Οι τίτλοι ενός τέλους είναι η αρχή μιας νέας ζωής.

Διαπιστώσεις, με κομψές διατυπώσεις

Η Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009 είναι χαραγμένη στην ψυχή του γιου μας. Στις 3 μετά το μεσημέρι, πέρναγε μαζί μας την πύλη των εγκαταστάσεων του Ολυμπιακού, στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη. Ήταν ένας από τους παίκτες που μετά από εισήγηση του προπονητικού team, θα προπονούνταν με την ομάδα των Παμπαίδων του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, σε διαδικασία επιλογής.

-----

Αγωνία; Μόνο εμείς είχαμε. Ο Άγγελος είχε στόχο 

* να μείνει εκεί, με τους ικανότερους,

Ο Άγγελος πρώτος επάνω αριστερά, αρχηγός της ομάδος του Α.Σ. Φοίβος

* μέσα από τη σκληρή δουλειά να γίνει ακόμη καλλίτερος, από τον εαυτό του και από τους ικανότερους που θα συναντούσε. [Έτσι πιστεύαμε εμείς, τότε. Όμως μόνο αυτός είχε δικαιολογητικά. Ήταν μικρός, μεγαλωμένος με αρχές, καλό παιδί και άριστος μαθητής].

-----

Τον επέλεξαν και χαρήκαμε. Όμως δεν αιφνιδιαστήκαμε. Όσοι γνωρίζουν, ξέρουν ότι ο Άγγελος εργάστηκε πολύ σκληρά για να το πετύχει, με εξαντλητική προπόνηση στον Α.Σ. «Φοίβος». Ο κ. Παναγιώτης Κούσης δεν αστειεύεται με τη δουλειά, ενώ σημαντική ήταν και η προπόνηση του, [στην Ergofit του κ. Στέλιου Πούλου],  όλα αυτά τα χρόνια, με τον κ. Γρηγόρη Μπιζά, [καλή επιτυχία στον Απόλλωνα Αθηνών].

Γι’ αυτό και ήταν σίγουρος.

-----

Όμως η δική του χαρά ήταν διπλή.  Μπορούσε να δει τους αγώνες δίπλα από τον αγωνιστικό χώρο, στο τερέν, στο «ναό», του γηπέδου «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Όχι πλέον από τις θύρες των διαρκείας, αλλά λίγα μόλις μέτρα από το Τζόλε, τον Αντώνη και τον Αβραάμ. Πάντα μπροστά από την «Θύρα 7».

-----

Με τη φανέλα του Ολυμπιακού στις πρώτες του εμφανίσεις

Είμαστε οπαδοί της ομάδας και «τρελαθήκαμε» όταν τον είδαμε στην πρώτη επίσημη εμφάνισή του με την ομάδα του Ολυμπιακού στη Νέα Μάκρη. Φορούσε τη φανέλα με το «8» και ύστερα από δική του ασίστ 40 μέτρα μπάλα, ο Ορφέας Νένδος πέτυχε το μοναδικό γκολ, με το οποίο κέρδισαν στον τελικό τον Πανιώνιο και πήραν το τρόπαιο.

Χειροκρότησε [την εξέδρα των γονέων] και συγκινημένοι τον χειροκροτήσαμε, όταν ο κ. Νεκτάριος Πανταζής, ο σημερινός γυμναστής της Εθνικής Ανδρών, τον απέσυρε ένα λεπτό (!) πριν τη λήξη του τελικού, ώστε να εισπράξει αυτό που άξιζε.

-----

Είδε ΟΛΟΥΣ τους εντός έδρας αγώνες της ανδρικής ομάδας, [Ελληνικούς και Διεθνείς], δίπλα τον αγωνιστικό χώρο. Πανηγύρισε τον Μάιο του 2009, το πρωτάθλημα της περιόδου 2008-2009, με το Τζόλε, τον Αντώνη, τον Αβραάμ. Είδε «πρόσωπο με πρόσωπο», το Μιραλάς και τον Ραούλ Μπράβο, τον Μέλμπερκ και τον Ιμπαγάσα. Πάντα μπροστά από την «7», κοντά στο «Χάρο», παρέα με το «Ρομάριο». Ήταν χαρούμενος και ήταν εκεί στις πολλές χαρές και στις ελάχιστες, ούτε όσες τα δάκτυλα του ενός χεριού του, πίκρες. Έζησε αυτό που τραγουδούσε, και εμείς μαζί του από τις εξέδρες, «Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό», «Θρύλε για πάρτη σου, Θρύλε μαζί σου, εμείς οι άρρωστοι οι οπαδοί σου, ….».

-----

Χρωστάμε όλη η οικογένεια,  χρωστάει κι ο Άγγελος, χάρη εφ΄ όρου ζωής στον ΚΥΡΙΟ Θεόδωρο Παπαλό, που του έδωσε τη χαρά, του έκανε την τιμή και τον εμπιστεύθηκε να είναι, τα χρόνια της παρουσίας του στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ για τη συμπλήρωση της λίστας των ball boy’s των εντός έδρας αγώνων.

-----

Στον Ολυμπιακό (μας), πήγε για να εργάζεται περισσότερο και σκληρότερα στο γήπεδο. Για να μπορεί να δουλεύει στο γυμναστήριο, στους διαδρόμους, στα βάρη, να κάνει ενδυνάμωση, να τον συμβουλεύουν στη διατροφή του. Τίποτα από αυτά δεν έγινε. Ποτέ. Έχουν ευθύνη οι προπονητές του ή αυτές είναι οι κατευθύνσεις; Δεν  αναζητήσαμε απάντηση στο ερώτημα και μας ενδιαφέρει πλέον, μόνο ως οπαδούς.

* Η οικογένειά μας όλα αυτά τα χρόνια ΠΛΗΡΩΝΕΙ (ιδιωτικό) εργομετρικό κέντρο, γιατρούς, διατροφολόγο, την ώρα που οι επικεφαλής-υπεύθυνοι της ακαδημίας

** δεν γνωρίζουν τι χρειάζεται να κάνουν, αυτό φαίνεται από τα αποτελέσματα των αθλητών που φτάνουν στην 1^η ομάδα,

** δεν θέλουν να μάθουν τι χρειάζεται να κάνουν, αυτό φαίνεται από τη σιγουριά τους ότι δεν είναι απαραίτητο να γίνουν όλα αυτά, και

** δεν ρωτούν καν για την πρακτική χρησιμότητα της επιπλέον εργασίας, γεγονός που φανερώνει την αδιαφορία τους. [Μάλιστα κάποιοι ενοχλούνταν από την επιπλέον εργασία του.]

Στο δικό μας φτωχό, πρακτικό και μη τεχνοκρατικό, μυαλό δεν χωράει ότι μπορεί να τα γνωρίζει αυτά ο κ. Βαγγέλης Μαρινάκης και οι διοικητικοί του συνεργάτες, όπως δεν τα γνώριζε και η προηγούμενη διοίκηση. Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ περιμένει παίκτες από την Ακαδημία και πληρώνει αδρά τις μετεγγραφές, όπως περίμενε 15 χρόνια ο κ. Σωκράτης Κόκκαλης και πλήρωνε εξ ίσου αδρά.

-----

Η πρώτη του εμφάνιση με την ομάδα Νέων της ΠΑΕ Ηλιούπολη

Στο τέλος Ιουνίου του 2010 φεύγοντας για τις καλοκαιρινές διακοπές, ζητήθηκε από τα παιδιά όταν επιστρέψουν να παρουσιάσουν εργασία με θέμα «Η θέση που  αγωνίζομαι». Ο Άγγελος την ετοίμασε και επιχείρησε αρκετές φορές να την παραδώσει. Όμως ο «υπεύθυνος» ΑΠΟΥΣΙΑΖΕ. Σταθερά. Αυτός σε παρατήρηση του αρμόδιου προπονητή, «ποια θέση να γράψει ο Άγγελος» [από τις πολλές στις οποίες χρησιμοποιήθηκε], του είχε επιτρέψει, τι καλοσύνη, να επιλέξει. Και η «απουσία» (του υπεύθυνου) έγινε συνεχής και εκκωφαντική, μόλις διαπίστωσε ότι ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΧΕΡΙΟΥ, που είχαν ασχοληθεί. Οι άλλοι αδιαφόρησαν κανονικότατα, για τις προπονητικές ανησυχίες του coach και τον «έγραψαν». Κι έτσι έχασε την ευκαιρία του να μάθει…. Το αστείο της υποθέσεως είναι ότι ζήτησε από τον Άγγελο, να  συγκεντρώσει και τις… εργασίες των υπολοίπων. Των ποιών;

[Coach Κούση, μπορείς να την κρατήσεις. Ούτως ή άλλως δυσνόητη έως ακατανόητη, θα του ήταν.]

-----

Σε συνεργασία με τον οιωνεί προπονητή του τον κ. Παναγιώτη Κούση, πήραμε πριν τον Ιανουάριο του 2011, μια επώδυνη συναισθηματικά, απόφαση. Έπρεπε να συντομέψουμε τη διαδρομή του. Άλλωστε για μας τους γονείς του, το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί απαιτούμενο από τον Άγγελο, δεν είναι κι ούτε υπήρξε ποτέ αυτοσκοπός.

-----

Στις 27 Ιανουαρίου 2011, η ΠΑΕ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ» με την υπογραφή του Διευθύνοντα Συμβούλου της, ενημέρωσε την ΠΑΕ «ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ», όπου οι γονείς και ο προπονητής του συμφωνήσαμε να αγωνίζεται με την ομάδα ΝΕΩΝ στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, ότι συναινούσε στη μετεγγραφή του. Έπαιξε 15 αγώνες όλους βασικός, κόντρα σε παίκτες γεννημένους από το 1989-92, επαγγελματίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Στο τέλος της σεζόν σκεπτόμασταν ότι καλλίτερα να τον είχαμε μετακινήσει το καλοκαίρι του 2010. Θα είχε άλλες 15 τουλάχιστο ανταγωνιστικές συμμετοχές.

----

Από ότι ζήσαμε, δημοσιοποιούμε μόνο τα ανεκτά [τα άλλα είναι για τον καφέ ή για τα ιδιαίτερα «μαθήματα»] και γι’ αυτά θέλουμε να ευχαριστήσουμε, με χρονολογική σειρά

* τον coach κύριο Νεκτάριο Πανταζή για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο παιδί μας. Τον χρησιμοποίησε στη θέση που αγωνίζεται.

* τον ΚΥΡΙΟ Θοδωρή ΠΑΠΑΛΟ για την ανυπόκριτη αγάπη, την τιμή και την εμπιστοσύνη,  με την οποία τον περιέβαλλε

* τον coach κύριο Μίλαν ΠΑΒΛΟΒΙΤΣ για τη χριστιανικά-ανθρώπινη συμπεριφορά, την εμπιστοσύνη και τα καλά του λόγια,

* ως γονείς λυπούμαστε και συνάμα ντρεπόμαστε ως νηπιόθεν ΟΠΑΔΟΙ του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, που δεν μπορούμε να ονομάσουμε έναν ακόμη ΑΝΘΡΩΠΟ από τις Ακαδημίες. Φοβούμαστε –γι’ αυτό ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ—ότι αν γράψουμε ότι αισθανόμαστε θα τον τιμωρήσει, απομακρύνοντάς τον.

Αρχηγός τη ομάδος Νέων ΠΑΕ Ηλιούπολης.

Επίσης να ευχαριστήσουμε, τις οικογένειες

* του κ. Κωνσταντίνου Τούρλου, ο πατέρας του εξαιρετικού χαρακτήρα συμπαίκτη του για ενάμισι χρόνο, Στέφανου Τούρλου. [Καλή συνέχεια Στέφανε]. Αυτός έδωσε το «σύνθημα» στη Νέα Μάκρη, ξεκινώντας το χειροκρότημα, και είπε τον καλό του λόγο, [Κώστα, εκτός από τους τοίχους, και οι τσιμεντένιες εξέδρες έχουν αυτιά], «που τον είχαν κρυμμένο αυτόν…. ; ».

*του κ. Μάκη Πατσαλιά και τη σύζυγό του, ο πατέρας και η μητέρα του εξαιρετικού χαρακτήρα συμπαίκτη του, τώρα ποδοσφαιριστή στο Κ17  της Α.Ε.Κ. Σωτήρη Πατσαλιά, για την αγάπη, την υποστήριξη και τη συμπαράσταση τους, τον πρώτο καιρό στις εγκαταστάσεις του Ρέντη.

* του κ. Δημήτρη Ντούμα, πατέρα του συμπαίκτη του, τώρα στον «Ηρακλή» Ψαχνών, Κωστή Ντούμα.

* τον κ. Μάρκο και τη Βιολέτα Μπόρι, τους γονείς του συμπαίκτη του στον Α.Σ. «ΦΟΙΒΟΣ» Αργυρούπολης και στην «ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ», σημερινού τερματοφύλακα της ομάδος του Καλαμακίου, Άγγελου Μπόρι.

-----

Συμπεράσματα.

* 1^ο. Δεν πας σε καμία, πολύ περισσότερο σε μεγάλη, ομάδα δίχως γραπτή συμφωνία και manager.

Αν πας, ότι συμφωνήσατε προφορικά δεν ΙΣΧΥΕΙ, το ξεχνάνε και μόλις τους το θυμίσεις, αντιδρούν ενοχλημένοι. Ο λόγος έχει πάψει πλέον να αποτελεί ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ.

* 2^ο.  Ένας άνθρωπος με κριτήρια που αγνοούν όλοι, πιθανότατα και ο ίδιος, αποφασίζει για την τύχη των παιδιών ενός ολόκληρου αθλητικού οργανισμού. Τα κριτήριά του είναι μάλλον της στιγμής ή της πιέσεως, ελπίζουμε όχι της ...αρτηριακής του ή της δικής του ανάγκης. [Άλλωστε δε φταίει αυτός, που ο τεράστιος αθλητικός οργανισμός του το επιτρέπει].

* 3^ο. Οι προπονητές μαθαίνουν τελευταίοι ποιος φεύγει και ποιος μένει, κάποιοι μάλιστα δεν τολμούν να ρωτήσουν ούτε το λόγο.

Πριν τον αγώνα εναντίον του  Π.Α.Ο.Κ.  Γλυφάδας, ομάδας Γ΄Εθνικής,
στο δυναμικό της οποίας ανήκει σήμερα.

* 4^ο . (Ως πατέρας του Άγγελου), επαναλαμβάνω αυτό που είπα και δια ζώσης στον υπεύθυνο της Ακαδημίας, «Αν ήξεραν οι οπαδοί μας τα εγκλήματα που γίνονται στην Ακαδημία, δεν θα μπορούσατε να κυκλοφορήσετε στο δρόμο. Θα σας έριχναν τροφή από το ελικόπτερο, στο σπίτι. Είσαστε τυχερός που οι «hooligans» ασχολούνται με τον εκάστοτε πρόεδρο ή προπονητή. Χθες τον κ. Σωκράτη Κόκκαλη, σήμερα τον κ. Ευάγγελο Μαρινάκη και τον κ. Ερνέστο Βαλβέρδε.»

(Αδυνατώ να τον διαβεβαιώσω ότι το ίδιο θα ίσχυε και για οποιονδήποτε άλλο στη θέση του).

*5^ο. Μπορείς άφοβα στον Ολυμπιακό, να είσαι «μαθητής κουμπούρας». Το παραμυθάκι για «καλούς μαθητές, καλά παιδιά και χρήσιμους στην κοινωνία», είναι για εξωτερική κατανάλωση και εσωτερική αυτοϊκανοποίηση.

* 6^ο. Στον Ολυμπιακό ο Άγγελος-Γεώργιος δεν ολοκλήρωσε τις αθλητικές του  δυνατότητες. Έμαθε όμως, να παίζει σε όλες τις θέσεις της άμυνας. (Το γεγονός ότι σπάνια έπαιξε στις φυσικές του θέσεις, είναι απλώς σύμπτωση. Εμείς ως γονείς του το πιστεύουμε απόλυτα, και το μυαλό μας δεν πήγε ποτέ στο πονηρό, δεν ακούσαμε ποτέ για τους managers που αλωνίζουν, ακόμη και για παίκτες των ομάδων ηλικιών κάτω των Κ13, και ούτε βάλαμε ποτέ κακό στο νου μας.) 

Όπως είπε ο κ. Μίλτος Κουμαριάς, «μόνο τερματοφύλακα δεν τον χρησιμοποιήσαμε». [Υπάρχει εξήγηση. Οι θέσεις από τη μέση και μπροστά στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ είναι σταθερά καβατζωμένες, από τους υπερπαίκτες με τα «πολλά τρεξίματα». Τρία μέτρα δεξιά, τρία μέτρα αριστερά, άλλα τόσα εμπρός και πίσω, γύρω από το ημικύκλιο της σέντρας. Ζαλίζεται το ημικύκλιο από το γύρω-γύρω όλοι. 

Η συνταγή της επιτυχίας του υπεύθυνου είναι να μη διαταράσσουμε ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ, την ισορροπία στα μέτρα και στις ταχύτητες. Μηδέν μέτρα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ οι χαφ και επιθετικοί, οι αμυντικοί δεν χρειάζεται να τρέχουν ούτως ή άλλως, ΜΗΔΕΝ ταχύτητα αργότερα οι ομάδες.
Φανταστείτε λοιπόν, τι ανομοιομορφία θα ήταν να τρέχει ένας, ο Άγγελος εν προκειμένω, που οι μετρήσεις του έδειχναν ότι ήταν χρόνια μπροστά.Έπρεπε να έβρισκαν άλλον έναν τουλάχιστο, (κατάλαβες τώρα Μάκη;) με την ίδια φυσική κατάσταση. Ρε βάλτον σέντερ μπακ, έτσι για να μάθει και δεμένο με κλωστούλα από τον τερματοφύλακα και δεν το λέει μόνο ο λόγος].

*7^ο. Δεν αμφισβητούμε ότι πράγματι στον Ολυμπιακό είναι και ήταν οι πλέον προικισμένοι, μεταξύ τους κι ο γιος μας. Αυτό για να είμαστε δίκαιοι και να μη μειώνουμε τις αξίες. Το θέμα είναι να μάθουμε επιτέλους, γιατί αγοράζουμε τους παίκτες των άλλων Ελληνικών ομάδων, αν και κατ' αρχήν επιλέγουμε τους ταλαντούχους.  

*8^ο. Είναι πλέον μακρινός ο καιρός που ο Άγγελος-Γεώργιος ήταν στις ομάδες του Ολυμπιακού. Οι χρονικές αποστάσεις, μπορούν να αμβλύνουν πολλές γωνίες στα κακώς κείμενα. Στην προκειμένη περίπτωση δεν άμβλυνε τίποτα, απλώς κατέστησε αδύνατο να μας προσάψουν λόγους «εν βρασμώ ψυχής». 

Δημήτριος & Αργυρώ Νίκου.


Υ.Γ. Ζητάμε συγνώμη από τον Άγγελο-Γεώργιο για την παρέμβαση και τον ευχαριστούμε για τη φιλοξενία των απόψεών μας. Οι εκάστοτε προπονητές του γνωρίζουν ότι δεν διεκδικήσαμε παρουσία στην ποδοσφαιρική του ζωή. Σταθήκαμε πλάι του διακριτικά, κάποιες στιγμές μέχρι βαθμού παρεξηγήσεως, προκειμένου να μη δώσουμε δικαιώματα στους κακοήθεις. Αυτό θα κάνουμε και στη συνέχεια.