλημένοι είναι οι σπρίντερ του στίβου μετά από ένα κατοστάρι και πόσες ώρες χρειάζονται ώστε να επανέλθουν για μια ακόμα κούρσα 100 μ., τότε αντιλαμβανόμαστε τι τεράστιες απαιτήσεις υπάρχουν πλέον στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όταν οι παίκτες είναι υποχρεωμένοι να κάνουν μικρών και μεσαίων αποστάσεων σπριντ π.χ. 500 μ. σε μόλις μιάμιση ώρα. Κι αν σκεφτούμε τι μπορεί να κάνει ένα σπριντάκι 10 μ. στο 89ο λεπτό για να αποτραπεί ένα γκολ ή, για να μπει ένα γκολ, τότε καταλαβαίνουμε ότι πλέον η διαφορά βρίσκεται στις λεπτομέρειες...
Κι εκεί ακριβώς ρίχνουν πλέον το βάρος τους οι περισσότερες ευρωπαϊκές ομάδες.
Στην διάρκεια της έκρηξης. Να μπορεί, δηλαδή, ο ποδοσφαιριστής να είναι εκρηκτικός από το 1ο λεπτό του αγώνα μέχρι και το τελευταίο για να διατηρεί την σπιρτάδα του όσο το δυνατόν περισσότερο. Κι ας μην ξεχνάμε ότι όλο και περισσότερα παιχνίδια κρίνονται από το 85 και μετά...
Σε ένα διάστημα, δηλαδή, που σαφώς παίζουν ρόλο και οι φυσικές δυνάμεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου