Παναγιώτης & Γιώργος ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Νταμπλ επιτυχίας!
Τα αδέρφια που ανέστησαν την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού!

ΤΩΝ ΠΑΝΟΥ ΧΑΛΑ –ΠΕΤΡΟΥ ΛΙΑΚΙΔΗ
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του κ. Κωνσταντί­νου Αγγελόπουλου ήταν πάντα μια παραδοσιακή οικογένεια. Με σεβα­σμό στη μνήμη των προγόνων της και με στενούς δεσμούς με τα ελληνικά ιδεώδη. Με αυτές τις αρχές μεγάλω­σαν και οι δύο γιοι του, Παναγιώτης και Γιώργος. Κι έτσι έμαθαν να διοι­κούν και τις επιχειρήσεις του πατέρα τους.
Το πλέον αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτών είναι τα ονόματα που έχουν δώσει στα 9 πλοία της Arcadia, της εταιρείας με το όνομα του τόπου καταγωγής του πατριάρχη της οικο­γένειας: «Ελευθερία», «Πίστη», «Α­ξιοπρέπεια», «Τιμή», «Δόξα», «Μύ­θος», «Αγγελος», «Μάραθα» και φυ­σικά... «Θρύλος»!
Παρότι νέοι και απόγονοι μιας α­πό τις πλέον ισχυρές ελληνικές οι­κογένειες, είναι οι απόλυτες εξαιρέ­σεις στον κανόνα που θέλει τους γό­νους των πλούσιων οικογενειών... έ­ξαλλα νιάτα. Με χαμηλό προφίλ και σπάνιες εμφανίσεις οι δύο γιοι του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου έδει­χναν από μικροί πως είχαν απόλυτη επίγνωση του ονόματος που κουβα­λούσαν.
Δύο «εξαιρετικά παιδιά, ε­πιτομή της έννοιας "καλό παιδί"», όπως λένε οι άνθρωποι που τους γνω­ρίζουν καλά, μεγάλωσαν κατά βά­ση στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τα περισσότερα ξαδέρφια τους που κι­νούνταν μεταξύ Ζυρίχης Λονδίνου και διεθνών προορισμών. Περνού­σαν τα Χριστούγεννα είτε στην Αθή­να, στο σπίτι στο Χαλάνδρι, είτε στο Σεντ Μόριτζ όπου η οικογένεια δια­θέτει το δικό της σαλέ. Ομως, η δο­λοφονία του αδερφού του πατέρα τους Δημήτρη, από τη «17Ν» έμελ­λε να αλλάξει τα δεδομένα...
Πήγαν σχολείο στου Μωραΐτη, ό­που και ήταν από τους πρωταγωνιστές στις κόντρες Ολυμπιακών - Πα­ναθηναϊκών, συνεχίζοντας την «πα­ράδοση» που είχαν δημιουργήσει λί­γα χρόνια πριν ο Πέτρος Κόκκαλης, ο Γιάννης Μώραλης και άλλοι υψη­λά ιστάμενοι σήμερα στις δύο ΠΑΕ. Συνέχισαν την κοινή τους πορεία και στις σπουδές, μέχρι και στα μετα­πτυχιακά των Οικονομικών στη Βο­στόνη. Ο Παναγιώτης έχει πτυχίο α­πό το Deree στη Διοίκηση Επιχειρή­σεων, ενώ ο Γιώργος από την ΑΣΟΕΕ, όπως ακριβώς κι ο πατέρας του.
Συνεχίζοντας μάλιστα την οικογενει­ακή παράδοση, υπηρέτησαν και οι δύο στο Πολεμικό Ναυτικό.
Είναι εξαιρετικά φιλάνθρωποι, πράγμα που απέδειξαν και στις μεγά­λες πυρκαγιές του 2007, δωρίζοντας μέσω της Χαλυβουργικής τεράστια ποσά στους πληγέντες ενώ βρίσκο­νται κοντά στην Εκκλησία και το Πα­τριαρχείο, το Μέγαρο του οποίου α­νήγειρε ο παππούς τους Παναγιώτης. Διατηρούν άριστες σχέσεις με τον Πα­τριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.
Ζουν και οι δύο μια απολύτως ήσυχη οικογενειακή ζωή -σπάνια εικόνα για τα μεγάλα «τζάκια»- και φροντί­ζουν να μη δίνουν στόχο με τις εξό­δους αλλά και τις δημόσιες δραστη­ριότητες τους. Είναι φανατικοί της Μυκόνου, όχι όμως λόγω «μόδας» αλλά εξαιτίας της παλιάς τους σχέ­σης με το νησί, όπου έχουν και οι­κογενειακό σπίτι για δεκαετίες, ενώ συνήθως θα τους βρει κανείς στο La Strada στο Ψυχικό.
Οι φίλοι τους λένε πως οι μόνοι που μπορούν να τους πάρουν τηλέφω­νο μετά τα μεσάνυχτα δεν είναι οι συνεργάτες τους, αλλά οι άνθρωποι του Ολυμπιακού. Παίζουν μπάσκετ στο ανοιχτό γηπεδάκι της Φιλοθέ­ης, όπως έκαναν από έφηβοι και βά­ζουν στοιχήματα με τους παιδικούς τους φίλους!
Οταν, στις 28 Αυγούστου του 2008, ο Γιώργος παντρεύτηκε την αγαπη­μένη του Ιωάννα Στάχτου, στην Α­γία Μαρίνα στο Λαγονήσι (παρου­σία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου) και πα­ρότι στη δεξίωση στον «Αστέρα» βρί­σκονταν δεκάδες επιχειρηματίες στε­λέχη και πρωταγωνιστές της κοινωνι­κής, πολιτικής και αθλητικής ζωής της χώρας οι φωτογραφίες δεν κυκλοφό­ρησαν παρά μόνο δέκα μέρες αργό­τερα. Κουμπάρος του ζευγαριού ή­ταν ο Γιώργος Παπαϊωαννίδης, ε­πιστήθιος φίλος του Γιώργου Αγγελόπουλου, ενώ για το γλέντι είχε έρ­θει ο ιταλός σταρ Amedeo Minghi.
Τα πλέον εντυπωσιακά γεγονότα της βραδιάς όμως ήταν κι αυτά που επι­βεβαιώνουν τις αξίες της οικογένειας και τον δεσμό των δύο νέων γόνων της με τους προγόνους τους.
Τα δά­κρυα του πατέρα Κωνσταντίνου όταν είδε τη νύφη να ανεβαίνει τα σκαλιά της εκκλησίας ήταν μια από τις συγκι­νητικές στιγμές της ζωής του, δήλω­σε ο ίδιος ο γαμπρός, ενώ και μόνο η εμφάνιση της γιαγιάς κ. Ελένης Αγγε­λοπούλου -συζύγου του αείμνηστου Παναγιώτη Αγγελόπουλου, που έχει εμφανιστεί ελάχιστες φορές μετά τον θάνατο του, το 2001 - ήταν αρκετά για να κλάψουν οι περισσότεροι από τους παρευρισκομένους.

Η αγάπη για τον Ολυμπιακό
ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ, όταν ο πατέρας τους τους πήγαινε στο παλιό Καραϊσκάκη, εί­χαν μάθει να αγαπούν την ομάδα του Πειραιά. Σε συνδυασμό με τη λατρεία τους για το μπάσκετ, η απόκτηση του μετοχικού πακέτου της ΚΑΕ Ολυμπια­κός, πέρυσι, ήρθε μάλλον ως φυσική συνέπεια.
Η «τρέλα» τους για τον μπασκετικό Ολυμπιακό ήταν τόσο μεγάλη, που το 1994 είχαν εγκατασταθεί για μέ­ρες στο Τελ Αβίβ για να δουν το Final Four (οι άστοχες βολές του Ζάρκο Πάσπαλιε είναι, ακόμη, ένα μεγάλο τραύ­μα και για τους δυο τους), ενώ για χρό­νια ταξίδευαν σε όλη την Ευρώπη για να δουν την αγαπημένη τους ερυθρόλευ­κη ομάδα και σε όλη την Αμερική για να δουν τον αγαπημένο τους παίκτη, Μάικλ Τζόρνταν.
Το απόλυτο ρεκόρ τους εί­ναι οι συνεχείς πτήσεις 47 ωρών από τη Σεούλ στην ισπανική Βιτόρια για να χει­ροκροτήσουν τον Ολυμπιακό με την Ταού.
Είχαν συζητήσει πολλές φορές με τον Σωκράτη Κόκκαλη πριν εκείνος δώ­σει το πράσινο φως να μπουν στη διοί­κηση της ΚΑΕ (και πριν τελικά την απο­κτήσουν), ενώ είχαν φροντίσει να τον έχουν από κοντά, εξασφαλίζοντας την καλύτερη σουίτα του γηπέδου, δίπλα στην προεδρική.
Η ενασχόληση τους με το μπάσκετ ήταν από την πρώτη στιγμή δυναμική: πρώτα με την εξωπραγματι­κή μεταγραφή του Ματσιγιάουσκας, ο οποίος έπαιρνε 2,2 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο -τη στιγμή που ο Ριβάλντο έπαιρνε 1,8 εκατ. ευρώ στον ποδοσφαι­ρικό Ολυμπιακό- και στη συνέχεια δε­κάδες άλλες ακριβές μεταγραφές, που ακόμη όμως δεν τους έχουν αποφέρει κάποιον τίτλο. Η έλευση του Παναγιώ­τη Γιαννάκη, αλλά και τα 20 εκατομμύ­ρια δολάρια για τρία χρόνια συμβόλαιο στον Τζος Τσίλντρες, είναι αδιαμφισβή­τητα οι πλέον εντυπωσιακές κινήσεις τους μέχρι τώρα.

Κοινωνική δράση
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ και εθνική ευαισθησία της εταιρείας της οικογένειας του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου εκ­δηλώνεται και με χορηγίες, όπως:
●Η Χαλυβουργική Α.Ε. συνέβαλε στην ανακούφι­ση των πληγέντων πυρόπληκτων τον Αύγουστο του 2007, προσφέροντας 12.000.000 ευρώ στον ειδικό λογαριασμό αρωγής.
●Προσέφερε το ποσό των 30.000 ευρώ στον τηλεμαραθώνιο «Γίνε μαζί μου παιδί» του ΑΝΤΙ για παιδιά.
●Ανέγερση ή αποκατάσταση ναών, μονών και πνευματικών κέντρων.
●Βελτίωση και εκσυγχρονισμό μέσων θεραπείας ασθενειών και κοινωνικών προβλημάτων (προσφο­ρά BETATRON στον «Αγιο Σάββα» - θεραπευτικές κοινότητες «Ιθάκη» και «Παρέμβαση»).
●Προβολή μέσω του ελληνικού και διεθνούς Τύ­που των πολιτιστικών θησαυρών και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, κρίσιμων περιόδων ή τόπων της εθνικής μας ιστορίας.
●Εκστρατεία για την ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης μέσω του Τύπου, το 1992, για την ελ­ληνικότητα της Μακεδονίας.
●Η μεγαλύτερη προσφορά με ευρύτερη εθνική και θρησκευτική σημασία έγινε εξ ονόματος της Χαλυ­βουργικής από τον αείμνηστο Παναγιώτη Αγγελό­πουλο, ο οποίος ανέλαβε εξ ολοκλήρου τη δαπάνη της ανέγερσης του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κων­σταντινουπόλεως στο Φανάρι.

Η αναγέννηση των επιχειρήσεων και η βράβευση...
ΗΤΑΝ ΣΤΗ 13η ΑΠΟΝΟΜΗ των βραβείων του περιοδικού Status «Αντρες της Χρονιάς» που ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος είπε για πρώ­τη φορά δημοσίως αυτό που όσοι γνωρίζουν τις ελληνικές επιχειρή­σεις ήξεραν εδώ και μια οκταετία σχεδόν.
«Η αναβίωση της Χαλυ­βουργικής και η επιστροφή της στην κορυφή ήταν η τελευταία επιθυ­μία του παππού μας, Παναγιώτη Αγγελόπουλου. Ηταν η ευχή που μας άφησε λίγο πριν φύγει από κοντά μας».
Κι έτσι ακριβώς συνέβη. Ο πα­τέρας τους πήρε «προσωπικά» το θέμα και το 2001 έβαλε στόχο να κάνει την επιθυμία του δικού του πατέρα πραγματικότητα. Να φτάσει, δηλαδή, τη Χαλυβουργική, τη μεγαλύτερη ελληνική «βαριά» βιομηχα­νία, στην κορυφή όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά -ει δυνατόν- ολόκληρου του κόσμου.
Το 2008 η Χαλυβουργική επανέκτησε την πρώτη θέση σε μερίδια αγοράς στην Ελλάδα, υλοποιώντας ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά επενδυτικά προγράμματα χωρίς καμία κρατική επιδότη­ση και διαθέτοντας πλέον ένα από τα πιο σύγχρονα εργοστάσια παράγωγής χάλυβα.
Υπέγραψε μια μεγάλη συμφωνία με τη ΔΕΗ για την πα­ραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας 880 MW χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη το φυσικό αέριο που είναι φιλικό στο περιβάλλον, ενώ η ναυτιλια­κή εταιρεία της οικογένειας, η Arcadia, είχε ήδη βραβευτεί, έναν χρό­νο νωρίτερα, ως η κορυφαία επιχείρηση δεξαμενόπλοιων στον κόσμο από τη Lloyd’s List.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΚΥΤΑΛΗΣ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ
Ο κ. Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, μαζί με τους δύο γιους του, που εί­χαν πλέον φτάσει σε ηλικία για να αναλάβουν τη διοίκηση και τις δια­πραγματεύσεις, κατάφερε μέσα σε μια δεκαετία έντονης δραστηριό­τητας να ολοκληρώσει ένα από τα μεγαλύτερα ναυπηγικά προγράμ­ματα παγκοσμίως αλλά και να φτάσει τη Χαλυβουργική «εκεί που ήταν πριν από είκοσι χρόνια», όπως είχε δηλώσει τον Δεκέμβριο του 2003.
Είχε αρνηθεί, τότε, να πουλήσει την τεράστια έκταση στην Ελευσίνα σε γνωστούς επιχειρηματίες που ήθελαν να φτιάξουν εκεί «το μεγαλύτε­ρο λούνα παρκ της Ευρώπης». Από τα συρματοπλέγματα και τις τσαρουχόπροκες που έφτιαχνε ο προπάππους πριν τον πόλεμο, τη θεμε­λίωση της πρώτης υψικαμίνου το 1961 από τον Κωνσταντίνο Καρα­μανλή μέχρι την απαξίωση της εταιρείας στη δεκαετία του '90, οι Αγ­γελόπουλοι τα είχαν ζήσει όλα.
Ολα, εκτός από την αναγέννηση. Την οποία έφεραν οι δυο νέοι γόνοι.
Η σκέψη πως η ανάπτυξη της Κίνας θα οδηγήσει σε με­γάλη ζήτηση χάλυβα και σιδήρου ήταν αυ­τή που οδήγησε τη Χα­λυβουργική ξανά ψη­λά, παρά τις αντίθετες προβλέψεις πως με­τά τα πολλά έργα για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας τα εργοστά­σια χάλυβα θα «ξέμεναν» από δουλειά. Για να γίνει αυτό, βεβαί­ως, ο όμιλος αποφάσι­σε να επενδύσει κάπου 250 εκατ. ευρώ τα τε­λευταία χρόνια, ουσιαστικά από τις τσέπες της οικογένειας.
Σε μια επι­στροφή στο μέλλον, δηλαδή, αφού ο όμιλος στη δεκαετία του 1980 είχε υπάρξει όντως ένα διεθνές πρότυπο:
«Από τον παππού σας, τον Παναγιώτη, είχα μάθει πολλά», είχε ακούσει η νέα γενιά στο Βερολίνο, στο πλαίσιο του τελευταίου συνεδρίου της κορυφαίας οργάνωσης των μεγάλων χαλυβουργών του κόσμου. Από ποιον το είχε ακούσει; Από τον ίδιο τον κ. Λάκσμι Μιτάλ, τον Ινδό μεγιστάνα της «ArcelorMittal» της μεγαλύτερης χαλυβουργίας του πλανήτη.