(για να μην ξεχάσουμε
πότε και ποιός
γιορτάζει το 2009)
(πατείστε στην εικόνα
για να τη δείτε στο πραγματικό της μέγεθος)
Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
Ευτυχισμένο το 2009
Ο κ. Στέλιος Πούλος,
η κ. Ιωάννα (από τη γραμματεία της Ergofit),
και οι προπονητές μου -στην ERGOFIT -εργομετρικό κέντρο-
κ. Γρηγόρης Μπιζάς και κ. Εφη Νταλακούρα,
μου ευχήθηκαν με αυτή την κάρτα .
Τους ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ 2009
και τους ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ, τα έως τώρα.
Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008
Αναλάβετε όλοι τις ευθύνες σας....
του Γιώργου Χαλά
Το να μην αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου σε αυτή τη χώρα είναι όχι μόνο σύνηθες, αλλά τείνει να εξελιχτεί και σε παράδοση.Νομίζω πως δεν αργεί ο καιρός εκείνος που δεν θα διδάσκουμε στα παιδιά μας να μην κλέβουν και να μη σκοτώνουν, αλλά θα τα μαθαίναμε πού θα κρυφτούν και πώς θα τη σκαπουλάρουν αφού εγκληματήσουν.Σας ακούγεται εξωφρενικό αυτό που λέω; Κάντε λίγα χρόνια υπομονή και παρακαλάτε να μη δικαιωθώ...
Από την προαναφερθείσα λογική... κινδυνεύουν και οι παράγοντες του ΠΑΟ (εξαιρουμένου του Ανδρέα Βγενόπουλου που, προς τιμήν του, έχει διαχωρίσει τη θέση του από τους υπολοίπους), σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, ανδρικό πόλο, γυναικείο βόλεϊ...
Αυτή η ασυλία του «κάντε τα όλα λίμπα, φτάνει να κερδίσει η ομαδάρα μας κι εμείς εδώ είμαστε» θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι μόνο συμφέρουσα π
ρος τους ίδιους δεν είναι.Αντί να είναι οι πρώτοι που θα καταδικάσουν έμπρακτα όλες εκείνες τις πράξεις που ζημιώνουν το όνομα ενός τόσο σημαντικού συλλόγου, όχι μόνο δεν κάνουν το παν για την πάταξη τέτοιων φαινομένων αλλά «χαϊδεύουν» και τα κεφάλια των λιγοστών αλητών που αναζητούν πεδίο δράσης στους κόλπους οργανωμένων οπαδών ή κάποιων «αντιεξουσιαστικών ομάδων».
Ας σκεφτούν ξανά οι «πράσινοι» ποιον δρόμο έχουν διαλέξει, γιατί γεγονότα όπως εκείνα στην Παιανία δεν θέλουν και πολύ να επαναληφτούν, παρά τη... θέληση που έδειξε η πολιτεία για την καταπολέμηση της βίας.
Και τότε θα είναι τουλάχιστον υποκριτικά τα δάκρυα και οι δήθεν φωνές οργής και απόγνωσης...
Μια και το έφερε η κουβέντα σε εκείνα τα επεισόδια: η απώλεια ενός άνθρωπου δεν είναι η καλύτερη αφορμή για κυνισμό, όμως καλό θα είναι κάποια πράγματα να τα βλέπουμε από κάθε τους πλευρά.Από το να αρχίσουν κάποιοι ανόητοι στην εξέδρα να πλακώνονται και να θέτουν σε κίνδυνο ζωές αθώων ανθρώπων, μεγάλων και μικρών, προτιμώ χίλιες φορές να ακούσω πως 100-200 άτομα έδωσαν «ραντεβού» σε μια αλάνα για να παίξουν ξύλο και ότι ήθελε προκύψει.Τουλάχιστον, εκεί πέρα θα δώσουν το «παρών» μόνο όσοι έχουν φαγούρα στον πισινό τους και οτιδήποτε πάθουν θα έχει γίνει εν πλήρη γνώσει και συνειδήσει τους.
Αν κάποιος θέλει να ρισκάρει τη ζωή του παίζοντας ξύλο ή οδηγώντας σαν τρελός, είναι ελεύθερος να το κάνει.Φτάνει να μη θέτει ποτέ σε κίνδυνο τις ζωές εκείνων που δεν έχουν καμιά όρεξη να μπλεχτούν στα πόδια του...
Φως των Σπορ,
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Το να μην αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου σε αυτή τη χώρα είναι όχι μόνο σύνηθες, αλλά τείνει να εξελιχτεί και σε παράδοση.Νομίζω πως δεν αργεί ο καιρός εκείνος που δεν θα διδάσκουμε στα παιδιά μας να μην κλέβουν και να μη σκοτώνουν, αλλά θα τα μαθαίναμε πού θα κρυφτούν και πώς θα τη σκαπουλάρουν αφού εγκληματήσουν.Σας ακούγεται εξωφρενικό αυτό που λέω; Κάντε λίγα χρόνια υπομονή και παρακαλάτε να μη δικαιωθώ...
Από την προαναφερθείσα λογική... κινδυνεύουν και οι παράγοντες του ΠΑΟ (εξαιρουμένου του Ανδρέα Βγενόπουλου που, προς τιμήν του, έχει διαχωρίσει τη θέση του από τους υπολοίπους), σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, ανδρικό πόλο, γυναικείο βόλεϊ...
Αυτή η ασυλία του «κάντε τα όλα λίμπα, φτάνει να κερδίσει η ομαδάρα μας κι εμείς εδώ είμαστε» θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι μόνο συμφέρουσα π
ρος τους ίδιους δεν είναι.Αντί να είναι οι πρώτοι που θα καταδικάσουν έμπρακτα όλες εκείνες τις πράξεις που ζημιώνουν το όνομα ενός τόσο σημαντικού συλλόγου, όχι μόνο δεν κάνουν το παν για την πάταξη τέτοιων φαινομένων αλλά «χαϊδεύουν» και τα κεφάλια των λιγοστών αλητών που αναζητούν πεδίο δράσης στους κόλπους οργανωμένων οπαδών ή κάποιων «αντιεξουσιαστικών ομάδων».Ας σκεφτούν ξανά οι «πράσινοι» ποιον δρόμο έχουν διαλέξει, γιατί γεγονότα όπως εκείνα στην Παιανία δεν θέλουν και πολύ να επαναληφτούν, παρά τη... θέληση που έδειξε η πολιτεία για την καταπολέμηση της βίας.
Και τότε θα είναι τουλάχιστον υποκριτικά τα δάκρυα και οι δήθεν φωνές οργής και απόγνωσης...
Μια και το έφερε η κουβέντα σε εκείνα τα επεισόδια: η απώλεια ενός άνθρωπου δεν είναι η καλύτερη αφορμή για κυνισμό, όμως καλό θα είναι κάποια πράγματα να τα βλέπουμε από κάθε τους πλευρά.Από το να αρχίσουν κάποιοι ανόητοι στην εξέδρα να πλακώνονται και να θέτουν σε κίνδυνο ζωές αθώων ανθρώπων, μεγάλων και μικρών, προτιμώ χίλιες φορές να ακούσω πως 100-200 άτομα έδωσαν «ραντεβού» σε μια αλάνα για να παίξουν ξύλο και ότι ήθελε προκύψει.Τουλάχιστον, εκεί πέρα θα δώσουν το «παρών» μόνο όσοι έχουν φαγούρα στον πισινό τους και οτιδήποτε πάθουν θα έχει γίνει εν πλήρη γνώσει και συνειδήσει τους.
Αν κάποιος θέλει να ρισκάρει τη ζωή του παίζοντας ξύλο ή οδηγώντας σαν τρελός, είναι ελεύθερος να το κάνει.Φτάνει να μη θέτει ποτέ σε κίνδυνο τις ζωές εκείνων που δεν έχουν καμιά όρεξη να μπλεχτούν στα πόδια του...
Φως των Σπορ,
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Οι απαιτήσεις στο σύγχρονο ποδόσφαιρο
Τα στοιχεία μπορεί που ακολουθούν αποδεικνύουν πόσο έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο από παλιότερα και πόσο αυξημένες -σχεδόν στο διπλάσιο- είναι οι ενεργειακές απαιτήσεις για τον σύγχρονο παίκτη.
α) Ο Ολυμπιακός την περίοδο 2007-08, είχε εξαιρετικές -και περίπου σταθερές- επιδόσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, στα παιχνίδια τόσο της Α ' φάσης
όσο και των «16» με την Τσέλσι.Σε αρκετούς αγώνες ξεπέρασε τα 110 χλμ., κάτι που θεωρείται άκρως ικανοποιητικό.
Μόνο εντός έδρας, στο στείρο 0-0 με τη Ρεάλ, έπεσε στα 107 χλμ., αλλά παρά ταύτα ήταν μπροστά κατά 5 χλμ. από τη «βασίλισσα».
Οι ποδοσφαιριστές που διήνυσαν τις μεγαλύτερες... ευρωπαϊκές αποστάσεις ήταν οι Λεντέσμα και Στολτίδης, με 11-12 χλμ. στα περισσότερα ματς.β) Ο Παναθηναϊκός, την περίοδο 2008-09 στο παιχνίδι με τη Βέρντερ Βρέμης στο ΟΑΚΑ έκανε τη 2η καλύτερη επίδοση απ' όλα τα ματς και των 8 ομίλων στην Α' φάση του Τσάμπιονς Λιγκ!
Την 3η αγωνιστική η ελληνική ομάδα έτρεξε 122 χλμ., με κορυφαίους τους Ζιλμπέρτο (11,95) και Σαλπιγγίδη (11,35).Μόνο η Μπάτε από τη Λευκορωσία είχε ανώτερη επίδοση μια μέρα πριν, με 123 km, στον εκτός έδρας αγώνα της με τη Ζενίτ.
Ο μέσος όρος χιλιομέτρων για τον σύγχρονο Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή, είναι 10,8-11 χλμ. στα 90 λεπτά.Απ' αυτά τα 3 χλμ. είναι περπάτημα,
τα 4 χλμ. τζόκινγκ,
τα 700 μ. τρέξιμο με την όπισθεν,
τα 2 χλμ. μεσαίο και γρήγορο τρέξιμο
και τα 1,1 χλμ. σπριντ.
Ο μέσος όρος για τις ομάδες κυμαίνονται μεταξύ 100-110 χλμ.Σε αντίστοιχη έρευνα του Πολυτεχνείου του Μονάχου από το 1978 έως το 1980 είχε διαπιστωθεί ότι ο μέσος όρος για τους παίκτες της Μπουντεσλίγκα ήταν τότε μόλις 6 χλμ.!
Να επισημανθεί, πάντως ότι η μέτρηση χιλιομέτρων αποτελεί ένδειξη και όχι απόδειξη καλής φυσικής κατάστασης ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και ο ρυθμός του κάθε παιχνιδιού.
Πηγή: εφημερίδα REAL NEWS, Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008.
α) Ο Ολυμπιακός την περίοδο 2007-08, είχε εξαιρετικές -και περίπου σταθερές- επιδόσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, στα παιχνίδια τόσο της Α ' φάσης
όσο και των «16» με την Τσέλσι.Σε αρκετούς αγώνες ξεπέρασε τα 110 χλμ., κάτι που θεωρείται άκρως ικανοποιητικό.Μόνο εντός έδρας, στο στείρο 0-0 με τη Ρεάλ, έπεσε στα 107 χλμ., αλλά παρά ταύτα ήταν μπροστά κατά 5 χλμ. από τη «βασίλισσα».
Οι ποδοσφαιριστές που διήνυσαν τις μεγαλύτερες... ευρωπαϊκές αποστάσεις ήταν οι Λεντέσμα και Στολτίδης, με 11-12 χλμ. στα περισσότερα ματς.β) Ο Παναθηναϊκός, την περίοδο 2008-09 στο παιχνίδι με τη Βέρντερ Βρέμης στο ΟΑΚΑ έκανε τη 2η καλύτερη επίδοση απ' όλα τα ματς και των 8 ομίλων στην Α' φάση του Τσάμπιονς Λιγκ!
Την 3η αγωνιστική η ελληνική ομάδα έτρεξε 122 χλμ., με κορυφαίους τους Ζιλμπέρτο (11,95) και Σαλπιγγίδη (11,35).Μόνο η Μπάτε από τη Λευκορωσία είχε ανώτερη επίδοση μια μέρα πριν, με 123 km, στον εκτός έδρας αγώνα της με τη Ζενίτ.
Ο μέσος όρος χιλιομέτρων για τον σύγχρονο Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή, είναι 10,8-11 χλμ. στα 90 λεπτά.Απ' αυτά τα 3 χλμ. είναι περπάτημα,
τα 4 χλμ. τζόκινγκ,
τα 700 μ. τρέξιμο με την όπισθεν,
τα 2 χλμ. μεσαίο και γρήγορο τρέξιμο
και τα 1,1 χλμ. σπριντ.
Ο μέσος όρος για τις ομάδες κυμαίνονται μεταξύ 100-110 χλμ.Σε αντίστοιχη έρευνα του Πολυτεχνείου του Μονάχου από το 1978 έως το 1980 είχε διαπιστωθεί ότι ο μέσος όρος για τους παίκτες της Μπουντεσλίγκα ήταν τότε μόλις 6 χλμ.!
Να επισημανθεί, πάντως ότι η μέτρηση χιλιομέτρων αποτελεί ένδειξη και όχι απόδειξη καλής φυσικής κατάστασης ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και ο ρυθμός του κάθε παιχνιδιού.
Πηγή: εφημερίδα REAL NEWS, Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008.
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008
Αναγκαίος απολογισμός.
Η αγωνιστική χρονιά 2007-08, “πήγε” με τρόπο που άφησε μια γλυκειά και πικρή γεύση. Προσωπικά ήθελα πολλά επιπλέον.
Φτάσαμε όμως να διεκδικήσουμε την είσοδο στην τετράδα στο πρωτάθλημα 5χ5 της ΕΠΟ.
Το στερηθήκαμε - και μαζί μας όλος ο σύλλογος - από μία κακή εμφάνιση στο γήπεδό μας. Είμασταν σε κακή μέρα οι περισσότεροι.
Λυγίσαμε από το βάρος της ευθύνης;
Κάναμε πάντως τη χειρότερή μας εμφάνιση στην πλέον κρίσιμη ώρα. Προσπαθήσαμε στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς να διορθώσουμε τα πράγματα, αλλά η ευκαιρία είχε χαθεί.
Στο Μενίδι με τον Αστέρα, κάναμε καταπληκτική εμφάνιση.
Χάσαμε σωρό
από ευκαιρίες και είδαμε τη μπάλα να κάνει τα δικά της.
Μείναμε στο 1-3 υπέρ μας που σε συνδυασμό με το 5-1 σε βάρος μας που μας άφησε με τη γλυκειά ικανοποίηση της προσπάθειας και της νίκης, αλλά με την πίκρα ότι μπορούσαμε αλλά από δική μας ευθύνη, δεν τα καταφέραμε.
Στο τουρνουά (11χ11) “Μπουρλής“, φτάσαμε μετά από τριάντα περίπου αγωνιστικές-σκληρές και επίπονες- στον μικρό τελικό.
Κερδίσαμε το “Renti Soccer”, με 4-0 και πήραμε την τρίτη θέση του τουρνουά, στην ηλικία μας.Μεγάλη και πρωτόγνωρη επιτυχία για το Σύλλογο.
Μην ξεχνάει κανείς ότι, διαθέτουμε μόνο 14(!) παίκτες σ' αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Μ’ αυτούς βγήκε το τουρνουά.
Οι υπόλοιπες ομάδες διέθετουν την πολυτέλεια των συχνών αλλαγών και αντικαταστάσεων παικτών.
Όλοι οι συμπαίκτες μου δώσανε την ψυχή τους και πετύχαμε το καλλίτερο.
Με την ευκαιρία να τους ευχαριστήσω -όλους- για την καλή - συνολικά - χρονιά.
Με τη δική τους βοήθεια πέτυχα να αναδειχθώ 1ος σκόρερ της ομάδος - αν και δεν ήταν αυτός ο ρόλος μου στην ομάδα- στο τουρνουά “Μπουρλής” (17 γκολ) αλλά και στο πρωτάθλημα της ΕΠΟ (25 γκολ).Ενδιάμεσα τη Μεγάλη Εβδομάδα, παίξαμε στο Λουτράκι, στο καθιερωμένο -πλέον- ετήσιο τουρνουά 5χ5.
Ομάδες απ’ όλη της Ελλάδα πήραν μέρος. Κι εκεί τα πήγαμε καλά, φτάνοντας στο μικρό τελικό και κατακτώντας την 3η θέση.
Είχα και μιά προσωπική διάκριση στο τουρνουά αυτό, κέρδισα την 1η θέση των σκόρερς στην ηλικιακή κατηγορία όσων γεννηθήκαμε το 1995-1996.
Φτάσαμε όμως να διεκδικήσουμε την είσοδο στην τετράδα στο πρωτάθλημα 5χ5 της ΕΠΟ.
Το στερηθήκαμε - και μαζί μας όλος ο σύλλογος - από μία κακή εμφάνιση στο γήπεδό μας. Είμασταν σε κακή μέρα οι περισσότεροι.
Λυγίσαμε από το βάρος της ευθύνης;
Κάναμε πάντως τη χειρότερή μας εμφάνιση στην πλέον κρίσιμη ώρα. Προσπαθήσαμε στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς να διορθώσουμε τα πράγματα, αλλά η ευκαιρία είχε χαθεί.
Στο Μενίδι με τον Αστέρα, κάναμε καταπληκτική εμφάνιση.
Χάσαμε σωρό
από ευκαιρίες και είδαμε τη μπάλα να κάνει τα δικά της.Μείναμε στο 1-3 υπέρ μας που σε συνδυασμό με το 5-1 σε βάρος μας που μας άφησε με τη γλυκειά ικανοποίηση της προσπάθειας και της νίκης, αλλά με την πίκρα ότι μπορούσαμε αλλά από δική μας ευθύνη, δεν τα καταφέραμε.
Στο τουρνουά (11χ11) “Μπουρλής“, φτάσαμε μετά από τριάντα περίπου αγωνιστικές-σκληρές και επίπονες- στον μικρό τελικό.
Κερδίσαμε το “Renti Soccer”, με 4-0 και πήραμε την τρίτη θέση του τουρνουά, στην ηλικία μας.Μεγάλη και πρωτόγνωρη επιτυχία για το Σύλλογο.
Μην ξεχνάει κανείς ότι, διαθέτουμε μόνο 14(!) παίκτες σ' αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Μ’ αυτούς βγήκε το τουρνουά.
Οι υπόλοιπες ομάδες διέθετουν την πολυτέλεια των συχνών αλλαγών και αντικαταστάσεων παικτών.
Όλοι οι συμπαίκτες μου δώσανε την ψυχή τους και πετύχαμε το καλλίτερο.
Με την ευκαιρία να τους ευχαριστήσω -όλους- για την καλή - συνολικά - χρονιά.
Με τη δική τους βοήθεια πέτυχα να αναδειχθώ 1ος σκόρερ της ομάδος - αν και δεν ήταν αυτός ο ρόλος μου στην ομάδα- στο τουρνουά “Μπουρλής” (17 γκολ) αλλά και στο πρωτάθλημα της ΕΠΟ (25 γκολ).Ενδιάμεσα τη Μεγάλη Εβδομάδα, παίξαμε στο Λουτράκι, στο καθιερωμένο -πλέον- ετήσιο τουρνουά 5χ5.
Ομάδες απ’ όλη της Ελλάδα πήραν μέρος. Κι εκεί τα πήγαμε καλά, φτάνοντας στο μικρό τελικό και κατακτώντας την 3η θέση.
Είχα και μιά προσωπική διάκριση στο τουρνουά αυτό, κέρδισα την 1η θέση των σκόρερς στην ηλικιακή κατηγορία όσων γεννηθήκαμε το 1995-1996.
Καλώς ήλθατε!
Όσοι διαβάζετε αυτό το μήνυμα γνωρίζετε ήδη το όνομά μου και ότι εδώ υπάρχει το προσωπικό μου blog.
Αποφάσισα να το δημιουργήσω για να επικοινωνώ με τους φίλους, τους συμπαίκτες και τους συμμαθητές μου.
Εδώ θα βρίσκετε νέα και ειδήσεις για τον Α.Σ. “ΦΟΙΒΟΣ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ” , φωτογραφίες των συμπαικτών και δικές μου, videos αγώνων της ομάδος μας, Slideshows και οτιδήποτε άλλο χρήσιμο για τη διασκέδαση τη δική μας, των φίλων, των συμμαθητών και τη χαρά των γονέων μας.
Αποφάσισα να το δημιουργήσω για να επικοινωνώ με τους φίλους, τους συμπαίκτες και τους συμμαθητές μου.
Εδώ θα βρίσκετε νέα και ειδήσεις για τον Α.Σ. “ΦΟΙΒΟΣ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ” , φωτογραφίες των συμπαικτών και δικές μου, videos αγώνων της ομάδος μας, Slideshows και οτιδήποτε άλλο χρήσιμο για τη διασκέδαση τη δική μας, των φίλων, των συμμαθητών και τη χαρά των γονέων μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
